پیر براسور: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
(نام زمان تولد: پیر آلبر اسپیناسه<ref>Pierre-Albert Espinasse</ref>) بازیگر فرانسوی. پدر و مادرش بازیگر بودند. در کنسرواتوار پاریس<ref>Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse de Paris</ref> نزد هری بور<ref>Harry Baur‎</ref> آموزش بازیگری دید. در پانزده سالگی برای نخستین بار روی صحنه رفت و در بیست سالگی در نخستین فیلمش ظاهر شد. با این حال در سال ۱۹۳۸ بود که با ایفای نقش در ''بندر مه‌آلود''<ref>''Le Quai des brumes''</ref> [[مارسل کارنه (۱۹۰۶ـ۱۹۹۶)|مارسل کارنه]] به چهره‌ای بارز در سینمای فرانسه بدل شد. براسور بازیگری با حضور مسلط و عالی در بیان طنز و کنایه بود و در بیش‌تر از 80 فیلم در انواع نقش‌ها بازی کرد. بهترین شخصیت‌پردازی‌های او در فیلم‌هایی با فیلمنامه‌های [[ژاک پرور (۱۹۰۰ـ۱۹۷۷)|ژاک پره‌ور]] دیده می‌شود. وی همچنین شاعر بود و چندین نمایشنامه و یک خودسرگذشتنامه (۱۹۷۳) نوشت. پسرش، کلود<ref>Claude Brasseur</ref>، نیز از بهترین بازیگران فرانسه در دهه‌های 1960 و 1970 و اوائل دهۀ 1980م بود.  
(نام زمان تولد: پیر آلبر اسپیناسه<ref>Pierre-Albert Espinasse</ref>) بازیگر فرانسوی. پدر و مادرش بازیگر بودند. در کنسرواتوار پاریس<ref>Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse de Paris</ref> نزد هری بور<ref>Harry Baur‎</ref> آموزش بازیگری دید. در پانزده سالگی برای نخستین بار روی صحنه رفت و در بیست سالگی در نخستین فیلمش ظاهر شد. با این حال در سال ۱۹۳۸ بود که با ایفای نقش در ''بندر مه‌آلود''<ref>''Le Quai des brumes''</ref> [[مارسل کارنه (۱۹۰۶ـ۱۹۹۶)|مارسل کارنه]] به چهره‌ای بارز در سینمای فرانسه بدل شد. براسور بازیگری با حضور مسلط و عالی در بیان طنز و کنایه بود و در بیش‌تر از 80 فیلم در انواع نقش‌ها بازی کرد. بهترین شخصیت‌پردازی‌های او در فیلم‌هایی با فیلمنامه‌های [[ژاک پرور (۱۹۰۰ـ۱۹۷۷)|ژاک پره‌ور]] دیده می‌شود. وی همچنین شاعر بود و چندین نمایشنامه و یک خودسرگذشتنامه (۱۹۷۳) نوشت. پسرش، کلود<ref>Claude Brasseur</ref>، نیز از بهترین بازیگران فرانسه در دهه‌های 1960 و 1970 و اوائل دهۀ 1980م بود.  


براسور عملاً در هر تحول مهم سینمای فرانسۀ پس از ۱۹۲۰ سهیم بود. در دهۀ ۱۹۲۰ با آوانگاردهای پاریسی همراه بود و سپس در محصولات مشترک آلمانی-فرانسوی اوایل دهه ۱۹۳۰، نخستین نقش‌های مهمش را بازی کرد. بهترین نقش‌هایش در دورۀ رواج رئالیسم شاعرانه شکل گرفتند و از دهۀ بی‌رمق ۱۹۵۰م سربلند گذر کرد، تا این که در دههٔ ۱۹۶۰ و در سینمایی متکی به کارگردانان، چندان جایی برای خود نیافت. در دهۀ ۱۹۲۰ کمدین جوان جذابی بود که با محافل روشنفکری و هنری آشنا شد. در ۱۹۲۴ با [[ژان کوکتو (۱۸۸۹ـ۱۹۶۳)|ژان کوکتو]] کار کرد و با گروه سوررئالیست‌ها، [[آندره برتون]]، [[پل الوآر]]، بنجامین پره<ref><bdi>Benjamin Péret</bdi>‎</ref> و دیگران ارتباط یافت و برای نشریۀ انقلاب سوررئالیستی اشعار و متون ادبی می‌نوشت و روی چندین نمایشنامه و فیلمنامه کار کرد.  
براسور عملاً در هر تحول مهم سینمای فرانسۀ پس از ۱۹۲۰ سهیم بود. در دهۀ ۱۹۲۰ با آوانگاردهای پاریسی همراه بود و سپس در محصولات مشترک آلمانی-فرانسوی اوایل دهه ۱۹۳۰، نخستین نقش‌های مهمش را بازی کرد. بهترین نقش‌هایش در دورۀ رواج رئالیسم شاعرانه شکل گرفتند و از دهۀ بی‌رمق ۱۹۵۰م سربلند گذر کرد، تا این که در دههٔ ۱۹۶۰ و در سینمایی متکی به کارگردانان، چندان جایی برای خود نیافت. در دهۀ ۱۹۲۰ کمدین جوان جذابی بود که با محافل روشنفکری و هنری آشنا شد. در ۱۹۲۴ با [[ژان کوکتو (۱۸۸۹ـ۱۹۶۳)|ژان کوکتو]] کار کرد و با گروه سوررئالیست‌ها، [[آندره برتون]]، [[پل الوآر]]، بنجامین پره<ref><bdi>Benjamin Péret</bdi>‎</ref> و دیگران ارتباط یافت و برای نشریۀ انقلاب سوررئالیستی اشعار و متون ادبی می‌نوشت و روی چندین نمایشنامه و فیلمنامه کار کرد. سپس در کمپانی بزرگ آلمانی اوفا<ref>UFA</ref> به کار گرفته شد و خود را به عنوان کمدین، در یک‌رشته هجویه‌های رمانتیک، تثبیت کرد و حتی دیدار کوتاهی هم از هالیوود داشت. در بازگشت به فرانسه در فیلم‌های کم‌اهمیتی ظاهر شد که تعداد زیادی از آنها کمدی‌های عامه‌پسند بودند.   
----
----
<references />
<references />
[[رده:سینما]]
[[رده:سینما]]
[[رده:جهان - اشخاص]]
[[رده:جهان - اشخاص]]

