آلتمن، سیدنی (مونترآل ۱۹۳۹- نیوجرسی ۲۰۲۲م): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<p style="text-align: justify;">آلتْمَن، سیدنی (۱۹۳۹)(Altman, Sidney)</p> <p style="text-align: justify;">{{جعبه زندگینامه
<p style="text-align: justify;">سیدنی آلتمن (مونترآل 7 مه ۱۹۳۹- نیوجرسی 5 آوریل 2022م) (Altman, Sidney)</p> <p style="text-align: justify;">{{جعبه زندگینامه
|عنوان =سیدنی آلتمن
|عنوان =سیدنی آلتمن
|نام =Sidney Altman
|نام =Sidney Altman
خط ۶: خط ۶:
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=
|زادروز=مونترآل ۱۹۳۹م
|زادروز=مونترآل 7 مه ۱۹۳۹م
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=نیوجرسی 5 آوریل 2022م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=امریکایی کانادایی تبار
|ملیت=امریکایی کانادایی تبار

نسخهٔ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۲

سیدنی آلتمن (مونترآل 7 مه ۱۹۳۹- نیوجرسی 5 آوریل 2022م) (Altman, Sidney)

سیدنی آلتمن
Sidney Altman
زادروز مونترآل 7 مه ۱۹۳۹م
درگذشت نیوجرسی 5 آوریل 2022م
ملیت امریکایی کانادایی تبار
تحصیلات و محل تحصیل موسسه فناوری ماساچوست (ام آی تی)، دکتری دانشگاه کلرادو
شغل و تخصص اصلی زیست شیمی دان
گروه مقاله شیمی و بیوشیمی
جوایز و افتخارات نوبل شیمی (۱۹۸۹) مشترکا با توماس چک

زیست‌شیمی‌دان امریکاییِ کانادایی‌تبار. به‌سبب تحقیقاتش در زمینۀ فعالیت‌های کاتالیزوری[۱] کاتالیتیکی آراِن‌اِی، نوکلئیک اسید که در انتقال دی‌اِن‌اِی به پروتئین‌ها دخیل است، جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۸۹ را مشترکاً با توماس چِک[۲] دریافت کرد. همچنین، در زمینۀ ریبونوکلئاز پی تحقیق کرد. این ماده آنزیمی است که وابسپارش[۳] (واشدگی مولکول‌های) آراِن‌اِی را در تشکیل آراِن‌اِی انتقالی (تی‌آراِن‌اِی) کاتالیزگری می‌کند. ریبونوکلئاز پی مرکب از آراِن‌اِی و نوعی پروتئین است. آلتمن نشان داد که اجزای آراِن‌اِی یگانه چیزی است که برای کاتالیزگری تشکیل تی‌آراِن‌اِی لازم است و پروتئین در این فرآیند نقشی ندارد. آلتمن در شهر مونترآل زاده شد و در مؤسسۀ فناوری ماساچوست[۴] (اِم‌آی‌تی) و دانشگاه کلرادو[۵]، در شهر بولدِر[۶]، درس خواند. پس از اخذ مدرک دکتری، در مقام استادیار دانشگاه کلمبیا مشغول ‌کار شد (۱۹۶۰). در ۱۹۷۱، به دانشگاه ییل[۷] رفت و کار تحقیقاتی خود را آغاز کرد. در ۱۹۸۰، استاد زیست‌شناسی شد.
 


  1. catalytic activities
  2. Tomas Cech
  3. depolymerization
  4. Massachusetts Institute of Technology
  5. Colorado
  6. Boulder
  7. Yale