اویکن، رودولف (۱۸۴۶ـ۱۹۲۶): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


اویْکِن، رودولف (۱۸۴۶ـ۱۹۲۶)(Eucken, Rudolf)<br/> [[File:11655500.jpg|thumb|اويْکِن، رودولف]]
اویْکِن، رودولف (۱۸۴۶ـ۱۹۲۶)(Eucken, Rudolf)<br/> {{جعبه زندگینامه
 
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =رودولف اویکن
|عنوان =رودولف اویکن
|نام = Rudolf Eucken
|نام = Rudolf Eucken
خط ۲۹: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}[[File:11655500.jpg|thumb|اويْکِن، رودولف]]


فیلسوف و نویسندۀ آلمانی و برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات در ۱۹۰۸. واضع فلسفه‌ای موسوم به «عمل‌گرایی اخلاقی<ref>ethical activism</ref>» بود؛ به‌موجب این فلسفه فرد، که متشکّل از روح و جسم است، بنابر اخلاق مکلّف است غرایز طبیعی خود را برای نیل به حیات معنوی مهار کند. به این منظور، هر انسانی باید خواست‌ها و دریافت‌های شهودی و حسّی خویش را تفسیر کند. اویکن بر این اساس بین روح و حواس انسان تمایز قائل می‌شود، درعین حال روح را در حکم ادراکی تلقّی می‌کند که تفسیرپذیر است. اویکن در آثارش به‌جای مذهب رسمی تاریخ و تجربۀ انسانی را لازمۀ دست‌یابی به حیات معنوی می‌داند. در آثارش، که انتقادی و نیز ایدالیستی است، از تاریخ، فلسفه، مذهب، و سیاست بهره می‌گیرد. برخی از آثار او عبارت‌اند از ''مسئلۀ حیات بشر از نظر متفکران بزرگ از افلاطون تا امروز<ref>Die Lebensanschauungen der grosser Denker</ref>''&nbsp;(۱۸۹۰)،‌ ''حقیقت مذهب<ref>Der Wahrheitsgehalt der Religion</ref>''&nbsp;(۱۹۰۱)، ''معنا و ارزش زندگی<ref>Der Sinn und Wert des Lebens</ref>''&nbsp;(۱۹۰۸)، و ''تحلیلی بر سوسیالیسم<ref>Der Sozialismus und seine Lebensgestaltung</ref>''&nbsp;(۱۹۲۰). در کتاب اخیر، نظام سیاسی سوسیالیسم را مردود و محدودکنندۀ آزادیِ طبیعی، روحی، و فرهنگیِ انسان می‌داند. اویکن برای عرضۀ این فلسفۀ قوی و انسانی برندۀ جایزۀ نوبل شد. آثار دیگر او عبارت‌اند از ''جریان‌های معنوی امروز<ref>Geistige Strömungen der Gegenwart </ref>''&nbsp;(۱۸۷۸) و''تاریخ اصطلاحات فلسفی<ref>Geschichte der Philosophichen Terminologie</ref>''&nbsp;(۱۸۱۲). در دانشگاه‌های گوتینگن<ref>Göttingen </ref>، و برلین و نزد اساتیدی چون ردولف هرمان لُتسه<ref>Rudolf Hermann Lotze</ref>&nbsp;و فریدریش آدولف ترندلنبرک<ref>Friedrich Adolf Trendelenburg</ref>، فلسفه را فراگرفت. در فلسفۀ ارسطو و فلسفۀ متأخر تخصص یافت و استاد دانشگاه‌های بازل<ref>Basel </ref>، سوئیس (۱۸۷۱ـ۱۸۷۴) و ینا<ref>Jena</ref>ی آلمان (۱۸۷۴ـ۱۹۲۰) بود.<br/> <!--11655500-->
فیلسوف و نویسندۀ آلمانی و برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات در ۱۹۰۸. واضع فلسفه‌ای موسوم به «عمل‌گرایی اخلاقی<ref>ethical activism</ref>» بود؛ به‌موجب این فلسفه فرد، که متشکّل از روح و جسم است، بنابر اخلاق مکلّف است غرایز طبیعی خود را برای نیل به حیات معنوی مهار کند. به این منظور، هر انسانی باید خواست‌ها و دریافت‌های شهودی و حسّی خویش را تفسیر کند. اویکن بر این اساس بین روح و حواس انسان تمایز قائل می‌شود، درعین حال روح را در حکم ادراکی تلقّی می‌کند که تفسیرپذیر است. اویکن در آثارش به‌جای مذهب رسمی تاریخ و تجربۀ انسانی را لازمۀ دست‌یابی به حیات معنوی می‌داند. در آثارش، که انتقادی و نیز ایدالیستی است، از تاریخ، فلسفه، مذهب، و سیاست بهره می‌گیرد. برخی از آثار او عبارت‌اند از ''مسئلۀ حیات بشر از نظر متفکران بزرگ از افلاطون تا امروز<ref>''Die Lebensanschauungen der grosser Denker''</ref>'' (۱۸۹۰)،‌ ''حقیقت مذهب<ref>''Der Wahrheitsgehalt der Religion''</ref>'' (۱۹۰۱)، ''معنا و ارزش زندگی<ref>''Der Sinn und Wert des Lebens''</ref>'' (۱۹۰۸)، و ''تحلیلی بر سوسیالیسم<ref>''Der Sozialismus und seine Lebensgestaltung''</ref>'' (۱۹۲۰). در کتاب اخیر، نظام سیاسی سوسیالیسم را مردود و محدودکنندۀ آزادیِ طبیعی، روحی، و فرهنگیِ انسان می‌داند. اویکن برای عرضۀ این فلسفۀ قوی و انسانی برندۀ جایزۀ نوبل شد. آثار دیگر او عبارت‌اند از ''جریان‌های معنوی امروز<ref>''Geistige Strömungen der Gegenwart'' </ref>'' (۱۸۷۸) و''تاریخ اصطلاحات فلسفی<ref>''Geschichte der Philosophichen Terminologie''</ref>'' (۱۸۱۲). در دانشگاه‌های گوتینگن<ref>Göttingen </ref>، و برلین و نزد اساتیدی چون ردولف هرمان لُتسه<ref>Rudolf Hermann Lotze</ref> و فریدریش آدولف ترندلنبرک<ref>Friedrich Adolf Trendelenburg</ref>، فلسفه را فراگرفت. در فلسفۀ ارسطو و فلسفۀ متأخر تخصص یافت و استاد دانشگاه‌های بازل<ref>Basel </ref>، سوئیس (۱۸۷۱ـ۱۸۷۴) و ینا<ref>Jena</ref>ی آلمان (۱۸۷۴ـ۱۹۲۰) بود.<br/> <!--11655500-->


