رنوار، پیر اوگوست (۱۸۴۱ـ۱۹۱۹): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =مسابقه قایقرانی در آرژانتوی (۱۸۷۴)؛ ونوس پیروز (۱۹۱۴؛ نگارخانه تیت، لندن)؛ در مولن دو لاگالت
|آثار =مسابقه قایقرانی در آرژانتوی (۱۸۷۴)؛ ونوس پیروز (۱۹۱۴؛ نگارخانه تیت، لندن)؛ در مولن دو لاگالت
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =ژان رنوار (فرزند)
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان
|دوره =
|دوره =
خط ۳۴: خط ۳۴:
رنوار در دهۀ ۱۸۸۰، از امپرسیونیسم رو گرداند؛ سفر به ایتالیا و تأثیر از نقاشی‌های یونانی ـ رومی در پومپئی<ref> Pompeii </ref>، و ناپل، و نیز اقامت در لستاک<ref>L’Estaque </ref> با [[سزان، پل (۱۸۳۹ـ۱۹۰۶)|سزان]]<ref>Cézanne </ref> (که به حجم‌ها و کیفیت‌های پایدار در نقاشی توجه داشت) مسبب آن بود. آن‌گاه بیشتر به هنر [[انگر، ژان اوگوست دومینیک (۱۷۸۰ـ۱۸۶۷)|اَنگر]]<ref>Ingres </ref> گرایید، و آثارش شیوۀ خطی زمخت‌تری یافتند؛ تابلوی ''چترها''<ref>''The Umbrellas'' </ref> (۱۸۸۴؛ نگارخانۀ ملی لندن<ref>National Gallery, London</ref>)، و''آبتنی‌کنندگان'' از این زمره‌اند. رنوار از ۱۹۰۲ دچار التهاب حاد مفاصل شد، ولی به نقاشی ادامه داد. در ۱۹۱۳ کاملاً فلج شد و به‌کمک دستیارانش به مجسمه‌سازی پرداخت، و آثاری همچون ''ونوس پیروز''<ref> ''Venus Victrix''</ref> (۱۹۱۴؛ نگارخانۀ تیت<ref> Tate Gallery</ref>، لندن) را آفرید. در ۱۹۹۰، یکی از تابلوهایش با نام ''در مولن دو لاگالت''<ref> ''Au Moulin de La Galette''</ref>، به بهای ۷۸میلیون دلار فروخته شد.
رنوار در دهۀ ۱۸۸۰، از امپرسیونیسم رو گرداند؛ سفر به ایتالیا و تأثیر از نقاشی‌های یونانی ـ رومی در پومپئی<ref> Pompeii </ref>، و ناپل، و نیز اقامت در لستاک<ref>L’Estaque </ref> با [[سزان، پل (۱۸۳۹ـ۱۹۰۶)|سزان]]<ref>Cézanne </ref> (که به حجم‌ها و کیفیت‌های پایدار در نقاشی توجه داشت) مسبب آن بود. آن‌گاه بیشتر به هنر [[انگر، ژان اوگوست دومینیک (۱۷۸۰ـ۱۸۶۷)|اَنگر]]<ref>Ingres </ref> گرایید، و آثارش شیوۀ خطی زمخت‌تری یافتند؛ تابلوی ''چترها''<ref>''The Umbrellas'' </ref> (۱۸۸۴؛ نگارخانۀ ملی لندن<ref>National Gallery, London</ref>)، و''آبتنی‌کنندگان'' از این زمره‌اند. رنوار از ۱۹۰۲ دچار التهاب حاد مفاصل شد، ولی به نقاشی ادامه داد. در ۱۹۱۳ کاملاً فلج شد و به‌کمک دستیارانش به مجسمه‌سازی پرداخت، و آثاری همچون ''ونوس پیروز''<ref> ''Venus Victrix''</ref> (۱۹۱۴؛ نگارخانۀ تیت<ref> Tate Gallery</ref>، لندن) را آفرید. در ۱۹۹۰، یکی از تابلوهایش با نام ''در مولن دو لاگالت''<ref> ''Au Moulin de La Galette''</ref>، به بهای ۷۸میلیون دلار فروخته شد.
[[پرونده:22129500-2.jpg|بندانگشتی|پیر اوگوست رنوار]]
[[پرونده:22129500-2.jpg|بندانگشتی|پیر اوگوست رنوار]]
&nbsp;
[[ژان رنوار]]، فیلمساز بزرگ فرانسوی، فرزند او بود.&nbsp;


----
----

نسخهٔ ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۵۳

رِنوار، پیِر اوگوست (۱۸۴۱ـ۱۹۱۹)(Renoir, Pierre-Auguste)

پیر اوگوست رنوار
Pierre-Auguste Renoir
زادروز ۱۸۴۱م
درگذشت ۱۹۱۹م
ملیت فرانسوی
شغل و تخصص اصلی نقاش
سبک امپرسیونیسم، شیوه رنگین کمانی
آثار مسابقه قایقرانی در آرژانتوی (۱۸۷۴)؛ ونوس پیروز (۱۹۱۴؛ نگارخانه تیت، لندن)؛ در مولن دو لاگالت
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان
خویشاوندان سرشناس ژان رنوار (فرزند)

