خانه ای روی آب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042152159.jpg|جایگزین=از صحنههای فیلم|بندانگشتی|از صحنههای فیلم]] | [[پرونده:2042152159.jpg|جایگزین=از صحنههای فیلم|بندانگشتی|از صحنههای فیلم]] | ||
خانهای روی آب | خانهای روی آب ''A House Built on Water'' | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۲۶
خانهای روی آب A House Built on Water
فیلم بلند سینمایی ساختهی بهمن فرمانآرا. فرمانآرا به عنوان نویسنده، کارگردان و تهیهکننده این اثر را در سال 1380 تولید کرده است. خانهای روی آب نخستین بار در بیستمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر به نمایش درآمد و در رقابتی تنگاتنگ با من ترانه ۱۵ سال دارم (رسول صدرعاملی) توانست جایزهی بهترین فیلم و 4 سیمرغ دیگر را دریافت کند. این فیلم دومین ساختهی فرمانآرا در بعد از انقلاب است.
خلاصهی داستان[۱]
دکتر رضا سپیدبخت شبی موقع رانندگی فرشتهای را زیر میگیرد و دستش با لمس انگشتان فرشته زخمی عمیق برمیدارد. فردا که به بیمارستان میرود، مسئول بخش به او میگوید پسربچهای حافظ قرآن را که بیهوش شده، اشتباهاً به بخش درمانی زنان و زایمان منتقل کردهاند. دکتر در بیمارستان با یکی از همکاران قدیمیاش که سابقاً میان آنها رابطه و علاقهای بوده برخورد میکند. ژاله، منشی دکتر از او به دلیل رابطهی گذشتهشان و اینکه دکتر در نهایت باعث شده دیگر هیچ وقت نتواند بچهدار شود گلایه میکند. دکتر برای دیدن پدر پیرش به خانهی سالمندان میرود و بین آنها برخورد تلخی صورت میگیرد. دکتر به ژاله میگوید مدتی است سرنشینان یک پیکان سفید در تعقیبش هستند و از او نشانی یک نصبکنندهی دزدگیر را میگیرد. مانی پسر جوان دکتر سپیدبخت پس از پانزده سال به کشور میآید، اما در فرودگاه به جرم حمل مواد مخدر بازداشت میشود. دکتر بالاخره موفق میشود مانی را خلاص کند، اما نیمهشب میفهمد پسرش در حال تزریق مواد مخدر است و تصمیم میگیرد او را برای ترک اعتیاد به کلینیک ببرد. پسر از کلینیک میگریزد و دکتر که در جستوجوی پسرش به جنوب شهر رفته اتفاقی پدر ژاله را میبیند و متوجه میشود که او مدتهاست با خانوادهاش ارتباطی ندارد و تنها زندگی میکند. ژاله با تعقیبکنندگان دکتر سپیدبخت در ارتباط است و رفتوآمدهای دکتر را به آنها خبر میدهد. آنها سپس سراغ نصبکنندهی دزدگیر خانهی دکتر میروند و با ارائهی کارت و مدارکی از او رمز دستگاه دزدگیر را میگیرند. دکتر در بیمارستان کاموایی رنگی میبیند و رد آن را میگیرد و به اتاقی که پسر قاری قرآن در آن خوابیده میرسد. پسر از خواب بیدار میشود و به دکتر میگوید او را با خودش ببرد. دکتر با صدای آژیر خطر بیدار میشود و میفهمد چند مرد سیاهپوش به خانهی او وارد شدهاند. او پسر حافظ قرآن را در کمد پنهان میکند و به طبقهی پایین میرود، اما مورد حمله مهاجمان سیاهپوش قرار میگیرد و با ضربههای متعدد چاقوی آنها کشته میشود.
برخی از جوایز
سیمرغ بلورین بهترین فیلم از بیستمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر؛ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد (رضا کیانیان) از بیستمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر؛ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (عزتالله انتظامی) از بیستمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر؛ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن (بهناز جعفری) از بیستمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر؛ سیمرغ بلورین بهترین طراحی صحنه و لباس (ژیلا مهرجویی) از بیستمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر؛ دومین فیلم سال از دورهی هجدهم بهترینهای سال منتخب نویسندگان و منتقدان سینمایی؛ دومین کارگردان سال از دورهی هجدهم بهترینهای سال منتخب نویسندگان و منتقدان سینمایی.
عوامل فیلم
کارگردان: بهمن فرمانآرا
تهیهکننده: بهمن فرمانآرا
نویسنده: بهمن فرمانآرا
بازیگران: رضا کیانیان؛ هدیه تهرانی؛ عزتالله انتظامی؛ جمشید مشایخی؛ بیتا فرهی؛ بهناز جعفری؛ مهدی صفوی؛ رویا نونهالی؛ حسین کسبیان؛ ولی شیراندامی؛ شبنم طلوعی؛ امیر غفارمنش؛ محسن قاضیمرادی
فیلمبردار: محمود کلاری
تدوین: عباس گنجوی
طراح صحنه و لباس: ژیلا مهرجویی
طراح چهرهپردازی: جلالالدین معیریان
موسیقی: احمد پژمان