آموزگار، ژاله (خوی ۱۳۱۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


آموزگار، ژاله (خوی ۱۳۱۸ش)<br>
ژاله آموزگار (خوی ۱۳۱۸ش- )   Zhaleh Amoozegar<br>
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =ژاله آموزگار
|عنوان =ژاله آموزگار
خط ۲۸: خط ۲۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}[[پرونده: 10226800.jpg | بندانگشتی|آموزگار، ژاله]]<p>اسطوره‌شناس و متخصص زبان‌های باستانی ایرانی. دورۀ دبیرستان را در [[تبریز، شهر|تبریز]] به‌پایان رساند و در ۱۳۳۸ از دانشکدۀ ادبیات آن شهر با احراز رتبۀ اول، دانشنامۀ لیسانس گرفت و با سِمت دبیری [[آموزش و پرورش در ایران|آموزش و پرورش]] تا ۱۳۴۲ در دبیرستان‌های تهران، [[کاشمر، شهر|کاشمر]] و [[نیشابور، شهر|نیشابور]] به‌تدریس پرداخت. سپس با استفاده از بورس دانشجویان رتبۀ اول برای ادامۀ تحصیل به اروپا رفت و در ۱۳۴۶ از [[دانشگاه سوربون]] [[پاریس، شهر|پاریس]] دانشنامۀ دکترا دریافت کرد و در بازگشت به ایران به عنوان پژوهشگر در [[بنیاد فرهنگ ایران]] به‌کار پرداخت که تا ۱۳۴۹ دوام یافت و از همین سال با سِمت استادیار در دانشکدۀ ادبیات [[دانشگاه تهران]] به تدریس پرداخت و در ۱۳۶۲ به درجۀ دانشیاری و در ۱۳۷۳ به استادی رسید. به خاطر ترجمه و تحقیق کتاب ''نمونه‌های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه‌ای ایرانیان'' (آرتور کریستن سن، با همکاری احمد تفضلی، ۲ جلد)، به عنوان کتاب سال برگزیدۀ دانشگاه‌های کشور در ۱۳۷۰ برندۀ لوح تقدیر و جایزه شد. به‌جز مقالات او، که در نشریه‌های ایران و خارج به‌چاپ رسیده است، آثار او را ترجمه و تألیف تشکیل می‌دهد. از ترجمه‌های اوست: ''ایران باستان'' (ماریان موله)؛ ''شناخت اساطیر ایران'' (با همکاری احمد تفضلی). از تألیفات اوست: ''تاریخ اساطیری در ایران؛ زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن'' (با همکاری احمد تفضلی).</p>
}}[[پرونده: 10226800.jpg | بندانگشتی|ژاله آموزگار]]<p>اسطوره‌شناس و متخصص زبان‌های باستانی ایرانی. دورۀ دبیرستان را در [[تبریز، شهر|تبریز]] به‌پایان رساند و در ۱۳۳۸ از دانشکدۀ ادبیات آن شهر با احراز رتبۀ اول، دانشنامۀ لیسانس گرفت و با سِمت دبیری [[آموزش و پرورش در ایران|آموزش و پرورش]] تا ۱۳۴۲ در دبیرستان‌های تهران، [[کاشمر، شهر|کاشمر]] و [[نیشابور، شهر|نیشابور]] به‌تدریس پرداخت. سپس با استفاده از بورس دانشجویان رتبۀ اول برای ادامۀ تحصیل به اروپا رفت و در ۱۳۴۶ از [[دانشگاه سوربون]] [[پاریس، شهر|پاریس]] دانشنامۀ دکترا دریافت کرد و در بازگشت به ایران به عنوان پژوهشگر در [[بنیاد فرهنگ ایران]] به‌کار پرداخت که تا ۱۳۴۹ دوام یافت و از همین سال با سِمت استادیار در دانشکدۀ ادبیات [[دانشگاه تهران]] به تدریس پرداخت و در ۱۳۶۲ به درجۀ دانشیاری و در ۱۳۷۳ به استادی رسید. به خاطر ترجمه و تحقیق کتاب ''نمونه‌های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه‌ای ایرانیان'' (آرتور کریستن سن، با همکاری احمد تفضلی، ۲ جلد)، به عنوان کتاب سال برگزیدۀ دانشگاه‌های کشور در ۱۳۷۰ برندۀ لوح تقدیر و جایزه شد. به‌جز مقالات او، که در نشریه‌های ایران و خارج به‌چاپ رسیده است، آثار او را ترجمه و تألیف تشکیل می‌دهد. </p><p>از ترجمه‌های اوست: ''ایران باستان'' (ماریان موله)؛ ''شناخت اساطیر ایران'' (با همکاری احمد تفضلی). </p><p>از تألیفات اوست: ''تاریخ اساطیری در ایران؛ زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن'' (با همکاری احمد تفضلی).</p>
<br><!--10226800-->
<br><!--10226800-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]

