علی اکبر امینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}على‌‏اكبر امینى (تفرش 1260ش- ؟)  
}}على‌‏اکبر امینى (تفرش 1260ش- ؟)  




سازنده‌ی ایرانی ساز، آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی ویولن. بیش‌تر از یك سال از سنش نمى‏‌گذشت كه همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. به خاطر این که پدرش از ملاکین شناخته شده‌ی تفرش بود، منزل ایشان در تهران محل رفت و آمد و نشست اهالی موسیقی و شاعرانی چون [[اسماعیل زاده، حسین (تهران ح ۱۲۵۰ ـ ح ۱۳۲۰ش)|حسین‏ اسماعیل‏‌زاده]]، [[ابوالحسن صبا]]، [[مرتضی محجوبی|مرتضى‏ محجوبى]]، [[رضا محجوبی|رضا محجوبى]]، [[قمرالملوک وزیری|قمرالملوك وزیرى]]، ملوك ضرابى، [[ایرج میرزا]]، [[ملک الشعرای بهار|ملك‌‏الشعراء بهار]] و [[عشقی، میرزاده|میرزاده عشقى]] شد. در همین دوره پدرش نزد اسماعیل‏‌زاده به فراگیرى كمانچه پرداخت و على‌اكبر كه شش سال از سنش مى‏‌گذشت برای یادگیرى ویولن نزد رضا محجوبى فرستاده شد. او مدت چهار سال از محضر رضا محجوبى بهره گرفت و مدت سه سال هم نزد صبا برای یادگیرى موسیقى سنتى ایران و ردیف‏‌ها و مقام‏‌ها به شاگردى پرداخت. امینی بعد از این یك سال و نیم نزد آساطور (موسیقی‌دان ارمنی) هارمونى و آهنگ‌سازى یاد گرفت. وی با وجود پیش‌رفت سریع در یادگیری آهنگ‌سازی و نوارندگی، بیش‌تر به ساخت ساز علاقه‌مند بود. او این کار را به‌همراهی [[ابراهیم قنبری مهر (۱۳۰۷ش)|ابراهیم قنبرى‌مهر]] نزد [[سورن آراکلیان|سورن آراكلیان]] فراگرفت. 


امینی در تمام طول فعالیت‏‌هاى هنرى خود بیش‌تر از دوازده آهنگ نساخت، ولى بیش از پانزده كمانچه، چهارصد و دوازده ویولن و چهل و سه تار تولید کرده است. او همچنین از سال 1325 به عنوان نوازنده‌ی ویولن همكارى خود را با رادیو آغاز كرد و یكى از بهترین نوازنده‏‌هاى اركستر [[خالدی، مهدی (۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۶۹ش)|مهدى خالدى]] بود. علاوه بر این تعمیر سازهاى زهى رادیو نیز زیر نظر وى انجام می‌شده. وى با نواختن اكثر سازها آشنایى كامل داشت.  
سازنده‌ی ایرانی ساز، آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی ویولن. بیش‌تر از یک سال از سنش نمى‏‌گذشت که همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. به خاطر این که پدرش از ملاکین شناخته شده‌ی تفرش بود، منزل ایشان در تهران محل رفت و آمد و نشست اهالی موسیقی و شاعرانی چون [[اسماعیل زاده، حسین (تهران ح ۱۲۵۰ ـ ح ۱۳۲۰ش)|حسین‏ اسماعیل‏‌زاده]]، [[ابوالحسن صبا]]، [[مرتضی محجوبی|مرتضى‏ محجوبى]]، [[رضا محجوبی|رضا محجوبى]]، [[قمرالملوک وزیری|قمرالملوک وزیرى]]، ملوک ضرابى، [[ایرج میرزا]]، [[ملک الشعرای بهار|ملک‌‏الشعراء بهار]] و [[عشقی، میرزاده|میرزاده عشقى]] شد. در همین دوره پدرش نزد اسماعیل‏‌زاده به فراگیرى کمانچه پرداخت و على‌اکبر که شش سال از سنش مى‏‌گذشت برای یادگیرى ویولن نزد رضا محجوبى فرستاده شد. او مدت چهار سال از محضر رضا محجوبى بهره گرفت و مدت سه سال هم نزد صبا برای یادگیرى موسیقى سنتى ایران و ردیف‏‌ها و مقام‏‌ها به شاگردى پرداخت. امینی بعد از این یک سال و نیم نزد آساطور (موسیقی‌دان ارمنی) هارمونى و آهنگ‌سازى یاد گرفت. وی با وجود پیش‌رفت سریع در یادگیری آهنگ‌سازی و نوارندگی، بیش‌تر به ساخت ساز علاقه‌مند بود. او این کار را به‌همراهی [[ابراهیم قنبری مهر (۱۳۰۷ش)|ابراهیم قنبرى‌مهر]] نزد [[سورن آراکلیان]] فراگرفت. 
 
