آیتی، عبدالحسین (تفت ۱۲۴۹ـ یزد ۱۳۳۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Added English title to display title and first line)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
Ayati, Abd al-Hossein
[[پرونده:10277100.jpg|جایگزین=عبدالحسین آیتی|بندانگشتی|عبدالحسین آیتی]]
[[پرونده:10277100.jpg|جایگزین=عبدالحسین آیتی|بندانگشتی|عبدالحسین آیتی]]
عبدالحسین آیتی (تفت ۱۲۴۹ـ یزد ۱۳۳۲ش)<br>شاعر ایرانی و از مبلغین [[بهاییت|آیین بهایی]]. نام اصلی او عبدالحسین بافقی یزدی، و آیتی و آواره تخلص‌های وی بوده‌اند. در خانواده‌ای مذهبی زاده شد. چند سال پس از درگذشت پدر به آیین بهایی گروید و از مبلّغان آن شد. به عثمانی، مصر و اروپا سفر کرد و'' کواکب الدریّه فی مآثر البهاییه'' (قاهره، ۱۹۲۳م) را نوشت. امّا پس از مرگ [[عبدالبهاء]] از این آیین کناره گرفت و در تهران کتاب سه‌جلدی ''کشف‌الحیل'' را در ردِّ بهاییت نوشت. به معلّمی در مدارس مشغول بود و آثار ادبی و شعری خود را در مجلّۀ ''نمکدان'' و برخی جزوه‌های کوچک شعری منتشر کرد.  
عبدالحسین آیتی (تفت ۱۲۴۹ـ یزد ۱۳۳۲ش)   Ayati, Abd al-Hossein<br>شاعر ایرانی و از مبلغین [[بهاییت|آیین بهایی]]. نام اصلی او عبدالحسین بافقی یزدی، و آیتی و آواره تخلص‌های وی بوده‌اند. در خانواده‌ای مذهبی زاده شد. چند سال پس از درگذشت پدر به آیین بهایی گروید و از مبلّغان آن شد. به عثمانی، مصر و اروپا سفر کرد و'' کواکب الدریّه فی مآثر البهاییه'' (قاهره، ۱۹۲۳م) را نوشت. امّا پس از مرگ [[عبدالبهاء]] از این آیین کناره گرفت و در تهران کتاب سه‌جلدی ''کشف‌الحیل'' را در ردِّ بهاییت نوشت. به معلّمی در مدارس مشغول بود و آثار ادبی و شعری خود را در مجلّۀ ''نمکدان'' و برخی جزوه‌های کوچک شعری منتشر کرد.  


آیتی در سره‌نویسی هم‌ دستی داشت و کوشید تا اصطلاح‌های عروضی را به فارسی سره برگرداند. ''تاریخ یزد یا آتشکدۀ یزدان'' (یزد، ۱۳۱۷) نیز از جملۀ آثار اوست.
آیتی در سره‌نویسی هم‌ دستی داشت و کوشید تا اصطلاح‌های عروضی را به فارسی سره برگرداند. ''تاریخ یزد یا آتشکدۀ یزدان'' (یزد، ۱۳۱۷) نیز از جملۀ آثار اوست.

نسخهٔ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۸

عبدالحسین آیتی
عبدالحسین آیتی

عبدالحسین آیتی (تفت ۱۲۴۹ـ یزد ۱۳۳۲ش) Ayati, Abd al-Hossein
شاعر ایرانی و از مبلغین آیین بهایی. نام اصلی او عبدالحسین بافقی یزدی، و آیتی و آواره تخلص‌های وی بوده‌اند. در خانواده‌ای مذهبی زاده شد. چند سال پس از درگذشت پدر به آیین بهایی گروید و از مبلّغان آن شد. به عثمانی، مصر و اروپا سفر کرد و کواکب الدریّه فی مآثر البهاییه (قاهره، ۱۹۲۳م) را نوشت. امّا پس از مرگ عبدالبهاء از این آیین کناره گرفت و در تهران کتاب سه‌جلدی کشف‌الحیل را در ردِّ بهاییت نوشت. به معلّمی در مدارس مشغول بود و آثار ادبی و شعری خود را در مجلّۀ نمکدان و برخی جزوه‌های کوچک شعری منتشر کرد.

آیتی در سره‌نویسی هم‌ دستی داشت و کوشید تا اصطلاح‌های عروضی را به فارسی سره برگرداند. تاریخ یزد یا آتشکدۀ یزدان (یزد، ۱۳۱۷) نیز از جملۀ آثار اوست.


فهرست آثار[۱]

  • آتشکده یزدان (تاریخ یزد)، یزد، ۱۳۵۷ق /۱۹۳۸م
  • اشعه حیات (شعر)، یزد، ۱۳۲۸ش
  • انشاء عالی، تبریز، ۱۳۱۱ش
  • تاریخ فلسفه، تهران، ۱۳۱۲ش
  • تکمیل کتاب کشف الحیل و بیان الحق، تهران
  • چکامه شمشیر (شعر)
  • خردنامه (شعر)، استانبول
  • روش نگارش یا موضوع‌نویسی، تهران
  • سه عروسی (داستان)، تهران، ۱۳۱۲ش
  • سه فراری (داستان)، تهران، ۱۳۰۶ش
  • سه گمشده (داستان)، تهران، ۱۳۰۶ش (۳ کتاب اخیر ترجمه سیاحت‌نامه دکتر ژاک آمریکایی است)
  • ضمیمه کشف الحیل (پاسخ به مقاله عبدالله رازی)، تهران، ۱۳۰۷ش
  • فرهنگ آیتی، تهران، ۱۳۱۴ش
  • قصیده قرآنیه یا ترانه روحی (شعر)، تهران
  • کتاب نَبی (ترجمه فارسی قرآن در ۳ جلد)، یزد ۱۳۲۴-۱۳۲۶ش
  • کشف الحیل (در افشای فرقه‌های بهاییان، در ۳ جلد)، تهران، ۱۳۰۷ش (این کتاب بعدها مکرر به چاپ رسیده است)
  • کواکب الدریة فی مآثر البهائیة (در تاریخ بهائیت)، قاهره،۱۳۴۲ق /۱۹۲۴م
  • گفتار آیتی، تهران، ۱۳۴۷ق /۱۹۲۹م
  • ملکه عقل و عفریت جهل، تهران، ۱۳۱۲ش
  • نغمه دل (شعر)، تهران
  • هوگوی ایرانی، (نخستین پرواز بشر)، یزد، ۱۳۲۱ش
  • کواکب الدریّه فی مآثر البهاییه (قاهره، ۱۹۲۳م)