محمدعلی، محمد (تهران ۱۳۲۷- ونکوور ۱۴۰۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
محمد محمدعلی (تهران 7 اردیبهشت ۱۳۲۷ش- ونکوور 23 شهریور 1402ش)<br> | |||
[[پرونده: 38181100-1.jpg | بندانگشتی| | [[پرونده: 38181100-1.jpg | بندانگشتی|محمد محمدعلی]]داستان‌نویس ایرانی. در اغلب داستان‌هایش وضعیت بحرانی آدم‌های از کارافتاده را توصیف می‌کند. ماجرای رمان‌هایش بر بستری از وقایع تاریخی و اسطوره‌ای رخ می‌دهد، مانند ''نقش پنهان'' (۱۳۷۰ش)، ''برهنه در باد'' (۱۳۷۹ش) و'' تهمینه'' (۱۳۸۲ش). در رمان ''باورهای خیس یک مرده'' (۱۳۷۶ش) تلاش برای پدید‌آوردن نوع تازه‌ای از رمان، که ویژگی افسانه‌های فولکلوریک را داشته باشد، حس می‌شود. | ||
در سال ۱۳۵۳ وارد دانشکده علوم سیاسی و اجتماعی شد و سپس به استخدام سازمان بازنشستگی کشوری درآمد. از ۱۳۶۹ به وزارت فرهنگ و آموزش عالی منتقل شد و در مرکز اسناد و مدارک علمی کشور مشغول کار گردید و در ۱۳۸۱ بازنشسته شد. در سال 1388 به کانادا مهاجرت و در خانه فرهنگ و هنر ونکوور به آموزش داستان‌نویسی پرداخت. وی براثر بیماری ریوی درگذشت. | |||
پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۹ به سربازی اعزام شد و در سپاه ترویج و آبادانی خدمت کرد. در همان دوران سربازی بود که طرح‌های اولیه داستان‌های ''درهٔ هندآباد گرگ داره'' و ''از ما بهتران'' او شکل گرفت. در سال 1354 مجموعه‌داستان ''درهٔ هندآباد گرگ داره'' را منتشر کرد و در آن به شیوه‌ای واقع‌گرایانه به زندگی فقرزدۀ روستاییان پرداخت. وی یکی از اعضا و شرکت‌کنندگان جلسات داستان‌خوانی و داستان‌نویسی پنج‌شنبه‌ها با نظارت [[هوشنگ گلشیری]] بود. از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ سردبیری فصلنامه‌ای به نام ''برج'' را برعهده داشت و پس از آن نیز کم و بیش با مطبوعات از جمله مجله‌های [[دنیای سخن|''دنیای سخن'']] و [[آدینه|''آدینه'']] همکاری می‌کرد و سه ویژه‌نامۀ شعر و داستان مجلۀ آدینه به سردبیری او منتشر شد. در سال ۱۳۶۴ به همراه جواد مجابی، محمد مختاری و حمیدرضا رحیمی جلسه شاعران سه‌شنبه را تشکیل داد. | |||
<br><!--38181100--> | <br><!--38181100--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | [[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۱
محمد محمدعلی (تهران 7 اردیبهشت ۱۳۲۷ش- ونکوور 23 شهریور 1402ش)
داستان‌نویس ایرانی. در اغلب داستان‌هایش وضعیت بحرانی آدم‌های از کارافتاده را توصیف می‌کند. ماجرای رمان‌هایش بر بستری از وقایع تاریخی و اسطوره‌ای رخ می‌دهد، مانند نقش پنهان (۱۳۷۰ش)، برهنه در باد (۱۳۷۹ش) و تهمینه (۱۳۸۲ش). در رمان باورهای خیس یک مرده (۱۳۷۶ش) تلاش برای پدید‌آوردن نوع تازه‌ای از رمان، که ویژگی افسانه‌های فولکلوریک را داشته باشد، حس می‌شود.
در سال ۱۳۵۳ وارد دانشکده علوم سیاسی و اجتماعی شد و سپس به استخدام سازمان بازنشستگی کشوری درآمد. از ۱۳۶۹ به وزارت فرهنگ و آموزش عالی منتقل شد و در مرکز اسناد و مدارک علمی کشور مشغول کار گردید و در ۱۳۸۱ بازنشسته شد. در سال 1388 به کانادا مهاجرت و در خانه فرهنگ و هنر ونکوور به آموزش داستان‌نویسی پرداخت. وی براثر بیماری ریوی درگذشت.
پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۹ به سربازی اعزام شد و در سپاه ترویج و آبادانی خدمت کرد. در همان دوران سربازی بود که طرح‌های اولیه داستان‌های درهٔ هندآباد گرگ داره و از ما بهتران او شکل گرفت. در سال 1354 مجموعه‌داستان درهٔ هندآباد گرگ داره را منتشر کرد و در آن به شیوه‌ای واقع‌گرایانه به زندگی فقرزدۀ روستاییان پرداخت. وی یکی از اعضا و شرکت‌کنندگان جلسات داستان‌خوانی و داستان‌نویسی پنج‌شنبه‌ها با نظارت هوشنگ گلشیری بود. از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ سردبیری فصلنامه‌ای به نام برج را برعهده داشت و پس از آن نیز کم و بیش با مطبوعات از جمله مجله‌های دنیای سخن و آدینه همکاری می‌کرد و سه ویژه‌نامۀ شعر و داستان مجلۀ آدینه به سردبیری او منتشر شد. در سال ۱۳۶۴ به همراه جواد مجابی، محمد مختاری و حمیدرضا رحیمی جلسه شاعران سه‌شنبه را تشکیل داد.