امیر احمدی آریان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:2042150235.jpg|بندانگشتی|امیر احمدی آریان]] | [[پرونده:2042150235.jpg|بندانگشتی|امیر احمدی آریان]] | ||
( | امیر احمدی آریان (1358ش - ) | ||
نویسنده و مترجم ایرانی. کارش را با نوشتن برای مطبوعات آغاز کرد و پس از آن، با ترجمه‌ی چند اثر ادبی مهم و البته نوشتن داستان‌های کوتاه و رمان، در بین اهالی ادبیات ایران شناخته شد. | نویسنده و مترجم ایرانی. کارش را با نوشتن برای مطبوعات آغاز کرد و پس از آن، با ترجمه‌ی چند اثر ادبی مهم و البته نوشتن داستان‌های کوتاه و رمان، در بین اهالی ادبیات ایران شناخته شد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۲۴
| امیر احمدی آریان | |
|---|---|
| زادروز |
1358 |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی متالورژی دانشگاه تهران، دکترای ادبیات انگلیسی دانشگاه کویینزلند، کارشناسی ارشد نویسندگی خلاق از سیتی کالج نیویورک |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
| شغل و تخصص های دیگر | مترجم |
| آثار | چرخ‌دنده‌ها، غیاب دانیال، و نهنگ او را بلعید |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
امیر احمدی آریان (1358ش - )
نویسنده و مترجم ایرانی. کارش را با نوشتن برای مطبوعات آغاز کرد و پس از آن، با ترجمه‌ی چند اثر ادبی مهم و البته نوشتن داستان‌های کوتاه و رمان، در بین اهالی ادبیات ایران شناخته شد.
در سال 1358 در اهواز به دنیا آمد. در دانشگاه تهران مهندسی متالورژی خواند اما از همان زمان ادبیات را به عنوان حرفه‌ی خود برگزید و به نوشتن برای صفحات ادبی مطبوعات پرداخت. در زمینه‌ی ترجمه، آثار مهمی از پل استر[۱]، کورمک مک‌کارتی و ای.ال. دکتروف را به فارسی برگردانده است. احمدی آریان اولین داستان بلندش را با نام چرخ‌دنده‌ها در سال 1389 منتشر کرد. داستانی که روایتی است از زندگی نامتعارف دو شخصیت با نام‌های سین و صاد که سرنوشت‌شان پس از ملاقاتی تصادفی در یک تاکسی با یکدیگر گره می‌خورد. دومین اثر او رمانی است با نام غیاب دانیال که با هزینه‌ی شخصی نویسنده و به صورت غیررسمی به چاپ رسید. این رمان روایت اول شخصی است که درباره‌ی دوستش دانیال مرزی می‌نویسد. شخصیتی مرموز و اهل ادبیات که به شکلی ناگهانی ناپدید شده است. رمان از شرح نخستین روزهای آشنایی راوی با دانیال در اهواز آغاز می‌شود و پس از شرح دوران نوجوانی، تحول شخصیتی وی را تشریح می‌کند و در نهایت به اتفاقاتی می‌پردازد که منجر به غیاب دانیال شده است.
شعارنویسی بر دیوار کاغذی، مهم‌ترین کتاب احمدی آریان در مقام نظریه‌پرداز است. در این کتاب که از چندین مقاله‌ی کوتاه تشکیل شده، احمدی آریان با پیگیری اضمحلال مطبوعات در اواخر دوره‌ی اصلاحات، گرایش نویسندگان به نثر گزارش‌گونه را توجیه می‌کند. به عبارت روشن‌تر، او معتقد است در غیاب رسانه‌ای بی‌طرف که آزادانه زندگی معمول مردم را روایت کند، بار این مسئله به دوش داستان‌نویسان افتاد و آن‌ها به نثری گزارش‌گونه گرایش پیدا کردند و سعی داشتند از طریق آن، خلاء موجود را پر کنند.
احمدی آریان از سال 1384 مسئولیت بخش نظریه‌ی ادبی نشر چشمه را بر عهده گرفت. پس از آن به استرالیا رفت و از دانشگاه کویینزلند[۲] در رشته‌ی ادبیات انگلیسی دکترا گرفت. از همین زمان، نوشتن به زبان انگلیسی را آغاز کرد و پس از مدتی به نیویورک رفت و در سیتی کالج[۳] این شهر در رشته‌ی نویسندگی خلاق تحصیل کرد. در این دوران نوشته‌هایی از در حوزه‌ی داستان کوتاه و همچنین سیاست روز در نشریات معتبری مانند پاریس ریویو[۴] یا نیویورک‌تایمز به چاپ رسید. در حال حاضر، احمدی آریان به عنوان استاد بخش ناداستان در سیتی کالج تدریس می‌کند و اولین رمانش به زبان انگلیسی با عنوان و نهنگ او را بلعید[۵] به زودی به چاپ خواهد رسید.