لاربن، قاسم (بابل ۱۲۹۳ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=بابل ۱۲۹۳ش | |زادروز=بابل ۱۲۹۳ش | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=تهران 1391ش | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=ایرانی | |ملیت=ایرانی | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:37010200.jpg|جایگزین=قاسم لاربن|بندانگشتی|قاسم لاربن]] | [[پرونده:37010200.jpg|جایگزین=قاسم لاربن|بندانگشتی|قاسم لاربن]] | ||
قاسم لاربُن (بابل ۱۲۹۳ش)<br> | قاسم لاربُن (بابل ۱۲۹۳ش- تهران 1391ش)<br> | ||
<p>(قاسم رحيميان مازندرانی معروف به قاسم لاربن) نویسنده رمان سیاسی، نمایش‌نامه‌نویس، روزنامه‌نگار و شاعر ایرانی. در [[فرانسه]] درس خواند و سپس به‌عنوان مترجم در ادارۀ دخانیات، به‌کار مشغول شد. مدتی دبیر دبیرستان‌ها بود و چندی روزنامۀ ''جهان فردا'' را منتشر می‌کرد. داستان‌هایش از نظر هنری جایگاه خاصی ندارند، اما از مضمونی انتقادی در افشای رجل سیاسی وقت برخوردارند. </p> | <p>(قاسم رحيميان مازندرانی معروف به قاسم لاربن) نویسنده رمان سیاسی، نمایش‌نامه‌نویس، روزنامه‌نگار و شاعر ایرانی. در [[فرانسه]] درس خواند و سپس به‌عنوان مترجم در ادارۀ دخانیات، به‌کار مشغول شد. مدتی دبیر دبیرستان‌ها بود و چندی روزنامۀ ''جهان فردا'' را منتشر می‌کرد. داستان‌هایش از نظر هنری جایگاه خاصی ندارند، اما از مضمونی انتقادی در افشای رجل سیاسی وقت برخوردارند. در 1332ش شهردار بابل شد و چندی هفته‌نامه‌ای با نام ''انتقاد روز'' را در بابل منتشر کرد، اما این نشریه پس از 7 شماره توقیف شد. لاربن در همان سال از ریاست شهرداری برکنار و در تهران زندانی شد. </p> | ||
<p>بيش‌تر شهرتش به علت انتشار رمان دوجلدی | <p>بيش‌تر شهرتش به علت انتشار رمان دوجلدی ''لات'' در سال 1326 است. اين رمان در زمان خود مورد توجه و تحسين [[مصدق، محمد (۱۲۶۱ـ۱۳۴۵ش)|دکتر مصدق]] قرار گرفت. در این رمان نقش اوباش در ماجراهای سیاسی دهۀ 1320ش نشان داده شده است. من و تو (1322)، عشق و سياست با سقوط يک استاد (1338)، پرندگان بی‌لانه (1378)، نان تلخ (1382)، جرقه‌ای در تاريک (1387) و شکوفه‌های رنج (1387) از ديگر آثار اوست. </p> | ||
<p>لاربن در ۱۳۶۲ش منظومه‌ای در حماسه و عشق به نام «ایرج و هوبره» سرود. همچنین نمایش‌نامه‌های ''زهره و منوچهر''، ''عشاق جانی'' و ''مرگ آزادی'' را نوشت که در بابل به نمایش گذاشته شد. | <p>لاربن در ۱۳۶۲ش منظومه‌ای در حماسه و عشق به نام «ایرج و هوبره» سرود. همچنین نمایش‌نامه‌های ''زهره و منوچهر''، ''عشاق جانی'' و ''مرگ آزادی'' را نوشت که در بابل به نمایش گذاشته شد. در 1388 فیلم مستندی از زندگی او به کارگردانی و تهیهکنندگی حسن سعدی و حسین علیشریفی تهیه گردید و در 1390 از سوی مطبوعات ادبی ایران، با لوح زرین سیمین دانشور از لاربن تقدیر شد.</p> | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۲۲
| قاسم لاربُن | |
|---|---|
| زادروز |
بابل ۱۲۹۳ش |
| درگذشت | تهران 1391ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده، نمایش‌نامه‌نویس، روزنامه‌نگار |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
| آثار | «لات» (1326)، من و تو (1322)، عشق و سياست با سقوط يک استاد (1338)، پرندگان بی‌لانه (1378)، نان تلخ (1382)، جرقه‌ای در تاريک (1387) و شکوفه‌های رنج (1387) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
قاسم لاربُن (بابل ۱۲۹۳ش- تهران 1391ش)
(قاسم رحيميان مازندرانی معروف به قاسم لاربن) نویسنده رمان سیاسی، نمایش‌نامه‌نویس، روزنامه‌نگار و شاعر ایرانی. در فرانسه درس خواند و سپس به‌عنوان مترجم در ادارۀ دخانیات، به‌کار مشغول شد. مدتی دبیر دبیرستان‌ها بود و چندی روزنامۀ جهان فردا را منتشر می‌کرد. داستان‌هایش از نظر هنری جایگاه خاصی ندارند، اما از مضمونی انتقادی در افشای رجل سیاسی وقت برخوردارند. در 1332ش شهردار بابل شد و چندی هفته‌نامه‌ای با نام انتقاد روز را در بابل منتشر کرد، اما این نشریه پس از 7 شماره توقیف شد. لاربن در همان سال از ریاست شهرداری برکنار و در تهران زندانی شد.
بيش‌تر شهرتش به علت انتشار رمان دوجلدی لات در سال 1326 است. اين رمان در زمان خود مورد توجه و تحسين دکتر مصدق قرار گرفت. در این رمان نقش اوباش در ماجراهای سیاسی دهۀ 1320ش نشان داده شده است. من و تو (1322)، عشق و سياست با سقوط يک استاد (1338)، پرندگان بی‌لانه (1378)، نان تلخ (1382)، جرقه‌ای در تاريک (1387) و شکوفه‌های رنج (1387) از ديگر آثار اوست.
لاربن در ۱۳۶۲ش منظومه‌ای در حماسه و عشق به نام «ایرج و هوبره» سرود. همچنین نمایش‌نامه‌های زهره و منوچهر، عشاق جانی و مرگ آزادی را نوشت که در بابل به نمایش گذاشته شد. در 1388 فیلم مستندی از زندگی او به کارگردانی و تهیهکنندگی حسن سعدی و حسین علیشریفی تهیه گردید و در 1390 از سوی مطبوعات ادبی ایران، با لوح زرین سیمین دانشور از لاربن تقدیر شد.