باغ سنگی (فیلم): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
فیلم مستند داستانی به کارگردانی [[پرویز کیمیاوی]]، تولید سال 1355ش. کیمیاوی پیش از ساخت این فیلم، فعالیت فیلمسازی را از سال 1347، در فرانسه با فیلم كوتاه «ژان مقدس ایرانی» آغاز کرد و بعدتر در ایران با ساخت بیش‌تر از 10 فیلم مستند ادامه داد. آغاز كار حرفه‌ای او در سینما از سال 1352 با فیلم [[مغول ها|مغولها]] به عنوان نویسنده، كارگردان و بازیگر بوده است. در تفسیری نمادگرایانه رقص جنون‌آمیز درویش خان در باغ سنگی و آویزان کردن خود از درخت، می‌تواند نشانۀ تقلای وی برای رهایی از دنیای فسادآلود مدرن و امید او به تحقق همۀ آرزوهای برآورده نشده‌اش که پیوسته به سنت‌های فراموش شده است باشد. | فیلم مستند داستانی به کارگردانی [[پرویز کیمیاوی]]، تولید سال 1355ش. کیمیاوی پیش از ساخت این فیلم، فعالیت فیلمسازی را از سال 1347، در فرانسه با فیلم كوتاه «ژان مقدس ایرانی» آغاز کرد و بعدتر در ایران با ساخت بیش‌تر از 10 فیلم مستند ادامه داد. آغاز كار حرفه‌ای او در سینما از سال 1352 با فیلم [[مغول ها|مغولها]] به عنوان نویسنده، كارگردان و بازیگر بوده است. در تفسیری نمادگرایانه رقص جنون‌آمیز درویش خان در باغ سنگی و آویزان کردن خود از درخت، می‌تواند نشانۀ تقلای وی برای رهایی از دنیای فسادآلود مدرن و امید او به تحقق همۀ آرزوهای برآورده نشده‌اش که پیوسته به سنت‌های فراموش شده است باشد. | ||
مدت فیلم 80 دقیقه | مدت فیلم: 80 دقیقه | ||
'''داستان فیلم''' | |||
درویش خان اسفندیارپور، مردی کر و لال و خانواده‌اش در ۴۰ کیلومتری سیرجان از طریق چوپانی و باغداری زندگی می‌کنند. او پس از اصلاحات ارضی در سال ۱۳۴۰ برای اعتراض به خاطر از دست دادن املاکش، دست از باغداری برمی‌دارد تا این که همۀ درختان زمین باقیماندۀ او (پس از تقسیم اراضی) خشک شوند. روزی درویش خان در صحرا می‌آرامد و خواب‌نما می‌شود. پس از بیدار شدن تخته‌سنگ عجیبی را زیر سر خود می‌بیند و آن را به خانه می‌برد و به درختی می‌آویزد. درویش خان، روزهای بعد، قطعه‌سنگ‌های دیگری می‌یابد. با سیم‌های تلگراف سنگ‌ها را به درخت‌های اطراف چادرش آویزان می‌كند. به‌زودی باغی از سنگ در اطراف چادر برپا می‌شود. مردم از روستاهای دور و نزدیك برای تماشا و تبرک و بستن دخیل به باغ سنگی می‌آیند. همسر درویش خان از مردم در ازای آمدن به باغ سنگی پول و هدیه مطالبه می‌كند، و با طمع‌ورزی‌هایش زندگی درویش خان را برمی‌آشوبد. | |||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - آثار و رویدادها]] | [[رده:ایران - آثار و رویدادها]] | ||
نسخهٔ ۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۸
فیلم مستند داستانی به کارگردانی پرویز کیمیاوی، تولید سال 1355ش. کیمیاوی پیش از ساخت این فیلم، فعالیت فیلمسازی را از سال 1347، در فرانسه با فیلم كوتاه «ژان مقدس ایرانی» آغاز کرد و بعدتر در ایران با ساخت بیش‌تر از 10 فیلم مستند ادامه داد. آغاز كار حرفه‌ای او در سینما از سال 1352 با فیلم مغولها به عنوان نویسنده، كارگردان و بازیگر بوده است. در تفسیری نمادگرایانه رقص جنون‌آمیز درویش خان در باغ سنگی و آویزان کردن خود از درخت، می‌تواند نشانۀ تقلای وی برای رهایی از دنیای فسادآلود مدرن و امید او به تحقق همۀ آرزوهای برآورده نشده‌اش که پیوسته به سنت‌های فراموش شده است باشد.
مدت فیلم: 80 دقیقه
داستان فیلم
درویش خان اسفندیارپور، مردی کر و لال و خانواده‌اش در ۴۰ کیلومتری سیرجان از طریق چوپانی و باغداری زندگی می‌کنند. او پس از اصلاحات ارضی در سال ۱۳۴۰ برای اعتراض به خاطر از دست دادن املاکش، دست از باغداری برمی‌دارد تا این که همۀ درختان زمین باقیماندۀ او (پس از تقسیم اراضی) خشک شوند. روزی درویش خان در صحرا می‌آرامد و خواب‌نما می‌شود. پس از بیدار شدن تخته‌سنگ عجیبی را زیر سر خود می‌بیند و آن را به خانه می‌برد و به درختی می‌آویزد. درویش خان، روزهای بعد، قطعه‌سنگ‌های دیگری می‌یابد. با سیم‌های تلگراف سنگ‌ها را به درخت‌های اطراف چادرش آویزان می‌كند. به‌زودی باغی از سنگ در اطراف چادر برپا می‌شود. مردم از روستاهای دور و نزدیك برای تماشا و تبرک و بستن دخیل به باغ سنگی می‌آیند. همسر درویش خان از مردم در ازای آمدن به باغ سنگی پول و هدیه مطالبه می‌كند، و با طمع‌ورزی‌هایش زندگی درویش خان را برمی‌آشوبد.