نقاش امپرسیونیست[۱] فرانسوی. در اوایل دهۀ ۱۸۶۰ با کلود مونه[۲] و آلفرد سیسلی[۳] آشنا شد، و به‌اتفاق یکدیگر هستۀ امپرسیونیسم را تشکیل داد. شیوه‌ای پرنشاط و رنگین را با قلم‌موکاری نرم و لطیف (که به «شیوۀ رنگین‌کمانی[۴]» شهرت داشت) پدید آورد، و صحنه‌های بسیاری از زندگی روزمره، ازجمله مهمانی ناهار در قایق[۵] (۱۸۸۱؛ مجموعۀ‌ فیلیپس، واشینگتن دی‌سی[۶])، و پیکره‌های برهنه[۷]، ازجمله آبتنی‌کنندگان[۸] (ح ۱۸۸۴ـ۱۸۸۷؛ موزۀ هنری فیلادلفیا[۹]) را نقاشی کرد. نخستین آثارش از گوستاو کوربه[۱۰] متأثرند، اما پس از جنگ فرانسه و پروس[۱۱] (که در آن سرباز سواره‌نظام[۱۲] بود) همراه با مونه، در آرژانتوی[۱۳]، نزدیک پاریس، منظره‌هایی از رودخانه پدید آورد، که رنگ‌بندی جوّی آن‌ها کاملاً امپرسیونیستی‌اند؛ مسابقۀ قایقرانی در آرژانتوی[۱۴] (۱۸۷۴) از آن جمله است. در حالی‌که با امپرسیونیسم پیوند داشت، و در نمایشگاه‌های امپرسیونیستیِ دهۀ ۱۸۷۰ شرکت کرد، بیشتر آثارش نشان از علاقۀ او به حیات انسانی و مدل‌های زن دارند. لژ تئاتر[۱۵] (۱۸۷۴؛ نگارخانۀ کورتو، لندن[۱۶]رقص در مولَن دو لاگالِت[۱۷] (۱۸۷۶؛ لوور[۱۸]، پاریس)، و خانم شارپانتیه با دخترانش[۱۹] (۱۸۷۹؛ موزۀ متروپولیتن، نیویورک[۲۰]) نمونه‌های گزیده‌ای از آثار اویند. قریبِ ۱۵۰ چاپنقش سنگی[۲۱] نیز خلق کرد.

رنوار در دهۀ ۱۸۸۰، از امپرسیونیسم رو گرداند؛ سفر به ایتالیا و تأثیر از نقاشی‌های یونانی ـ رومی در پومپئی[۲۲]، و ناپل، و نیز اقامت در لستاک[۲۳] با سزان[۲۴] (که به حجم‌ها و کیفیت‌های پایدار در نقاشی توجه داشت) مسبب آن بود. آن‌گاه بیشتر به هنر اَنگر[۲۵] گرایید، و آثارش شیوۀ خطی زمخت‌تری یافتند؛ تابلوی چترها[۲۶] (۱۸۸۴؛ نگارخانۀ ملی لندن[۲۷])، وآبتنی‌کنندگان از این زمره‌اند. رنوار از ۱۹۰۲ دچار التهاب حاد مفاصل شد، ولی به نقاشی ادامه داد. در ۱۹۱۳ کاملاً فلج شد و به‌کمک دستیارانش به مجسمه‌سازی پرداخت، و آثاری همچون ونوس پیروز[۲۸] (۱۹۱۴؛ نگارخانۀ تیت[۲۹]، لندن) را آفرید. در ۱۹۹۰، یکی از تابلوهایش با نام در مولن دو لاگالت[۳۰]، به بهای ۷۸میلیون دلار فروخته شد.

پیر اوگوست رنوار

ژان رنوار، فیلمساز بزرگ فرانسوی، فرزند او بود. 


تابلوی مهمانی نهار در قايق از رنوار
  1. Impressionist
  2. Claude Monet
  3. Alfred Sisley
  4. rainbow style
  5. The Luncheon of the Boating Party
  6. Phillips Collection, Washington, DC
  7. nudes
  8. The Bathers
  9. Philadelphia Museum of Art
  10. Gustave Courbet
  11. Franco-Prussian War
  12. cuirassier
  13. Argenteuil
  14. Regatta, Argenteuil
  15. La Loge/The Theatre Box
  16. Courtauld Gallery, London
  17. Dancing at the Moulin de la Galette
  18. Louvre
  19. Madame Charpentier and her Daughters
  20. Metropolitan Museum of Art, NewYork
  21. lithograph
  22. Pompeii
  23. L’Estaque
  24. Cézanne
  25. Ingres
  26. The Umbrellas
  27. National Gallery, London
  28. Venus Victrix
  29. Tate Gallery
  30. Au Moulin de La Galette