مارتینس، کونچیتا (۱۹۷۲): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


مارتینِس، کونچیتا (۱۹۷۲)(Martinez, Conchita)
کونچیتا مارتینِس (اسپانیا 16 آوریل 1972م- ) (Conchita Martínez)


[[File:38020900.jpg|thumb|مارتينِس، کونچيتا]]
[[File:38020900.jpg|thumb|مارتينِس، کونچيتا]]


تنیس‌باز زن اسپانیایی. در مسابقات قهرمانی ویمبلدون<ref>Wimbledon
تنیس‌باز زن اسپانیایی. در مسابقات قهرمانی [[ویمبلدون]]<ref>Wimbledon


</ref> در ۱۹۹۴ به مقام سوم دست یافت و مارتینا ناوراتیلووا<ref>Martina Navratilova  
</ref> (مهم‌ترین گرند اسلم دنیا) در ۱۹۹۴ به مقام سوم دست یافت و مارتینا ناوراتیلووا<ref>Martina Navratilova  


</ref> را (که نُه بار قهرمان ویمبلدون شده بود) شکست داد و اولین عنوان گرند اسلم<ref>Grand Slam </ref> خود را به‌دست آورد. مارتینز در شهر مونسون<ref>Monzon</ref> اسپانیا زاده شد، در ۱۹۸۸ به تنیس حرفه‌ای روی آورد و در ۱۹۹۳ به مرحلۀ نیمه‌نهایی ویمبلدون راه یافت. در بازی در زمین خاکی تخصص دارد. او را بازیکنی توصیف کرده‌اند که در انتهای زمین می‌ایستد و در زمین چمن هر گاه که لازم باشد نزدیک تور می‌آید. دور ایستادن از تور را با زدن توپ‌های بدون بازگشت به زمین حریف از انتهای زمین خود جبران می‌کند و در این کار بسیار مهارت دارد.
</ref> را (که نُه بار قهرمان ویمبلدون شده بود) شکست داد و اولین عنوان گرند اسلم<ref>Grand Slam </ref> خود را به‌دست آورد.  در اکتبر 1995 عنوان زن شمارۀ 2 تنیس جهان را به دست آورد. مارتینس به مدت 9 سال جزو 10 تنیسور برتر زن دنیا بود. او در طول 18 سال فعالیت حرفه‌ای 33 عنوان یک نفره و 13 عنوان دونفره و همچنین سه مدال المپیک را به دست آورد. طی سسال‌های 2013-2017 کاپیتان تیم‌ تنیس زنان و در سال‌های 2015-2017 همزمان کاپیتان تیم تنیس مردان اسپانیا بود. مارتینس از سال 2017 تاکنون، پس از خداحافظی از مسابقات، به عنوان مربی قهرمانان و تیم‌های تنیس اسپانیایی فعالیت کرده است.


&nbsp;
مارتینس در شهر مونسون<ref>Monzon</ref> اسپانیا زاده شد، از خردسالی به ورزش تنیس پرداخت و به‌سرعت پیشرفت کرد. در 15 سالگی در بازی‌های مدیترانه‌ای 1987 که در شهر [[لاذقیه|لاذقیۀ]] سوریه برگزار شد، با شکست دادن آنجلیکی کانلوپولو<ref>Angeliki Kanellopoulou</ref>ی یونانی با نتایج 6-3، 5-7، 6-1 در فینال به مدال طلا دست یافت و بدین ترتیب این آغاز مدال‌آوری او در مسابقات حرفه‌ای بود.
 
ماترینس در بازی در زمین خاکی تخصص داشت. او را بازیکنی توصیف کرده‌اند که در انتهای زمین می‌ایستاد و در زمین چمن هر گاه که لازم بود نزدیک تور می‌آمد. دور ایستادن از تور را با زدن توپ‌های بدون بازگشت به زمین حریف از انتهای زمین خود جبران می‌کرد و در این کار بسیار مهارت داشت.
 
 
'''عناوین المپیک:''' نقرۀ 1992؛ برنز 1996؛ نقرۀ 2004


----
----


[[Category:ورزش]] [[Category:اشخاص جهان]]
[[Category:ورزش]] [[Category:اشخاص جهان]]

نسخهٔ ‏۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۲۴

کونچیتا مارتینِس (اسپانیا 16 آوریل 1972م- ) (Conchita Martínez)

مارتينِس، کونچيتا

تنیس‌باز زن اسپانیایی. در مسابقات قهرمانی ویمبلدون[۱] (مهم‌ترین گرند اسلم دنیا) در ۱۹۹۴ به مقام سوم دست یافت و مارتینا ناوراتیلووا[۲] را (که نُه بار قهرمان ویمبلدون شده بود) شکست داد و اولین عنوان گرند اسلم[۳] خود را به‌دست آورد.  در اکتبر 1995 عنوان زن شمارۀ 2 تنیس جهان را به دست آورد. مارتینس به مدت 9 سال جزو 10 تنیسور برتر زن دنیا بود. او در طول 18 سال فعالیت حرفه‌ای 33 عنوان یک نفره و 13 عنوان دونفره و همچنین سه مدال المپیک را به دست آورد. طی سسال‌های 2013-2017 کاپیتان تیم‌ تنیس زنان و در سال‌های 2015-2017 همزمان کاپیتان تیم تنیس مردان اسپانیا بود. مارتینس از سال 2017 تاکنون، پس از خداحافظی از مسابقات، به عنوان مربی قهرمانان و تیم‌های تنیس اسپانیایی فعالیت کرده است.

مارتینس در شهر مونسون[۴] اسپانیا زاده شد، از خردسالی به ورزش تنیس پرداخت و به‌سرعت پیشرفت کرد. در 15 سالگی در بازی‌های مدیترانه‌ای 1987 که در شهر لاذقیۀ سوریه برگزار شد، با شکست دادن آنجلیکی کانلوپولو[۵]ی یونانی با نتایج 6-3، 5-7، 6-1 در فینال به مدال طلا دست یافت و بدین ترتیب این آغاز مدال‌آوری او در مسابقات حرفه‌ای بود.

ماترینس در بازی در زمین خاکی تخصص داشت. او را بازیکنی توصیف کرده‌اند که در انتهای زمین می‌ایستاد و در زمین چمن هر گاه که لازم بود نزدیک تور می‌آمد. دور ایستادن از تور را با زدن توپ‌های بدون بازگشت به زمین حریف از انتهای زمین خود جبران می‌کرد و در این کار بسیار مهارت داشت.


عناوین المپیک: نقرۀ 1992؛ برنز 1996؛ نقرۀ 2004


  1. Wimbledon
  2. Martina Navratilova
  3. Grand Slam
  4. Monzon
  5. Angeliki Kanellopoulou