پس خوراند زیستی (پزشکی): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
پَسخوراندِ زیستی ( | پَسخوراندِ زیستی (پزشکی)(biofeedback)<br/> [[File:13133900-2.jpg|thumb|پَسخوراندِ زیستی]][[File:13133900.jpg|thumb|پَسخوراندِ زیستی]]در پزشکی، استفاده از وسایل پایش الکتروفیزیولوژیک<ref>electrophysiological monitoring </ref>، برای ایجاد پسخوراند<ref> feed back </ref> اطلاعاتی و درنتیجه، تسهیل کنترل آگاهانه. در دهۀ ۱۹۶۰، باربارا براون<ref>Barbara Brown</ref>، فیزیولوژیست دستگاه عصبی<ref>neurophysiologist </ref>، و جوزف کامیا<ref>Joseph Kamiya </ref>، متخصص اعصاب و روان<ref>neuropsychiatrist </ref>، این روش را جدا از هم در امریکا تکمیل کردند. این روش در بهبود پرفشاری خون و پیشگیری از اختلالات عملکرد<ref>dysfunction</ref> عضوی و فیزیولوژیک ناشی از آن مؤثر است. | ||
| |
نسخهٔ ۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۳۲
پَسخوراندِ زیستی (پزشکی)(biofeedback)
در پزشکی، استفاده از وسایل پایش الکتروفیزیولوژیک[۱]، برای ایجاد پسخوراند[۲] اطلاعاتی و درنتیجه، تسهیل کنترل آگاهانه. در دهۀ ۱۹۶۰، باربارا براون[۳]، فیزیولوژیست دستگاه عصبی[۴]، و جوزف کامیا[۵]، متخصص اعصاب و روان[۶]، این روش را جدا از هم در امریکا تکمیل کردند. این روش در بهبود پرفشاری خون و پیشگیری از اختلالات عملکرد[۷] عضوی و فیزیولوژیک ناشی از آن مؤثر است.