امینی در تمام طول فعالیت‏‌هاى هنرى خود بیش‌تر از دوازده آهنگ نساخت، ولى بیش از پانزده کمانچه، چهارصد و دوازده ویولن و چهل و سه تار تولید کرده است. او همچنین از سال 1325 به عنوان نوازنده‌ی ویولن همکارى خود را با رادیو آغاز کرد و یکى از بهترین نوازنده‏‌هاى ارکستر [[خالدی، مهدی (۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۶۹ش)|مهدى خالدى]] بود. علاوه بر این تعمیر سازهاى زهى رادیو نیز زیر نظر وى انجام می‌شده. وى با نواختن اکثر سازها آشنایى کامل داشت.  


از سرانجام زندگی امینی اطلاعاتی بیش‌تر از این در دست نیست.  
از سرانجام زندگی امینی اطلاعاتی بیش‌تر از این در دست نیست.  

نسخهٔ ‏۱۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۳

علی‌اکبر امینی
زادروز تفرش 1260ش
درگذشت ؟
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی سازنده‌ی ساز
شغل و تخصص های دیگر آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی ویولن
سبک سنتی
گروه مقاله موسیقی

على‌‏اکبر امینى (تفرش 1260ش- ؟)


سازنده‌ی ایرانی ساز، آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی ویولن. بیش‌تر از یک سال از سنش نمى‏‌گذشت که همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. به خاطر این که پدرش از ملاکین شناخته شده‌ی تفرش بود، منزل ایشان در تهران محل رفت و آمد و نشست اهالی موسیقی و شاعرانی چون حسین‏ اسماعیل‏‌زاده، ابوالحسن صبا، مرتضى‏ محجوبى، رضا محجوبى، قمرالملوک وزیرى، ملوک ضرابى، ایرج میرزا، ملک‌‏الشعراء بهار و میرزاده عشقى شد. در همین دوره پدرش نزد اسماعیل‏‌زاده به فراگیرى کمانچه پرداخت و على‌اکبر که شش سال از سنش مى‏‌گذشت برای یادگیرى ویولن نزد رضا محجوبى فرستاده شد. او مدت چهار سال از محضر رضا محجوبى بهره گرفت و مدت سه سال هم نزد صبا برای یادگیرى موسیقى سنتى ایران و ردیف‏‌ها و مقام‏‌ها به شاگردى پرداخت. امینی بعد از این یک سال و نیم نزد آساطور (موسیقی‌دان ارمنی) هارمونى و آهنگ‌سازى یاد گرفت. وی با وجود پیش‌رفت سریع در یادگیری آهنگ‌سازی و نوارندگی، بیش‌تر به ساخت ساز علاقه‌مند بود. او این کار را به‌همراهی ابراهیم قنبرى‌مهر نزد سورن آراکلیان فراگرفت.

امینی در تمام طول فعالیت‏‌هاى هنرى خود بیش‌تر از دوازده آهنگ نساخت، ولى بیش از پانزده کمانچه، چهارصد و دوازده ویولن و چهل و سه تار تولید کرده است. او همچنین از سال 1325 به عنوان نوازنده‌ی ویولن همکارى خود را با رادیو آغاز کرد و یکى از بهترین نوازنده‏‌هاى ارکستر مهدى خالدى بود. علاوه بر این تعمیر سازهاى زهى رادیو نیز زیر نظر وى انجام می‌شده. وى با نواختن اکثر سازها آشنایى کامل داشت.

از سرانجام زندگی امینی اطلاعاتی بیش‌تر از این در دست نیست.