ویلیام ادموندستون آیتون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
ویلیام ادمنستون آیتون (William Edmondstoune Aytoun (1813–1865 [[File:Aytoun.jpg|thumb|ویلیام ادمونستون آیتون]]شاعر، استاد بلاغت و وکیل اسکاتلندی. به سبب [[نقیضه|نقیضه‌هایش<ref>Parody</ref>]][./index.php?title=ویلیام_ادموندستون_آیتون#cite_note-1 <span class="mw-reflink-text"><nowiki>[1]</nowiki></span>] مشهور است و اشعار کوتاه هجوآمیزش تأثیر عمیقی بر طنز ادبی در اسکاتلند گذاشت. شعر، ترجمه، داستان، نقد ادبی و متون مطایبه‌آمیز می‌نوشت و همچنین، قصیده‌های اسکاتلندی را جمع‌آوری می‌کرد. مادرش، که زنی علاقه‌مند به ادبیات بود، اولین بارقه‌های علاقه به این حوزه را در او برانگیخت. در دانشگاه ادینبورو<ref>University of Edinburgh</ref> به تحصیل پرداخت و اولین کتابش را در نوزده سالگی منتشر کرد. چند ماهی به لندن رفت و حقوق آموخت، اما بعد به آلمان سفر کرد و در آن‌جا به یادگیری زبان آلمانی مشغول شد. در همین دوران، بخشی از ''[[فاوست|فاوست]]'' [[گوته،_یوهان_ولفگانگ_فون_(۱۷۴۹ـ۱۸۳۲)|گوته]] را هم ترجمه کرد که البته هیچ گاه منتشر نشد. پس از چندی به اسکاتلند برگشت و پس از پنج سال، مدرک خود در علم حقوق را دریافت کرد. آیتون برای سال‌های متمادی با مجله‌ی ادبی بلک‌وود<ref>Blackwood</ref> همکاری کرد. همچنین، با صحبت‌های جذاب و پرشورش در دانشگاه ادینبورو، علاقه‌ی دانشجویان را به شرکت در کلاس‌های بلاغت برانگیخت، تا حدی که ظرفیت کلاس‌ها از حدود سی نفر به صد و پنجاه نفر تغییر کرد.</p> | |||
شاعر، استاد بلاغت و وکیل اسکاتلندی. به سبب [[نقیضه|نقیضه‌هایش<ref>Parody</ref>]] مشهور است و اشعار کوتاه هجوآمیزش تأثیر عمیقی بر طنز ادبی در اسکاتلند گذاشت. شعر، ترجمه، داستان، نقد ادبی و متون مطایبه‌آمیز می‌نوشت و همچنین، قصیده‌های اسکاتلندی را جمع‌آوری می‌کرد. مادرش، که زنی علاقه‌مند به ادبیات بود، اولین بارقه‌های علاقه به این حوزه را در او برانگیخت. در دانشگاه ادینبورو<ref>University of Edinburgh</ref> به تحصیل پرداخت و اولین کتابش را در نوزده سالگی منتشر کرد. چند ماهی به لندن رفت و حقوق آموخت، اما بعد به آلمان سفر کرد و در آن‌جا به یادگیری زبان آلمانی مشغول شد. در همین دوران، بخشی از ''[[فاوست|فاوست]]'' [[گوته،_یوهان_ولفگانگ_فون_(۱۷۴۹ـ۱۸۳۲)|گوته]] را هم ترجمه کرد که البته هیچ گاه منتشر نشد. پس از چندی به اسکاتلند برگشت و پس از پنج سال، مدرک خود در علم حقوق را دریافت کرد. آیتون برای سال‌های متمادی با مجله‌ی ادبی بلک‌وود<ref>Blackwood</ref> همکاری کرد. همچنین، با صحبت‌های جذاب و پرشورش در دانشگاه ادینبورو، علاقه‌ی دانشجویان را به شرکت در کلاس‌های بلاغت برانگیخت، تا حدی که ظرفیت کلاس‌ها از حدود سی نفر به صد و پنجاه نفر تغییر کرد.</p> | |||
