هرتسوگ، ورنر (۱۹۴۲)

مایک لی Mike Leigh
زادروز	۱۹۴۳م
ملیت	انگلیسی
شغل و تخصص اصلی	نمایش‌نامه‌نویس و فیلم‌ساز
آثار	زندگی شیرین است (۱۹۹۱) و رازها و دروغ‌ها (۱۹۹۵)، امیدهای بزرگ (۱۹۸۹)، برهنه (۱۹۹۳)، همه یا هیچ (۲۰۰۲)، ورادریک (۲۰۰۴) و الکی خوش (۲۰۰۸)
گروه مقاله	سینما

هِرْتْسوگ، وِرْنِر (۱۹۴۲)(Herzog, Werner)

ورنر هرتسوگ

(نام اصلی: ورنر اشتیپ‌تیک) کارگردان، نویسنده، شاعر، بازیگر و کارگردان اپرا، اهل آلمان. از مهم‌ترین چهره‌های سینمای آلمان نو محسوب می‌شود، که جنبشی بود در حد فاصل دهه‌‌ی شصت تا هشتاد میلادی و با الهام از موج نو فرانسه، تولید آثاری با بودجه‌ی محدود و همراه با بداعت‌های فرمی را پیگیری می‌کرد. اولین فیلم خود، هراکلس، را در نوزده سالگی ساخت و از آن زمان تا کنون، بیش از شصت فیلم بلند، مستند و فیلم کوتاه را کارگردانی کرده است. اغلب دوربین خود را برای فیلم‌برداری به مکان‌های دور و یا جاهایی که فیلم‌برداری در آن‌جا ممکن نبود، می‌برد. فیلم‌های او مبتکرانه و از لحاظ بصری باشکوه‌اند، همچون آگیره خشم پروردگار (۱۹۷۲)، نوسفراتوی شبح شب (۱۹۷۹)، و فیتزکارالدو (۱۹۸۲). او در سال ۲۰۰۰ کارگردانی فیلم مستندی به‌نام بهترین دوست من را به‌پایان رساند، که شرح همکاری آشکارا پرتشنج او و کلاوس کینسکی بازیگر اصلی فیلم‌هایش است. هرتسوگ معمولاً از استوری‌بورد استفاه نمی‌کند و در بسیاری از سکانس‌ها با بداهه‌پردازی پیش می‌رود. او ضمناً چندین کتاب شعر منتشر کرده و چند اپرا را به روی صحنه برده است. فرانسوا تروفو، کارگردان شهیر فرانسوی، هرتسوگ را مهم‌ترین کارگردان زنده معرفی کرده و نشریه‌ی تایم در سال 2009 او را یکی از صد چهره‌ی تاثیرگذار دنیا معرفی کرده است.

 

---