اشترووه، فریدریش (۱۷۹۳ـ۱۸۶۴): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =فریدریش اشترووه | |عنوان =فریدریش اشترووه | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}اخترشناس روس زادۀ [[آلمان]]. پیشتاز رصد ستاره‌های دوگانه<ref>double starts | }} | ||
[[پرونده:11354000.jpg|بندانگشتی|فریدریش اشترووه]] | |||
اِشتِرووِه، فِریدریش (۱۷۹۳ـ۱۸۶۴م)(Struve, Friedrich) | |||
اخترشناس روس زادۀ [[آلمان]]. پیشتاز رصد ستاره‌های دوگانه<ref>double starts | |||
</ref>، و جزو نخستین کسانی بود که در ۱۸۳۰، اختلافْ‌منظر<ref>parallax | </ref>، و جزو نخستین کسانی بود که در ۱۸۳۰، اختلافْ‌منظر<ref>parallax | ||
</ref> اختری را اندازه‌گیری کردند. هجده فرزند داشت و بزرگ خاندان اخترشناسی بود که چهار نسل ادامه یافت. در آلتونا<ref> Altona </ref>ی [[اشلسویگ ـ هولشتاین]]<ref>Schleswig-Holstein</ref> زاده شد. به‌منظور فرار از خدمت وظیفه در ارتش آلمان، به [[استونی]] گریخت و در [[دورپات]]<ref> Dorpat </ref> (تارتو<ref>Tartu </ref>ی کنونی) درس خواند. در ۱۸۱۳، در آن‌جا به مقام استادی رسید. در ۱۸۱۷، سرپرست رصدخانۀ دورپات شد. در ۱۸۳۹، بر ساخت رصدخانۀ پولکوو<ref>Pulkovo </ref> در نزدیکی سن‌پترزبورگ نظارت داشت و بعدها سرپرست آن‌جا شد. در ۱۸۶۲، پسرش [[اشترووه، اوتو ویلهلم فون (۱۸۱۹ـ۱۹۰۵)|اوتو ویلهلم فون اشترووه]]<ref>Otto Wilhelm von Struve </ref> جانشین او شد. اشترووه فهرست‌نامه<ref>Catalogue </ref>ای شامل حدود ۸۰۰ ستارۀ دوگانه<ref>double star </ref> منتشر ساخت (۱۸۲۲) و برنامه‌های رصدی گسترده‌ای به راه انداخت. تا ۱۹۲۷، شمار ستاره‌های شناخته شده از این دست به بیش از ۳هزار رسید. به‌علاوه، در ۱۸۴۳، اشترووه، بیش از ۵۰۰ ستارۀ چندگانه<ref>multiple Star </ref> را در مقاله‌ای توصیف کرد. در ۱۸۴۶، رصدهایش را در زمینۀ جذب نور ستاره‌ها در صفحۀ کهکشانی<ref>galactic plane </ref> منتشر ساخت و ضمن آن، به‌درستی نتیجه گرفت که این پدیده از وجود مادۀ بین ستاره‌ای<ref>interstellar material </ref> ناشی می‌شود. از ۱۸۱۶ تا ۱۸۱۹، با مسّاحی [[لیوونیا]]<ref>Livonia </ref> و از ۱۸۲۲ تا ۱۸۲۷، با اندازه‌گیری کمان [[نصف النهار|نصف‌النّهار]]<ref>arc of meridian </ref> منشأ خدمات فراوانی در زمین‌پیمایی<ref>geodesy</ref> بود. | </ref> اختری را اندازه‌گیری کردند. هجده فرزند داشت و بزرگ خاندان اخترشناسی بود که چهار نسل ادامه یافت. در آلتونا<ref> Altona </ref>ی [[اشلسویگ ـ هولشتاین]]<ref>Schleswig-Holstein</ref> زاده شد. به‌منظور فرار از خدمت وظیفه در ارتش آلمان، به [[استونی]] گریخت و در [[دورپات]]<ref> Dorpat </ref> (تارتو<ref>Tartu </ref>ی کنونی) درس خواند. در ۱۸۱۳، در آن‌جا به مقام استادی رسید. در ۱۸۱۷، سرپرست رصدخانۀ دورپات شد. در ۱۸۳۹، بر ساخت رصدخانۀ پولکوو<ref>Pulkovo </ref> در نزدیکی سن‌پترزبورگ نظارت داشت و بعدها