اشترووه، هرمان فون (۱۸۵۴ـ۱۹۲۰): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:11354200.jpg|بندانگشتی|هرمان فون اشترووه]] | |||
اِشتِرووِه، هِرمان فون ( | اِشتِرووِه، هِرمان فون (۱۸۵۴ـ۱۹۲۰م)(Struve, Hermann von) | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}اخترشناس روس. در زمینۀ زحل<ref>Saturn | }}اخترشناس روس. در زمینۀ زحل<ref>Saturn | ||
</ref> تخصص داشت. سایر تحقیقاتش نیز تا حد زیادی به پدیده‌های منظومۀ خورشیدی<ref>Solar System | |||
</ref> تخصص داشت. سایر تحقیقاتش نیز تا حد زیادی به پدیده‌های منظومۀ خورشیدی<ref>Solar System | |||
</ref> مربوط می‌شد. با این حال، همچون خانواده‌اش به اخترشناسی ستارگان<ref>stellar astronomy</ref> نیز علاقه‌مند بود. او برادر لودویگ فون اشترووه<ref> Ludwig von Struve </ref>، و پسر اوتو ویلهلم فون اشترووه<ref>Strave, Otto Wilhelm Struve </ref> بود. در پولکوو<ref>Pulkovo </ref>، نزدیک سن‌پترزبورگ، زاده شد و در دورپات<ref>Dorpat</ref> (تارتو<ref>Tartu </ref>ی فعلی) درس خواند. در اروپا به سفر پرداخت و از مراکز بزرگ پژوهش‌های اخترشناسی دیدار کرد. کارش را در رصدخانۀ پولکوو آغاز کرد که پدربزرگش فریدریش گئورک ویلهلم فون اشترووه<ref>Friedrich Georg Wilhelm von Struve </ref> آن را تأسیس کرده بود. در ۱۸۹۰، سرپرست آن‌‌جا شد. در ۱۸۹۵، به آلمان رفت. نخست در کونیگسبرگ<ref>Königsberg </ref> به استادی رسید و از ۱۹۰۴، سرپرست رصدخانۀ برلین ـ بابلسبرگ<ref>Berlin-Babalsberg</ref> شد. این رصدخانه از ۱۹۱۳ به بعد نویبابلسبرگ<ref> Neubabalsberg </ref> نامیده شد. گذر زهره<ref>Venus </ref>، مدارهای مریخ<ref>Mars</ref> و زحل، قمرها<ref> satellites</ref>ی زحل، به‌‌خصوص یاپتوس<ref> Iapetus </ref> و تیتان<ref>Titan</ref>، و قمرهای مشتری<ref> Jupiter </ref> و نپتون<ref>Neptune</ref> ازجملۀ ویژگی‌های منظومۀ خورشیدی‌اند که اشترووه آن‌ها را بررسی می‌کرد. مقالۀ درخصوص سامانۀ حلقه‌ها<ref> ring system</ref>ی زحل (۱۸۹۸)، مبنای پژوهش‌های بعدی قرار گرفت. | </ref> مربوط می‌شد. با این حال، همچون خانواده‌اش به اخترشناسی ستارگان<ref>stellar astronomy</ref> نیز علاقه‌مند بود. او برادر لودویگ فون اشترووه<ref> Ludwig von Struve </ref>، و پسر اوتو ویلهلم فون اشترووه<ref>Strave, Otto Wilhelm Struve </ref> بود. در پولکوو<ref>Pulkovo </ref>، نزدیک سن‌پترزبورگ، زاده شد و در دورپات<ref>Dorpat</ref> (تارتو<ref>Tartu </ref>ی فعلی) درس خواند. در اروپا به سفر پرداخت و از مراکز بزرگ پژوهش‌های اخترشناسی دیدار کرد. کارش را در رصدخانۀ پولکوو