اصاله الاباحه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
اَصالة‌الإِباحه<br/> در اصول فقه، یعنی اصل در اشیا، اباحۀ تصرف در آن است، جز آن که از ناحیۀ شارع منعی رسیده باشد. این اصل، در برابر اصالة‌الحَظْر است. از این اصل، اصولیان طرفداری می‌کنند. به اعتقاد اصولیان، تا وقتی که ضرر دنیوی یا اخروی برای چیزی اثبات نشود، اصل بر آن است که آن شیء، فاقد ضرر دنیوی یا اخروی است پس تصرف در آن مباح است. نیز ← [[اصاله_الحظر|اصالة‌الحَظْر]]<br/> <!--11371000-->[[Category:دین اسلام]] [[Category:فقه و اصول و احکام]]
اَصالة‌الإِباحه<br /> در [[اصول فقه]]، یعنی اصل در اشیا، اباحۀ تصرف در آن است، جز آن که از ناحیۀ شارع منعی رسیده باشد. این اصل، در برابر اصالة‌الحَظْر است. از این اصل، اصولیان طرفداری می‌کنند. به اعتقاد اصولیان، تا وقتی که ضرر دنیوی یا اخروی برای چیزی اثبات نشود، اصل بر آن است که آن شیء، فاقد ضرر دنیوی یا اخروی است پس تصرف در آن مباح است. نیز ← [[اصاله_الحظر|اصالة‌الحَظْر]]<br /> <!--11371000-->
[[Category:دین اسلام]]  
[[Category:فقه و اصول و احکام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۵

اَصالة‌الإِباحه
در اصول فقه، یعنی اصل در اشیا، اباحۀ تصرف در آن است، جز آن که از ناحیۀ شارع منعی رسیده باشد. این اصل، در برابر اصالة‌الحَظْر است. از این اصل، اصولیان طرفداری می‌کنند. به اعتقاد اصولیان، تا وقتی که ضرر دنیوی یا اخروی برای چیزی اثبات نشود، اصل بر آن است که آن شیء، فاقد ضرر دنیوی یا اخروی است پس تصرف در آن مباح است. نیز ← اصالة‌الحَظْر