سرپرست آن‌جا شد. در ۱۸۶۲، پسرش [[اشترووه، اوتو ویلهلم فون (۱۸۱۹ـ۱۹۰۵)|اوتو ویلهلم فون اشترووه]]<ref>Otto Wilhelm von Struve </ref> جانشین او شد. اشترووه فهرست‌نامه<ref>Catalogue </ref>ای شامل حدود ۸۰۰ ستارۀ دوگانه<ref>double star </ref> منتشر ساخت (۱۸۲۲) و برنامه‌های رصدی گسترده‌ای به راه انداخت. تا ۱۹۲۷، شمار ستاره‌های شناخته شده از این دست به بیش از ۳هزار رسید. به‌علاوه، در ۱۸۴۳، اشترووه، بیش از ۵۰۰ ستارۀ چندگانه<ref>multiple Star </ref> را در مقاله‌ای توصیف کرد. در ۱۸۴۶، رصدهایش را در زمینۀ جذب نور ستاره‌ها در صفحۀ کهکشانی<ref>galactic plane </ref> منتشر ساخت و ضمن آن، به‌درستی نتیجه گرفت که این پدیده از وجود مادۀ بین ستاره‌ای<ref>interstellar material </ref> ناشی می‌شود. از ۱۸۱۶ تا ۱۸۱۹، با مسّاحی [[لیوونیا]]<ref>Livonia </ref> و از ۱۸۲۲ تا ۱۸۲۷، با اندازه‌گیری کمان [[نصف النهار|نصف‌النّهار]]<ref>arc of meridian </ref> منشأ خدمات فراوانی در زمین‌پیمایی<ref>geodesy</ref> بود. | ||
نسخهٔ ۲۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۷
| فریدریش اشترووه Friedrich Struve | |
|---|---|
| زادروز |
آلتونای اشلسویگ ـ هولشتاین ۱۷۹۳م |
| درگذشت | ۱۸۶۴م |
| محل زندگی | آلمان - روسیه |
| ملیت | روس |
| تحصیلات و محل تحصیل | دورپات (تارتوی کنونی) |
| شغل و تخصص اصلی | اخترشناس |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
| خویشاوندان سرشناس | اوتو ویلهلم فون اشترووه (پسر) |
اِشتِرووِه، فِریدریش (۱۷۹۳ـ۱۸۶۴م)(Struve, Friedrich)
اخترشناس روس زادۀ آلمان. پیشتاز رصد ستاره‌های دوگانه[۱]، و جزو نخستین کسانی بود که در ۱۸۳۰، اختلافْ‌منظر[۲] اختری را اندازه‌گیری کردند. هجده فرزند داشت و بزرگ خاندان اخترشناسی بود که چهار نسل ادامه یافت. در آلتونا[۳]ی اشلسویگ ـ هولشتاین[۴] زاده شد. به‌منظور فرار از خدمت وظیفه در ارتش آلمان، به استونی گریخت و در دورپات[۵] (تارتو[۶]ی کنونی) درس خواند. در ۱۸۱۳، در آن‌جا به مقام استادی رسید. در ۱۸۱۷، سرپرست رصدخانۀ دورپات شد. در ۱۸۳۹، بر ساخت رصدخانۀ پولکوو[۷] در نزدیکی سن‌پترزبورگ نظارت داشت و بعدها سرپرست آن‌جا شد. در ۱۸۶۲، پسرش اوتو ویلهلم فون اشترووه[۸] جانشین او شد. اشترووه فهرست‌نامه[۹]ای شامل حدود ۸۰۰ ستارۀ دوگانه[۱۰] منتشر ساخت (۱۸۲۲) و برنامه‌های رصدی گسترده‌ای به راه انداخت. تا ۱۹۲۷، شمار ستاره‌های شناخته شده از این دست به بیش از ۳هزار رسید. به‌علاوه، در ۱۸۴۳، اشترووه، بیش از ۵۰۰ ستارۀ چندگانه[۱۱] را در مقاله‌ای توصیف کرد. در ۱۸۴۶، رصدهایش را در زمینۀ جذب نور ستاره‌ها در صفحۀ کهکشانی[۱۲] منتشر ساخت و ضمن آن، به‌درستی نتیجه گرفت که این پدیده از وجود مادۀ بین ستاره‌ای[۱۳] ناشی می‌شود. از ۱۸۱۶ تا ۱۸۱۹، با مسّاحی لیوونیا[۱۴] و از ۱۸۲۲ تا ۱۸۲۷، با اندازه‌گیری کمان نصف‌النّهار[۱۵] منشأ خدمات فراوانی در زمین‌پیمایی[۱۶] بود.