افاده فی تاریخ الائمه الساده: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «الإفاده فی تاریخ الائمه الساده اثری در تاریخ زیدیه نوشتۀ ابوطالب یحیی بن حسین هارونی الناطق بالحق (339/340- 424ق). او که در محضر دایی خود، ابوالعباس، دانش آموخت به پیروی از استاد خود، رویدادهای تاریخی را بر اساس قیام ائمۀ زیدی به شیوۀ طبقاتن...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
اثری در تاریخ زیدیه نوشتۀ ابوطالب یحیی بن حسین هارونی الناطق بالحق (339/340- 424ق). او که در محضر دایی خود، ابوالعباس، دانش آموخت به پیروی از استاد خود، رویدادهای تاریخی را بر اساس قیام ائمۀ زیدی به شیوۀ طبقاتنگاری به نگارش درآورده است. | اثری در تاریخ زیدیه نوشتۀ ابوطالب یحیی بن حسین هارونی الناطق بالحق (339/340- 424ق). او که در محضر دایی خود، ابوالعباس، دانش آموخت به پیروی از استاد خود، رویدادهای تاریخی را بر اساس قیام ائمۀ زیدی به شیوۀ طبقاتنگاری به نگارش درآورده است. | ||
هارونی در این كتاب تنها به معرفی كسانی پرداخته است كه در سنت رسمی زیدیه امام شناخته میشوند. او در این كتاب به ذكر اسامی، انساب، مدت حكومت، طول عمر، محل دفن، نحوۀ قیام و دوران حكومت ائمۀ زیدی پرداخته است. نویسنده در نوشتن كتاب از مطالب كتاب المصابیح نوشتۀ ابوالعباس حسنی بسیار سود برده و از کسانی چون محمد بن علی العبدكی، ابنال أكفانی، ابوالعباس العماری الطبری و ابوعبدالله البصری نیز روایت نقل كرده است. پارهای از این اثر را [https://wikijoo.ir/%D9%85%D8%A7%D8%AF%D9%84%D9%88%D9%86%DA%AF%D8%8C%20%D9%88%DB%8C%D9%84%D9%81%D8%B1%DB%8C%D8%AF%20(%DB%B1%DB%B9%DB%B3%DB%B0) مادلونگ] در كتاب أخبار الأئمه الزیدیه در سه بخش آورده است: 1) یحیی بن عبدالله بن الحسن بن الحسن 2) الناصر للحق الحسن بن علی 3) المهدی لدین الله محمدبن الحسن الداعی الی الحق. جایگاه مهم الإفاده سبب گردید كه این كتاب از استقبال تاریخنگاران بعدی برخوردار گردد. کسانی مانند حاكم جشمی ( - 492ق) در جلاءالابصار فی متون الأخبار، عبدالله بن حمزه ( - 614ق) در الشافی، حمید بن احمد المحلی ( - 653ق) در الحدائق الوردیه فی مناقب أئمه الزیدیه و ابن اسفندیار در [https://wikijoo.ir/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%20%D8%B7%D8%A8%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 تاریخ طبرستان] از آن بهره بردند. | |||
---- | ---- |
نسخهٔ ۱۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۷
الإفاده فی تاریخ الائمه الساده
اثری در تاریخ زیدیه نوشتۀ ابوطالب یحیی بن حسین هارونی الناطق بالحق (339/340- 424ق). او که در محضر دایی خود، ابوالعباس، دانش آموخت به پیروی از استاد خود، رویدادهای تاریخی را بر اساس قیام ائمۀ زیدی به شیوۀ طبقاتنگاری به نگارش درآورده است.
هارونی در این كتاب تنها به معرفی كسانی پرداخته است كه در سنت رسمی زیدیه امام شناخته میشوند. او در این كتاب به ذكر اسامی، انساب، مدت حكومت، طول عمر، محل دفن، نحوۀ قیام و دوران حكومت ائمۀ زیدی پرداخته است. نویسنده در نوشتن كتاب از مطالب كتاب المصابیح نوشتۀ ابوالعباس حسنی بسیار سود برده و از کسانی چون محمد بن علی العبدكی، ابنال أكفانی، ابوالعباس العماری الطبری و ابوعبدالله البصری نیز روایت نقل كرده است. پارهای از این اثر را مادلونگ در كتاب أخبار الأئمه الزیدیه در سه بخش آورده است: 1) یحیی بن عبدالله بن الحسن بن الحسن 2) الناصر للحق الحسن بن علی 3) المهدی لدین الله محمدبن الحسن الداعی الی الحق. جایگاه مهم الإفاده سبب گردید كه این كتاب از استقبال تاریخنگاران بعدی برخوردار گردد. کسانی مانند حاكم جشمی ( - 492ق) در جلاءالابصار فی متون الأخبار، عبدالله بن حمزه ( - 614ق) در الشافی، حمید بن احمد المحلی ( - 653ق) در الحدائق الوردیه فی مناقب أئمه الزیدیه و ابن اسفندیار در تاریخ طبرستان از آن بهره بردند.