شیرازی، میرزا اسدالله ( ـ۱۲۶۹ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
شیرازی، میرزا اسدالله ( ـ۱۲۶۹ق)<br> | شیرازی، میرزا اسدالله ( ـ۱۲۶۹ق)<br> | ||
<p>خوشنویس ایرانی. از خوشنویسان مشهور دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] که در دربار سه شاه قاجار ـ [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه]]، [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه]]، [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه]] ـ خدمت کرد. محمدشاه (حک: ۱۲۵۰ـ۱۲۶۴ق) به او توجه مخصوصی داشت و لقب کاتب‌السلطانی به او اعطا کرده بود. شیرازی به‌شیوۀ [[میرعماد]] می‌نوشت. آنچه آثار او را متمایز کرده رنگه‌نویسی است. بسیاری از قطعات او به قلم زر و سفیداب و مرکب الوان نوشته شده است. آثار و قطعات بسیاری از او مربوط به ۱۲۵۲ تا ۱۲۶۸ق در کتابخانۀ موزۀ گلستان موجود است، که از آن‌جمله‌اند: نسخه‌ای از ''[[منطق الطیر|منطق‌الطیر]]'' عطار و نسخه‌ای از [[قرآن]] به [[نستعلیق، خط|خط نستعلیق]].</p> | <p>خوشنویس ایرانی. از خوشنویسان مشهور دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] که در دربار سه شاه قاجار ـ [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه]]، [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه]]، [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه]] ـ خدمت کرد. محمدشاه (حک: ۱۲۵۰ـ۱۲۶۴ق) به او توجه مخصوصی داشت و لقب کاتب‌السلطانی به او اعطا کرده بود. شیرازی به‌شیوۀ [[میرعماد]] می‌نوشت. آنچه آثار او را متمایز کرده رنگه‌نویسی است. بسیاری از قطعات او به قلم زر و سفیداب و مرکب الوان نوشته شده است. آثار و قطعات بسیاری از او مربوط به ۱۲۵۲ تا ۱۲۶۸ق در کتابخانۀ موزۀ گلستان موجود است، که از آن‌جمله‌اند: نسخه‌ای از ''[[منطق الطیر|منطق‌الطیر]]'' [[عطار، فریدالدین محمد (کدکن ۵۴۰ـ نیشابور ح ۶۱۸ق)|عطار]] و نسخه‌ای از [[قرآن]] به [[نستعلیق، خط|خط نستعلیق]].</p> | ||
<br><!--26185400--> | <br><!--26185400--> | ||
[[رده:خوشنویسی]] | [[رده:خوشنویسی]] | ||
[[رده:اشخاص و آثار]] | [[رده:اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۴۱
شیرازی، میرزا اسدالله ( ـ۱۲۶۹ق)
خوشنویس ایرانی. از خوشنویسان مشهور دورۀ قاجار که در دربار سه شاه قاجار ـ فتحعلی‌شاه، محمدشاه، ناصرالدین‌شاه ـ خدمت کرد. محمدشاه (حک: ۱۲۵۰ـ۱۲۶۴ق) به او توجه مخصوصی داشت و لقب کاتب‌السلطانی به او اعطا کرده بود. شیرازی به‌شیوۀ میرعماد می‌نوشت. آنچه آثار او را متمایز کرده رنگه‌نویسی است. بسیاری از قطعات او به قلم زر و سفیداب و مرکب الوان نوشته شده است. آثار و قطعات بسیاری از او مربوط به ۱۲۵۲ تا ۱۲۶۸ق در کتابخانۀ موزۀ گلستان موجود است، که از آن‌جمله‌اند: نسخه‌ای از منطق‌الطیر عطار و نسخه‌ای از قرآن به خط نستعلیق.