سن یابی: تفاوت میان نسخه‌ها

در زمین‌شناسی، فرآیند تعیین سنِ کانی‌ها، سنگ‌ها، فسیل‌ها یا سازندهای زمین‌شناسی. سن‌یابی بر دو نوع است: سن‌یابیِ نسبی<ref>relative dating</ref> و مطلق. سن‌یابی نسبی شامل تعیین سنِ نسبی مواد، یعنی تعیین ترتیب زمان‌شناختی<ref>chronological order</ref> تشکیل سنگ‌ها، فسیل‌ها یا سازندها با مطالعات میدانی<ref>field work</ref> است. سن‌یابی مطلق<ref>absolute dating</ref> فرآیند تعیین سن مطلق<ref>determining absolute age</ref> کانی، سنگ یا فسیل برحسب سال است. سن‌یابی مطلق با روش‌هایی صورت می‌گیرد که عبارت‌اند از سن‌یابی رادیومتریک<ref>radiometric dating</ref>، اندازه‌گیری فراوانی ایزوتوپ‌های خاص در کانی، سن‌یابی به‌روش خط‌وارۀ شکافت<ref>fission-track</ref>، و حتّی شمارش لایه‌های سالانۀ رسوبات<ref>counting annual layers of sediment</ref>.