برهان قاطع: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
بُرهانِ قاطِع <br> | بُرهانِ قاطِع <br> | ||
لغتنامهای فارسی به فارسی، در ۱۰۶۲ق، تألیف محمدحسین بن خلف تبریزی. کتاب دارای مقدمهای مبسوط در برخی نکات دستوری و زبانی و سپس شرح حدود ۲۰هزار واژه و ترکیب است. مؤلف در گردآوری این مجموعه از ''[[فرهنگ جهانگیری]]''، ''مجمعالفرس''، ''سرمۀ سلیمانی'' و ''صحاحالادویه'' بهره گرفته و واژگان بسیاری را از زبانهای ایرانی، لهجههای ایرانی و زبانهای غیر ایرانی که در آن اشتباه نیز بسیار است، نقل و معنی کرده است. ''برهان قاطع'' در ذکر اعلام تاریخی و جغرافیایی و گردآوری ضبط و حرکات گوناگون واژگان نیز خالی از اشتباه نیست. از نقایص کتاب یکی هم نداشتن شواهد شعری و نثری واژگان است. ''برهان قاطع'' بارها، ازجمله به کوشش [[معین، محمد (رشت ۱۲۹۳ـ تهران ۱۳۵۰ش)|محمدمعین]]، بهچاپ رسیده است (تهران، ۱۳۳۰ـ۱۳۳۵ش). برخی از ادبا آثاری در دفاع یا رد این اثر نوشتهاند. از آن شمار ''قاطع برهان''، ''مخرق قاطع برهان''، و ''ساطع برهان'' است. ''برهان قاطع'' به قلم احمد عاصم عینتابی به ترکی ترجمه شده است (قاهره، ۱۲۵۱ق). | لغتنامهای فارسی به فارسی، در ۱۰۶۲ق، تألیف [[برهان تبریزی، محمدحسین بن خلف ( ـ پس از ۱۰۶۳ق)|محمدحسین بن خلف تبریزی]]. کتاب دارای مقدمهای مبسوط در برخی نکات دستوری و زبانی و سپس شرح حدود ۲۰هزار واژه و ترکیب است. مؤلف در گردآوری این مجموعه از ''[[فرهنگ جهانگیری]]''، ''[[مجمع الفرس|مجمعالفرس]]''، ''سرمۀ سلیمانی'' و ''صحاحالادویه'' بهره گرفته و واژگان بسیاری را از زبانهای ایرانی، لهجههای ایرانی و زبانهای غیر ایرانی که در آن اشتباه نیز بسیار است، نقل و معنی کرده است. ''برهان قاطع'' در ذکر اعلام تاریخی و جغرافیایی و گردآوری ضبط و حرکات گوناگون واژگان نیز خالی از اشتباه نیست. از نقایص کتاب یکی هم نداشتن شواهد شعری و نثری واژگان است. ''برهان قاطع'' بارها، ازجمله به کوشش [[معین، محمد (رشت ۱۲۹۳ـ تهران ۱۳۵۰ش)|محمدمعین]]، بهچاپ رسیده است (تهران، ۱۳۳۰ـ۱۳۳۵ش). برخی از ادبا آثاری در دفاع یا رد این اثر نوشتهاند. از آن شمار ''قاطع برهان''، ''مخرق قاطع برهان''، و ''ساطع برهان'' است. ''برهان قاطع'' به قلم احمد عاصم عینتابی به ترکی ترجمه شده است (قاهره، ۱۲۵۱ق). | ||
<br><!--12235500--> | <br><!--12235500--> | ||
[[رده:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]] | [[رده:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]] | ||
[[رده:آثار]] | [[رده:آثار]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۸
بُرهانِ قاطِع
لغتنامهای فارسی به فارسی، در ۱۰۶۲ق، تألیف محمدحسین بن خلف تبریزی. کتاب دارای مقدمهای مبسوط در برخی نکات دستوری و زبانی و سپس شرح حدود ۲۰هزار واژه و ترکیب است. مؤلف در گردآوری این مجموعه از فرهنگ جهانگیری، مجمعالفرس، سرمۀ سلیمانی و صحاحالادویه بهره گرفته و واژگان بسیاری را از زبانهای ایرانی، لهجههای ایرانی و زبانهای غیر ایرانی که در آن اشتباه نیز بسیار است، نقل و معنی کرده است. برهان قاطع در ذکر اعلام تاریخی و جغرافیایی و گردآوری ضبط و حرکات گوناگون واژگان نیز خالی از اشتباه نیست. از نقایص کتاب یکی هم نداشتن شواهد شعری و نثری واژگان است. برهان قاطع بارها، ازجمله به کوشش محمدمعین، بهچاپ رسیده است (تهران، ۱۳۳۰ـ۱۳۳۵ش). برخی از ادبا آثاری در دفاع یا رد این اثر نوشتهاند. از آن شمار قاطع برهان، مخرق قاطع برهان، و ساطع برهان است. برهان قاطع به قلم احمد عاصم عینتابی به ترکی ترجمه شده است (قاهره، ۱۲۵۱ق).