نسخهٔ ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۹

پیر براسور (پاریس 22 دسامبر 1905- برونیکو 14 اوت 1972م) Pierre Brasseur

(نام زمان تولد: پیر آلبر اسپیناسه[۱]) بازیگر فرانسوی. پدر و مادرش بازیگر بودند. در کنسرواتوار پاریس[۲] نزد هری بور[۳] آموزش بازیگری دید. در پانزده سالگی برای نخستین بار روی صحنه رفت و در بیست سالگی در نخستین فیلمش ظاهر شد. با این حال در سال ۱۹۳۸ بود که با ایفای نقش در بندر مه‌آلود[۴] مارسل کارنه به چهره‌ای بارز در سینمای فرانسه بدل شد. براسور بازیگری با حضور مسلط و عالی در بیان طنز و کنایه بود و در بیش‌تر از 80 فیلم در انواع نقش‌ها بازی کرد. بهترین شخصیت‌پردازی‌های او در فیلم‌هایی با فیلمنامه‌های ژاک پره‌ور دیده می‌شود. وی همچنین شاعر بود و چندین نمایشنامه و یک خودسرگذشتنامه (۱۹۷۳) نوشت. پسرش، کلود[۵]، نیز از بهترین بازیگران فرانسه در دهه‌های 1960 و 1970 و اوائل دهۀ 1980م بود.

براسور عملاً در هر تحول مهم سینمای فرانسۀ پس از ۱۹۲۰ سهیم بود. در دهۀ ۱۹۲۰ با آوانگاردهای پاریسی همراه بود و سپس در محصولات مشترک آلمانی-فرانسوی اوایل دهه ۱۹۳۰، نخستین نقش‌های مهمش را بازی کرد. بهترین نقش‌هایش در دورۀ رواج رئالیسم شاعرانه شکل گرفتند و از دهۀ بی‌رمق ۱۹۵۰م سربلند گذر کرد، تا این که در دههٔ ۱۹۶۰ و در سینمایی متکی به کارگردانان، چندان جایی برای خود نیافت. در دهۀ ۱۹۲۰ کمدین جوان جذابی بود که با محافل روشنفکری و هنری آشنا شد. در ۱۹۲۴ با ژان کوکتو کار کرد و با گروه سوررئالیست‌ها، آندره برتون، پل الوآر، بنجامین پره[۶] و دیگران ارتباط یافت و برای نشریۀ انقلاب سوررئالیستی اشعار و متون ادبی می‌نوشت و روی چندین نمایشنامه و فیلمنامه کار کرد. سپس در کمپانی بزرگ آلمانی اوفا[۷] به کار گرفته شد و خود را به عنوان کمدین، در یک‌رشته هجویه‌های رمانتیک، تثبیت کرد و حتی دیدار کوتاهی هم از هالیوود داشت. در بازگشت به فرانسه در فیلم‌های کم‌اهمیتی ظاهر شد که تعداد زیادی از آنها کمدی‌های عامه‌پسند بودند.


  1. Pierre-Albert Espinasse
  2. Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse de Paris
  3. Harry Baur‎
  4. Le Quai des brumes
  5. Claude Brasseur
  6. Benjamin Péret
  7. UFA