لوئیز فلچر: تفاوت میان نسخه‌ها

پدرش کشیش بود و از آن‌جا که والدینش، هر دو ناشنوا بودند، دوران کودکی را در تنهایی و تا اندازه‌ای به سختی گذراند. (همین مسأله سبب شد که در زمان شهرتش در امور مربوط به حقوق مدنی ناشنوایان نیز بسیار فعال باشد). پس از پایان تحصیلاتش در رشتۀ بازیگری در دانشگاه ایالت [[کارولینای شمالی|کارولاینای شمالی]]، مدتی روی صحنه می‌رفت. در پی آن به لس آنجلس رفت و به عنوان منشی یک پزشک مشغول به کار شد. همزمان، شب‌ها به فراگیری بازیگری نزد جف کوری<ref>Jeff Corey</ref> می‌پرداخت. در اواخر دهۀ ۱۹۵۰ و اوایل دهۀ ۱۹۶۰ در چند قسمت از مجموعه‌های تلویزیونی (از جمله ''تسخیرناپذیران''، ۱۹۵۹) بازی کرد. اما قامت بلند او (یک متر و هفتاد و هشت سانتیمتر) و نیافتن هم‌بازی مرد هم‌قد خود، فعالیت‌های تلویزیونی‌اش را محدود کرد. در سال ۱۹۶۲ با یک تهیه‌کنندۀ تلویزیونی به نام جری بیک<ref>Jerry Bick</ref> ازدواج کرد و دو سال بعد، بازیگری را کنار گذاشت تا فرزند دومش را به دنیا بیاورد. پس از یک دهه کناره‌گیری، دوباره جلوی دوربین رفت و در نقش دومی در ''دزدانی مثل ما''<ref>''Thieves Like Us''</ref> بازی کرد. [[میلوش فورمن]]، تحت تاثیر بازی او قرار گرفت و نقش بسیار مهم پرستار راچدِ خونسرد را در ''دیوانه‌ از قفس پرید'' به او داد. بازی کاملاً طبیعی و باورکردنی او در این فیلم، همچنان که ذکر شد اسکار بهترین بازیگر نقش اول را برایش به ارمغان آورد. در سال‌های بعد، نقش‌های او عمدتاً محدود به بازتاب‌هایی تک‌بعدی از شخصیت پرستار راچد بودند.   

'''برخی از آثار سینمایی'''