نسخهٔ ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۴۲

ژاله آموزگار (خوی ۱۳۱۸ش- ) Zhaleh Amoozegar

ژاله آموزگار
زادروز خوی ۱۳۱۸ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل لیسانس ادبیات دانشگاه تبریز (۱۳۳۸ش)، دکتری دانشگاه سوربون پاریس (۱۳۴۶ش)
شغل و تخصص اصلی زبان شناس
شغل و تخصص های دیگر اسطوره شناس
آثار ترجمه ایران باستان (ماریان موله) و شناخت اساطیر ایران (با همکاری احمد تفضلی)؛ تالیف تاریخ اساطیری در ایران؛ زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن (با همکاری احمد تفضلی)
گروه مقاله زبان شناسی و ترجمه
جوایز و افتخارات لوح تقدیر و جایزه کتاب سال برگزیده دانشگاه های کشور در ۱۳۷۰ برای ترجمه و تحقیق کتاب نمونه های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه ای ایرانیان (آرتور کریستن سن، با همکاری احمد تفضلی، ۲ جلد)
ژاله آموزگار

اسطوره‌شناس و متخصص زبان‌های باستانی ایرانی. دورۀ دبیرستان را در تبریز به‌پایان رساند و در ۱۳۳۸ از دانشکدۀ ادبیات آن شهر با احراز رتبۀ اول، دانشنامۀ لیسانس گرفت و با سِمت دبیری آموزش و پرورش تا ۱۳۴۲ در دبیرستان‌های تهران، کاشمر و نیشابور به‌تدریس پرداخت. سپس با استفاده از بورس دانشجویان رتبۀ اول برای ادامۀ تحصیل به اروپا رفت و در ۱۳۴۶ از دانشگاه سوربون پاریس دانشنامۀ دکترا دریافت کرد و در بازگشت به ایران به عنوان پژوهشگر در بنیاد فرهنگ ایران به‌کار پرداخت که تا ۱۳۴۹ دوام یافت و از همین سال با سِمت استادیار در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران به تدریس پرداخت و در ۱۳۶۲ به درجۀ دانشیاری و در ۱۳۷۳ به استادی رسید. به خاطر ترجمه و تحقیق کتاب نمونه‌های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه‌ای ایرانیان (آرتور کریستن سن، با همکاری احمد تفضلی، ۲ جلد)، به عنوان کتاب سال برگزیدۀ دانشگاه‌های کشور در ۱۳۷۰ برندۀ لوح تقدیر و جایزه شد. به‌جز مقالات او، که در نشریه‌های ایران و خارج به‌چاپ رسیده است، آثار او را ترجمه و تألیف تشکیل می‌دهد.

از ترجمه‌های اوست: ایران باستان (ماریان موله)؛ شناخت اساطیر ایران (با همکاری احمد تفضلی).

از تألیفات اوست: تاریخ اساطیری در ایران؛ زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن (با همکاری احمد تفضلی).