آغاز کرد که پدربزرگش فریدریش گئورک ویلهلم فون اشترووه<ref>Friedrich Georg Wilhelm von Struve </ref> آن را تأسیس کرده بود. در ۱۸۹۰، سرپرست آن‌‌جا شد. در ۱۸۹۵، به آلمان رفت. نخست در کونیگسبرگ<ref>Königsberg </ref> به استادی رسید و از ۱۹۰۴، سرپرست رصدخانۀ برلین ـ بابلسبرگ<ref>Berlin-Babalsberg</ref> شد. این رصدخانه از ۱۹۱۳ به بعد نویبابلسبرگ<ref> Neubabalsberg </ref> نامیده شد. گذر زهره<ref>Venus </ref>، مدارهای مریخ<ref>Mars</ref> و زحل، قمرها<ref> satellites</ref>ی زحل، به‌‌خصوص یاپتوس<ref> Iapetus </ref> و تیتان<ref>Titan</ref>، و قمرهای مشتری<ref> Jupiter </ref> و نپتون<ref>Neptune</ref> ازجملۀ ویژگی‌های منظومۀ خورشیدی‌اند که اشترووه آن‌ها را بررسی می‌کرد. مقالۀ درخصوص سامانۀ حلقه‌ها<ref> ring system</ref>ی زحل (۱۸۹۸)، مبنای پژوهش‌های بعدی قرار گرفت. | ||
| خط ۴۰: | خط ۳۷: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]] | [[Category:اخترشناسی]] | ||
[[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۷
اِشتِرووِه، هِرمان فون (۱۸۵۴ـ۱۹۲۰م)(Struve, Hermann von)
| هرمان فون اشترووه Hermann von Struve | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۵۴م |
| درگذشت | ۱۹۲۰م |
| ملیت | روسیه ای |
| شغل و تخصص اصلی | اخترشناس |
| آثار | سامانه حلقه های زحل (۱۸۹۸) |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
| خویشاوندان سرشناس | اوتو ویلهلم فون اشترووه (پدر) |
اخترشناس روس. در زمینۀ زحل[۱] تخصص داشت. سایر تحقیقاتش نیز تا حد زیادی به پدیده‌های منظومۀ خورشیدی[۲] مربوط می‌شد. با این حال، همچون خانواده‌اش به اخترشناسی ستارگان[۳] نیز علاقه‌مند بود. او برادر لودویگ فون اشترووه[۴]، و پسر اوتو ویلهلم فون اشترووه[۵] بود. در پولکوو[۶]، نزدیک سن‌پترزبورگ، زاده شد و در دورپات[۷] (تارتو[۸]ی فعلی) درس خواند. در اروپا به سفر پرداخت و از مراکز بزرگ پژوهش‌های اخترشناسی دیدار کرد. کارش را در رصدخانۀ پولکوو آغاز کرد که پدربزرگش فریدریش گئورک ویلهلم فون اشترووه[۹] آن را تأسیس کرده بود. در ۱۸۹۰، سرپرست آن‌‌جا شد. در ۱۸۹۵، به آلمان رفت. نخست در کونیگسبرگ[۱۰] به استادی رسید و از ۱۹۰۴، سرپرست رصدخانۀ برلین ـ بابلسبرگ[۱۱] شد. این رصدخانه از ۱۹۱۳ به بعد نویبابلسبرگ[۱۲] نامیده شد. گذر زهره[۱۳]، مدارهای مریخ[۱۴] و زحل، قمرها[۱۵]ی زحل، به‌‌خصوص یاپتوس[۱۶] و تیتان[۱۷]، و قمرهای مشتری[۱۸] و نپتون[۱۹] ازجملۀ ویژگی‌های منظومۀ خورشیدی‌اند که اشترووه آن‌ها را بررسی می‌کرد. مقالۀ درخصوص سامانۀ حلقه‌ها[۲۰]ی زحل (۱۸۹۸)، مبنای پژوهش‌های بعدی قرار گرفت.