شاه آبادی، محمدعلی (اصفهان ۱۲۹۲ـ تهران ۱۳۶۹ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>حکیم و عارف اخلاقی‌مشرب و پارسای معاصر ایرانی. فرزند میرزا محمدجواد مجتهد اصفهانی بود. نخست، از محضر پدر، که درشمار شاگردان صاحب ''جواهر'' بود، و نیز برادر بزرگش، آقا میرزا احمد ،که پیش از بلوغ به اجتهاد رسید ، استفاده کرد. آن‌گاه راهی تهران شد و درشمار تلامیذ آقا هاشم اشکوری و حاج میرزا حسن آشتیانی قرار گرفت. در نجف اشرف نیز محضر آخوند خراسانی و میرزای شیرازی دوم را دریافت. از ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۴ در قم، به تدریس و ارشاد مستعدان پرداخت، آن‌گاه به تهران بازگشت و در خیابان شاه‌آباد مسکن گزید. لقب شاه‌آبادی ایشان نیز نتیجۀ همین توطّن است. ''رشحات‌البحار'' مشتمل بر رساله‌های ایمان و رجعت، انسان و فطرت و قرآن و عترت مشهورترین اثر قلمی ایشان است. شماری از معاصرین نیز محضر ایشان را دریافته‌اند که از آن میان می‌توان به امام خمینی (ره)، آخوند ملاعلی همدانی، میرزا عبدالکریم روشن اشاره کرد. در شهر | }}<p>حکیم و عارف اخلاقی‌مشرب و پارسای معاصر ایرانی. فرزند میرزا محمدجواد مجتهد اصفهانی بود. نخست، از محضر پدر، که درشمار شاگردان [[صاحب جواهر|صاحب ''جواهر'']] بود، و نیز برادر بزرگش، آقا میرزا احمد ،که پیش از بلوغ به [[اجتهاد]] رسید ، استفاده کرد. آن‌گاه راهی تهران شد و درشمار تلامیذ [[اشکوری، میرزا هاشم ( ـ تهران ۱۳۳۲ق)|آقا هاشم اشکوری]] و [[حاج میرزا حسن آشتیانی]] قرار گرفت. در [[نجف|نجف اشرف]] نیز محضر [[آخوند خراسانی]] و میرزای شیرازی دوم را دریافت. از ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۴ در قم، به تدریس و ارشاد مستعدان پرداخت، آن‌گاه به تهران بازگشت و در [[خیابان شاه آباد|خیابان شاه‌آباد]] مسکن گزید. لقب شاه‌آبادی ایشان نیز نتیجۀ همین توطّن است. ''رشحات‌البحار'' مشتمل بر رساله‌های ایمان و رجعت، انسان و فطرت و قرآن و عترت مشهورترین اثر قلمی ایشان است. شماری از معاصرین نیز محضر ایشان را دریافته‌اند که از آن میان می‌توان به [[امام خمینی]] (ره)، آخوند ملاعلی همدانی، [[روشن، عبدالکریم (تهران ح ۱۲۸۲ـ همان جا ۱۳۷۱ش)|میرزا عبدالکریم روشن]] اشاره کرد. در [[ری، شهر|شهر ری]]، در مقبرۀ [[ابوالفتوح رازی حسین بن علی|شیخ ابوالفتوح رازی]] به‌خاک سپرده شد.</p> | ||
<br><!--26032000--> | <br><!--26032000--> | ||
[[رده:عرفان]] | [[رده:عرفان]] | ||
[[رده:اشخاص و فرقه ها]] | [[رده:اشخاص و فرقه ها]] | ||
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۹
شاه‌آبادی، محمدعلی (اصفهان ۱۲۹۲ـ تهران ۱۳۶۹ق)
| محمّدعلی شاه‌آبادی | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان 1292ق |
| درگذشت | تهران 1369ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | حکیم |
| شغل و تخصص های دیگر | عارف |
| آثار | رشحات‌البحار |
| گروه مقاله | عرفان |
| خویشاوندان سرشناس | میرزا محمدجواد مجتهد اصفهانی (پدر) |
حکیم و عارف اخلاقی‌مشرب و پارسای معاصر ایرانی. فرزند میرزا محمدجواد مجتهد اصفهانی بود. نخست، از محضر پدر، که درشمار شاگردان صاحب جواهر بود، و نیز برادر بزرگش، آقا میرزا احمد ،که پیش از بلوغ به اجتهاد رسید ، استفاده کرد. آن‌گاه راهی تهران شد و درشمار تلامیذ آقا هاشم اشکوری و حاج میرزا حسن آشتیانی قرار گرفت. در نجف اشرف نیز محضر آخوند خراسانی و میرزای شیرازی دوم را دریافت. از ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۴ در قم، به تدریس و ارشاد مستعدان پرداخت، آن‌گاه به تهران بازگشت و در خیابان شاه‌آباد مسکن گزید. لقب شاه‌آبادی ایشان نیز نتیجۀ همین توطّن است. رشحات‌البحار مشتمل بر رساله‌های ایمان و رجعت، انسان و فطرت و قرآن و عترت مشهورترین اثر قلمی ایشان است. شماری از معاصرین نیز محضر ایشان را دریافته‌اند که از آن میان می‌توان به امام خمینی (ره)، آخوند ملاعلی همدانی، میرزا عبدالکریم روشن اشاره کرد. در شهر ری، در مقبرۀ شیخ ابوالفتوح رازی به‌خاک سپرده شد.