[[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] [[Category:فلسفه غرب – اشخاص، آثار و مکاتب]]
[[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] [[Category:فلسفه غرب – اشخاص، آثار و مکاتب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۱۲

اویْکِن، رودولف (۱۸۴۶ـ۱۹۲۶)(Eucken, Rudolf)

رودولف اویکن
Rudolf Eucken
زادروز ۱۸۴۶م
درگذشت ۱۹۲۶م
ملیت آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل فراگیری فلسفه در دانشگاه های گوتینگن و برلین
شغل و تخصص اصلی فیلسوف
شغل و تخصص های دیگر نویسنده
آثار مسیله حیات بشر از نظر متفکران بزرگ، از افلاطون تا امروز (۱۸۹۰)؛  حقیقت مذهب (۱۹۰۱)؛ معنا و ارزش زندگی (۱۹۰۸)؛ تحلیلی بر سوسیالیسم (۱۹۲۰)
گروه مقاله فلسفه ، منطق و کلام
جوایز و افتخارات برنده جایزه نوبل ادبیات (۱۹۰۸)
اويْکِن، رودولف

فیلسوف و نویسندۀ آلمانی و برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات در ۱۹۰۸. واضع فلسفه‌ای موسوم به «عمل‌گرایی اخلاقی[۱]» بود؛ به‌موجب این فلسفه فرد، که متشکّل از روح و جسم است، بنابر اخلاق مکلّف است غرایز طبیعی خود را برای نیل به حیات معنوی مهار کند. به این منظور، هر انسانی باید خواست‌ها و دریافت‌های شهودی و حسّی خویش را تفسیر کند. اویکن بر این اساس بین روح و حواس انسان تمایز قائل می‌شود، درعین حال روح را در حکم ادراکی تلقّی می‌کند که تفسیرپذیر است. اویکن در آثارش به‌جای مذهب رسمی تاریخ و تجربۀ انسانی را لازمۀ دست‌یابی به حیات معنوی می‌داند. در آثارش، که انتقادی و نیز ایدالیستی است، از تاریخ، فلسفه، مذهب، و سیاست بهره می‌گیرد. برخی از آثار او عبارت‌اند از مسئلۀ حیات بشر از نظر متفکران بزرگ از افلاطون تا امروز[۲] (۱۸۹۰)،‌ حقیقت مذهب[۳] (۱۹۰۱)، معنا و ارزش زندگی[۴] (۱۹۰۸)، و تحلیلی بر سوسیالیسم[۵] (۱۹۲۰). در کتاب اخیر، نظام سیاسی سوسیالیسم را مردود و محدودکنندۀ آزادیِ طبیعی، روحی، و فرهنگیِ انسان می‌داند. اویکن برای عرضۀ این فلسفۀ قوی و انسانی برندۀ جایزۀ نوبل شد. آثار دیگر او عبارت‌اند از جریان‌های معنوی امروز[۶] (۱۸۷۸) وتاریخ اصطلاحات فلسفی[۷] (۱۸۱۲). در دانشگاه‌های گوتینگن[۸]، و برلین و نزد اساتیدی چون ردولف هرمان لُتسه[۹] و فریدریش آدولف ترندلنبرک[۱۰]، فلسفه را فراگرفت. در فلسفۀ ارسطو و فلسفۀ متأخر تخصص یافت و استاد دانشگاه‌های بازل[۱۱]، سوئیس (۱۸۷۱ـ۱۸۷۴) و ینا[۱۲]ی آلمان (۱۸۷۴ـ۱۹۲۰) بود.

  1. ethical activism
  2. Die Lebensanschauungen der grosser Denker
  3. Der Wahrheitsgehalt der Religion
  4. Der Sinn und Wert des Lebens
  5. Der Sozialismus und seine Lebensgestaltung
  6. Geistige Strömungen der Gegenwart
  7. Geschichte der Philosophichen Terminologie
  8. Göttingen
  9. Rudolf Hermann Lotze
  10. Friedrich Adolf Trendelenburg
  11. Basel
  12. Jena