گرانادای جدید: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:
گرانادای جدید (New Granada)
گرانادای جدید (New Granada)


نایب‌السلطنه‌نشین، یا ایالت، امپراتوری اسپانیا در برّ جدید (قارۀ امریکا)<ref>New World
نایب‌السلطنه‌نشین، یا ایالت، امپراتوری [[اسپانیا]] در برّ جدید (قارۀ امریکا)<ref>New World


</ref> از ۱۷۱۷. گرانادای جدید ناحیۀ شمال‌ غربی امریکای جنوبی را دربر می‌گرفت، و برای دفاع از کارتاخِنا<ref>Cartagena </ref> و سواحل اقیانوس آرام ایجاد شد. مرکز آن سانتافه دِ بوگوتا<ref>Santa Fé de Bogotá </ref> بود. سیمون بولیوار<ref>Simón Bolívar</ref> با تصرف پایتخت در اوت ۱۸۱۹ گرانادای جدید را آزاد کرد. این ناحیه از رشد و ترقی بازماند (۱۷۲۳)، اما در ۱۷۳۹ بار دیگر رونق گرفت زیرا در جنگ با بریتانیای کبیر موقعیت استراتژیک داشت. در اواخر قرن ۱۸، مرکز فرهنگی امپراتوری اسپانیا شد.
</ref> از ۱۷۱۷. گرانادای جدید ناحیۀ شمال‌ غربی [[امریکای جنوبی، قاره|امریکای جنوبی]] را دربر می‌گرفت، و برای دفاع از [[کارتاخنا (اسپانیا)|کارتاخِنا]]<ref>Cartagena </ref> و سواحل [[اقیانوس آرام]] ایجاد شد. مرکز آن [[سانتافه د بوگوتا|سانتافه دِ بوگوتا]]<ref>Santa Fé de Bogotá </ref> بود. [[سیمون بولیوار (۱۷۸۳ـ۱۸۳۰)|سیمون بولیوار]]<ref>Simón Bolívar</ref> با تصرف پایتخت در اوت ۱۸۱۹ گرانادای جدید را آزاد کرد. این ناحیه از رشد و ترقی بازماند (۱۷۲۳)، اما در ۱۷۳۹ بار دیگر رونق گرفت زیرا در جنگ با [[بریتانیای کبیر]] موقعیت استراتژیک داشت. در اواخر قرن ۱۸، مرکز فرهنگی امپراتوری اسپانیا شد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۴

گرانادای جدید (New Granada)

نایب‌السلطنه‌نشین، یا ایالت، امپراتوری اسپانیا در برّ جدید (قارۀ امریکا)[۱] از ۱۷۱۷. گرانادای جدید ناحیۀ شمال‌ غربی امریکای جنوبی را دربر می‌گرفت، و برای دفاع از کارتاخِنا[۲] و سواحل اقیانوس آرام ایجاد شد. مرکز آن سانتافه دِ بوگوتا[۳] بود. سیمون بولیوار[۴] با تصرف پایتخت در اوت ۱۸۱۹ گرانادای جدید را آزاد کرد. این ناحیه از رشد و ترقی بازماند (۱۷۲۳)، اما در ۱۷۳۹ بار دیگر رونق گرفت زیرا در جنگ با بریتانیای کبیر موقعیت استراتژیک داشت. در اواخر قرن ۱۸، مرکز فرهنگی امپراتوری اسپانیا شد.

 


  1. New World
  2. Cartagena
  3. Santa Fé de Bogotá
  4. Simón Bolívar