ونتو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[File:40113600-1.jpg|thumb|کليساي جامع سنت انتوني پادوآ، ونتو]][[File:40113600.jpg|thumb|کليساي جامع سنت انتوني پادوآ، ونتو]] | [[File:40113600-1.jpg|thumb|کليساي جامع سنت انتوني پادوآ، ونتو]][[File:40113600.jpg|thumb|کليساي جامع سنت انتوني پادوآ، ونتو]] | ||
ناحیه‌ای در شمال شرقی | ناحیه‌ای در شمال شرقی [[ایتالیا]]، شامل استان‌های [[بلونو، استان|بلونو]]<ref>Belluno</ref>، [[پادوا، استان|پادوا]]<ref>Padua | ||
</ref>، ترویزو<ref> Treviso </ref>، روویگو<ref>Rovigo </ref>، | </ref>، [[ترویزو، استان|ترویزو]]<ref> Treviso </ref>، [[روویگو، استان|روویگو]]<ref>Rovigo </ref>، [[ونیز]]، و [[ویچنتسا، استان|ویچنتسا]]<ref>Vicenza </ref>. ۱۸,۴۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۴,۳۹۵,۳۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۲). مرکز آن ونیز است. شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از پادوا، ورونا<ref>Verona </ref>، و ویچنتسا. ونتو بخشی از جلگۀ<ref>plain</ref> ایتالیای شمالی را با دلتای رود پو<ref> River Po</ref> تشکیل داده است؛ بخش‌هایی از کوه‌های آلپ<ref> Alps</ref>و دولومیتی<ref> Dolomites</ref> و دریاچۀ گاردا<ref> Lake Garda</ref> در آن قرار دارند. تولیدات آن عبارت‌اند از حبوبات، میوه، سبزی، توتون، مواد شیمیایی، کشتی، و پارچه. رودهای اصلی این ناحیه عبارت‌اند از پو<ref> Po </ref>، آدیجه<ref>Adige </ref>، برنتا<ref>Brenta</ref>، و پیاوه<ref> Piave </ref>. میوه و سبزی در اطراف ورونا تولید می‌شود. صنایع اصلی این منطقه در حومۀ ونیز و نزدیک پادوا قرار دارد. صنعت نساجی در ویچنتسا متمرکز شده است. سایر مراکز صنعتی عبارت‌اند از ورونا، ویتوریو ونتو<ref>Vittorio Veneto </ref>، و باسانو دِل گراپا<ref>Bassano del Grappa</ref>. ونسی<ref> Venetia</ref> که نامش برگرفته از قوم باستانی ونتی<ref> Veneti </ref> است، از ۱۴۲۰م تا ۱۷۹۷ بخشی از جمهوری ونیز بود. در این دوره، اشراف ویلاهای باشکوهی ساختند و طرح‌های احیای اراضی را آغاز کردند. این سرزمین مدتی کوتاه در تصرف فرانسوی‌ها بود و در ۱۷۹۷ به اتریش واگذار شد. در ۱۸۱۵ بخشی از پادشاهی لومباردی ـ ونسی<ref>Lombardy-Venetia</ref>، در امپراتوری هابسبورگ<ref> Habsburg Empire</ref>، بود. ونسی در ۱۸۶۶، پس از شکست اتریش، به ایتالیای متحد پیوست. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۷
وِنِتو (Veneto)
ناحیه‌ای در شمال شرقی ایتالیا، شامل استان‌های بلونو[۱]، پادوا[۲]، ترویزو[۳]، روویگو[۴]، ونیز، و ویچنتسا[۵]. ۱۸,۴۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۴,۳۹۵,۳۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۲). مرکز آن ونیز است. شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از پادوا، ورونا[۶]، و ویچنتسا. ونتو بخشی از جلگۀ[۷] ایتالیای شمالی را با دلتای رود پو[۸] تشکیل داده است؛ بخش‌هایی از کوه‌های آلپ[۹]و دولومیتی[۱۰] و دریاچۀ گاردا[۱۱] در آن قرار دارند. تولیدات آن عبارت‌اند از حبوبات، میوه، سبزی، توتون، مواد شیمیایی، کشتی، و پارچه. رودهای اصلی این ناحیه عبارت‌اند از پو[۱۲]، آدیجه[۱۳]، برنتا[۱۴]، و پیاوه[۱۵]. میوه و سبزی در اطراف ورونا تولید می‌شود. صنایع اصلی این منطقه در حومۀ ونیز و نزدیک پادوا قرار دارد. صنعت نساجی در ویچنتسا متمرکز شده است. سایر مراکز صنعتی عبارت‌اند از ورونا، ویتوریو ونتو[۱۶]، و باسانو دِل گراپا[۱۷]. ونسی[۱۸] که نامش برگرفته از قوم باستانی ونتی[۱۹] است، از ۱۴۲۰م تا ۱۷۹۷ بخشی از جمهوری ونیز بود. در این دوره، اشراف ویلاهای باشکوهی ساختند و طرح‌های احیای اراضی را آغاز کردند. این سرزمین مدتی کوتاه در تصرف فرانسوی‌ها بود و در ۱۷۹۷ به اتریش واگذار شد. در ۱۸۱۵ بخشی از پادشاهی لومباردی ـ ونسی[۲۰]، در امپراتوری هابسبورگ[۲۱]، بود. ونسی در ۱۸۶۶، پس از شکست اتریش، به ایتالیای متحد پیوست.