بشکردی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۹

بَشْکَردی

(یا: بَشاگَردی؛ یا: بَشاکِردی)، مجموعۀ گویش‌های همگن رایج در جنوب شرقی ایران، یعنی از بندرعباس به‌سوی شرق، و حد فاصل گویش‌های لارستانی و بلوچی.

گویش‌های بشکردی به سه دسته تقسیم می‌شوند: ۱. گویش‌های بیرون از بشکرد شامل رودباری (رایج در رودبار شمال غربی بشکرد و مرکز آن کهنوج)، بَندری، هرمزی، رودانی و مینابی؛ ۲. بشکردی شمالی شامل رامِشکی، گِرونی، دَرزه‌یی، انگُهرانی، بیوِرچی و بِشنو در جنوب و دورکان، گِشمیران و ماریچ در شمال؛ ۳. بشکردی جنوبی در جنوب بشکردی شمالی شامل شاباوک (شاه‌بابکی)، گراهوِنی و پیرو.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 بَشْکَردی <br>
-<p>(یا: بَشاگَردی؛ یا: بَشاکِردی)، مجموعۀ گویش‌های همگن رایج در جنوب شرقی ایران، یعنی از بندرعباس به‌سوی شرق، و حد فاصل گویش‌های لارستانی و بلوچی. گویش‌های بشکردی به سه دسته تقسیم می‌شوند: ۱. گویش‌های بیرون از بشکرد شامل رودباری (رایج در رودبار شمال غربی بشکرد و مرکز آن کهنوج)، بَندری، هرمزی، رودانی و مینابی؛ ۲. بشکردی شمالی شامل رامِشکی، گِرونی، دَرزه‌یی، انگُهرانی، بیوِرچی و بِشنو در جنوب و دورکان، گِشمیران و ماریچ در شمال؛ ۳. بشکردی جنوبی در جنوب بشکردی شمالی شامل شاباوک (شاه‌بابکی)، گراهوِنی و پیرو. </p>
+<p>(یا: بَشاگَردی؛ یا: بَشاکِردی)، مجموعۀ گویش‌های همگن رایج در جنوب شرقی ایران، یعنی از بندرعباس به‌سوی شرق، و حد فاصل گویش‌های لارستانی و بلوچی.  </p>
+<p>گویش‌های بشکردی به سه دسته تقسیم می‌شوند: ۱. گویش‌های بیرون از بشکرد شامل رودباری (رایج در رودبار شمال غربی بشکرد و مرکز آن کهنوج)، بَندری، هرمزی، رودانی و مینابی؛ ۲. بشکردی شمالی شامل رامِشکی، گِرونی، دَرزه‌یی، انگُهرانی، بیوِرچی و بِشنو در جنوب و دورکان، گِشمیران و ماریچ در شمال؛ ۳. بشکردی جنوبی در جنوب بشکردی شمالی شامل شاباوک (شاه‌بابکی)، گراهوِنی و پیرو. </p>
 <br><!--12267000-->
 [[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
 [[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]