پرش به محتوا

بلو، سل (۱۹۱۵): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:12309600.jpg|بندانگشتی|سل بلو]]
بِلو، سُل (۱۹۱۵- ۲۰۰۵م)(Bellow, Saul)
بِلو، سُل (۱۹۱۵- ۲۰۰۵م)(Bellow, Saul)


خط ۲۰: خط ۱۹:
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =برنده جایزه نوبل ادبیات، جایزه پولیتسر
|جوایز و افتخارات =جایزه نوبل ادبیات، جایزه پولیتزر
|آثار =مرد معلق (۱۹۴۴)؛ اوی پا در دهان (۱۹۸۴)؛ چیزی که مرا با آن به خاطر آوری (۱۹۹۲)
|آثار =مرد معلق (۱۹۴۴)؛ اوی پا در دهان (۱۹۸۴)؛ چیزی که مرا با آن به خاطر آوری (۱۹۹۲)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
خط ۲۹: خط ۲۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}[[پرونده:12309600.jpg|بندانگشتی|سل بلو]]رمان‌نویس امریکایی، کانادایی‌تبار. بلّو از همان نخستین رمانش، ''مرد معلق''<ref>Dangling Man
 
</ref> (۱۹۴۴)، مکان حوادث داستان‌های طبیعت‌گرایانه<ref>naturalistic </ref>اش را در شیکاگو قرار داده است و شخصیت اصلی آثارش روشنفکران یهودیِ امریکاییِ مضطرب بوده‌اند. در ''ماجراهای اوگی مارچ''<ref>The Adventures of Augie March </ref> (۱۹۵۳) و ''هندرسن، سلطان باران''<ref>Henderson the Rain King </ref> (۱۹۵۹) قهرمان‌هایی با اعتماد‌به‌نفس و در عین حال کمیک و پیکارسک خلق می‌کند و در ''هرتسوگ''<ref>Herzog </ref> (۱۹۶۴) پژوهشگری کمیک ولی افسرده را در دنیایی از انسان‌گرایی<ref>humanism</ref> رو به تیرگی قرار می‌دهد. مهارت بلو در ترسیم فضای پرآشوب و بی‌‌احساس شهر، در آثار بعدی‌اش بیش از پیش جلوه‌گر می‌شود؛ از آن جمله‌اند ''سیارۀ آقای ساملر''<ref> Mr Sammler’s Planet </ref> (۱۹۷۰)، که اثری است کمابیش آخرالزمانی (اپوکالیپتیک)<ref>apocalyptic </ref>،''هدیۀ هامبولت''<ref>Humboldt’s Gift </ref> (۱۹۷۵)، ''دسامبر رئیس''<ref>The Dean’s December</ref> (۱۹۸۲)، ''مرگ‌ومیرهای بیشتر به خاطر دلشکستگی''<ref> More Die of Heartbreak </ref> (۱۹۸۷) و رمان کوتاه ''دزدی''<ref>A Theft </ref> (۱۹۸۹). در ۱۹۷۶ به‌سبب ظرافت سبک و تبحرش در شخصیت‌پردازی، برندۀ جایزۀ نوبل در رشتۀ ادبیات شد. دیگر آثار او عبارت‌اند از ''اوی پا در دهان''<ref>Him with His Foot in His Mouth </ref> (۱۹۸۴)، ''چیزی که مرا با آن به خاطر آوری''<ref>Something to Remember Me By </ref> (۱۹۹۲)، ''واقعی''<ref>The Actual </ref> (۱۹۹۷) و ''راولستاین''<ref>Ravelstein </ref> (۲۰۰۰). بلو در ۱۹۲۴ با خانواده‌اش به امریکا مهاجرت کرد و در ۱۹۳۷ از دانشگاه نورت‌وسترن<ref>Northwestern University </ref> فارغ‌التحصیل شد. در دانشگاه‌های متعددی تدریس کرد، ازجمله پرینستون<ref>Princeton </ref>، بارد<ref>Bard </ref> و دانشگاه شیکاگو. در ۱۹۵۴، ۱۹۶۵ و ۱۹۷۱ برندۀ جایزۀ نشنال بوک<ref>Award National Book</ref> و در ۱۹۷۶ موفق به کسب جایزۀ پولیتزر<ref> Pulitzer Prize</ref> شد.
رمان‌نویس امریکایی، کانادایی‌تبار. بلّو از همان نخستین رمانش، ''مرد معلق''<ref>Dangling Man
</ref> (۱۹۴۴)، مکان حوادث داستان‌های طبیعت‌گرایانه<ref>naturalistic </ref>اش را در شیکاگو قرار داده است و شخصیت اصلی آثارش روشنفکران یهودیِ امریکاییِ مضطرب بوده‌اند. در ''ماجراهای اوگی مارچ''<ref>The Adventures of Augie March </ref> (۱۹۵۳) و ''هندرسن، سلطان باران''<ref>Henderson the Rain King </ref> (۱۹۵۹) قهرمان‌هایی با اعتماد‌به‌نفس و در عین حال کمیک و پیکارسک خلق می‌کند و در ''هرتسوگ''<ref>Herzog </ref> (۱۹۶۴) پژوهشگری کمیک ولی افسرده را در دنیایی از انسان‌گرایی<ref>humanism</ref> رو به تیرگی قرار می‌دهد. مهارت بلو در ترسیم فضای پرآشوب و بی‌‌احساس شهر، در آثار بعدی‌اش بیش از پیش جلوه‌گر می‌شود؛ از آن جمله‌اند ''سیارۀ آقای ساملر''<ref> Mr Sammler’s Planet </ref> (۱۹۷۰)، که اثری است کمابیش آخرالزمانی (اپوکالیپتیک)<ref>apocalyptic </ref>،''هدیۀ هامبولت''<ref>Humboldt’s Gift </ref> (۱۹۷۵)، ''دسامبر رئیس''<ref>The Dean’s December</ref> (۱۹۸۲)، ''مرگ‌ومیرهای بیشتر به خاطر دلشکستگی''<ref> More Die of Heartbreak </ref> (۱۹۸۷) و رمان کوتاه ''دزدی''<ref>A Theft </ref> (۱۹۸۹). در ۱۹۷۶ به‌سبب ظرافت سبک و تبحرش در شخصیت‌پردازی، برندۀ جایزۀ نوبل در رشتۀ ادبیات شد. دیگر آثار او عبارت‌اند از ''اوی پا در دهان''<ref>Him with His Foot in His Mouth </ref> (۱۹۸۴)، ''چیزی که مرا با آن به خاطر آوری''<ref>Something to Remember Me By </ref> (۱۹۹۲)، ''واقعی''<ref>The Actual </ref> (۱۹۹۷) و ''راولستاین''<ref>Ravelstein </ref> (۲۰۰۰). بلو در ۱۹۲۴ با خانواده‌اش به امریکا مهاجرت کرد و در ۱۹۳۷ از دانشگاه نورت‌وسترن<ref>Northwestern University </ref> فارغ‌التحصیل شد. در دانشگاه‌های متعددی تدریس کرد، ازجمله پرینستون<ref>Princeton </ref>، بارد<ref>Bard </ref> و دانشگاه شیکاگو. در ۱۹۵۴، ۱۹۶۵ و ۱۹۷۱ برندۀ جایزۀ نشنال بوک<ref>Award National Book</ref> و در ۱۹۷۶ موفق به کسب جایزۀ پولیتسر<ref> Pulitzer Prize</ref> شد.


&nbsp;
&nbsp;
سرویراستار، ویراستار
۳۶٬۲۳۵

ویرایش