<p style="text-align: justify;">با انشتار قصایدش در کتابی به نام ''تسخیرکنندگان اسکاتلند''<ref> Lays of the Scottish Cavaliers</ref> محبوبیتی گسترده یافت. آیتون دو بار ازدواج کرد و البته هیچ گاه بچه‌دار نشد.</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">منبع:</p> <p style="text-align: justify;">Encyclopedia of Literature, Merriam Webster</p> <p style="text-align: justify;"> </p> | <p style="text-align: justify;">با انشتار قصایدش در کتابی به نام ''تسخیرکنندگان اسکاتلند''<ref> Lays of the Scottish Cavaliers</ref> محبوبیتی گسترده یافت. آیتون دو بار ازدواج کرد و البته هیچ گاه بچه‌دار نشد.</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">منبع:</p> <p style="text-align: justify;">Encyclopedia of Literature, Merriam Webster</p> <p style="text-align: justify;"> </p> | ||
---- | ---- | ||
<p style="text-align: justify;"> </p> | <p style="text-align: justify;"> </p> | ||
[[Category:ادبیات غرب]] [[Category:شعر (اشخاص و آثار)]] | [[Category:ادبیات غرب]] [[Category:شعر (اشخاص و آثار)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۱
| ویلیام ادمونستون آیتون William Edmondstoune Aytoun | |
|---|---|
| زادروز |
1813 |
| درگذشت | 1865 |
| ملیت | اسکاتلندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | حقوق در دانشگاه ادینبورو |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | وکیل |
| آثار | تسخیرکنندگان اسکاتلند |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| جوایز و افتخارات | |
ویلیام ادمنستون آیتون (William Edmondstoune Aytoun (1813–1865
شاعر، استاد بلاغت و وکیل اسکاتلندی. به سبب نقیضه‌هایش[۱][./index.php?title=ویلیام_ادموندستون_آیتون#cite_note-1 [1]] مشهور است و اشعار کوتاه هجوآمیزش تأثیر عمیقی بر طنز ادبی در اسکاتلند گذاشت. شعر، ترجمه، داستان، نقد ادبی و متون مطایبه‌آمیز می‌نوشت و همچنین، قصیده‌های اسکاتلندی را جمع‌آوری می‌کرد. مادرش، که زنی علاقه‌مند به ادبیات بود، اولین بارقه‌های علاقه به این حوزه را در او برانگیخت. در دانشگاه ادینبورو[۲] به تحصیل پرداخت و اولین کتابش را در نوزده سالگی منتشر کرد. چند ماهی به لندن رفت و حقوق آموخت، اما بعد به آلمان سفر کرد و در آن‌جا به یادگیری زبان آلمانی مشغول شد. در همین دوران، بخشی از فاوست گوته را هم ترجمه کرد که البته هیچ گاه منتشر نشد. پس از چندی به اسکاتلند برگشت و پس از پنج سال، مدرک خود در علم حقوق را دریافت کرد. آیتون برای سال‌های متمادی با مجله‌ی ادبی بلک‌وود[۳] همکاری کرد. همچنین، با صحبت‌های جذاب و پرشورش در دانشگاه ادینبورو، علاقه‌ی دانشجویان را به شرکت در کلاس‌های بلاغت برانگیخت، تا حدی که ظرفیت کلاس‌ها از حدود سی نفر به صد و پنجاه نفر تغییر کرد.
با انشتار قصایدش در کتابی به نام تسخیرکنندگان اسکاتلند[۴] محبوبیتی گسترده یافت. آیتون دو بار ازدواج کرد و البته هیچ گاه بچه‌دار نشد.
منبع:
Encyclopedia of Literature, Merriam Webster