ایادما، نیاسینگبه (۱۹۳۵): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
ایادِما، نیاسینْگْبِه ( | ایادِما، نیاسینْگْبِه (۱۹۳۵م - )(Eyadema, Gnassingbe) | ||
از افسران ارتش و سیاستمداران توگو<ref>Togo</ref>. در ۱۹۶۷، پس از خدمت در ارتش فرانسه، با سرنگونکردن گرونیتزکی<ref>Grunitzky</ref>، | از افسران ارتش و سیاستمداران توگو<ref>Togo</ref>. در ۱۹۶۷، پس از خدمت در ارتش فرانسه، با سرنگونکردن گرونیتزکی<ref>Grunitzky</ref>، رئیسجمهور وقت، خود در مقام رئیسجمهور غیرمنتخب توگو به قدرت رسید. در همهپرسی ملی ۱۹۷۲ ریاست جمهوری او به تأیید مردم توگو رسید. در انتخابات ۱۹۹۳، به سبب امتناع همۀ حزبهای مخالف از شرکت در انتخابات و تحریم انتخابات از سوی حامیان این حزبها، به پیروزی کاذبی دست یافت. ایادما، پس از سرنگونکردن گرونیتزکی، کمیتۀ آشتی ملی<ref>National Reconciliation Committee</ref> ایجاد کرد. تا مدتی به اتفاق سرهنگ کول کِلِبِر داجو<ref>Col Kleber Dadjo</ref> عهدهدار مقام ریاست جمهوری بود، اما خیلی زود قدرت را قبضه کرد و نخستین ژنرال توگو شد. در ۱۹۶۹ جنبش مجمع ملی توگو<ref>Movement of Togolese National Rally</ref> را بنیاد گذاشت و ریاست آن را به دست گرفت. با احراز مقام ریاست جمهوری، دولتی تکحزبی به وجود آورد، اما در برابر نارضایی مردم ناگزیر شد که از بخشی از اختیارات خود دست شوید. | ||
---- | ---- | ||
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های افریقایی]] | [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های افریقایی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۰
ایادِما، نیاسینْگْبِه (۱۹۳۵م - )(Eyadema, Gnassingbe)
از افسران ارتش و سیاستمداران توگو[۱]. در ۱۹۶۷، پس از خدمت در ارتش فرانسه، با سرنگونکردن گرونیتزکی[۲]، رئیسجمهور وقت، خود در مقام رئیسجمهور غیرمنتخب توگو به قدرت رسید. در همهپرسی ملی ۱۹۷۲ ریاست جمهوری او به تأیید مردم توگو رسید. در انتخابات ۱۹۹۳، به سبب امتناع همۀ حزبهای مخالف از شرکت در انتخابات و تحریم انتخابات از سوی حامیان این حزبها، به پیروزی کاذبی دست یافت. ایادما، پس از سرنگونکردن گرونیتزکی، کمیتۀ آشتی ملی[۳] ایجاد کرد. تا مدتی به اتفاق سرهنگ کول کِلِبِر داجو[۴] عهدهدار مقام ریاست جمهوری بود، اما خیلی زود قدرت را قبضه کرد و نخستین ژنرال توگو شد. در ۱۹۶۹ جنبش مجمع ملی توگو[۵] را بنیاد گذاشت و ریاست آن را به دست گرفت. با احراز مقام ریاست جمهوری، دولتی تکحزبی به وجود آورد، اما در برابر نارضایی مردم ناگزیر شد که از بخشی از اختیارات خود دست شوید.