آژند، یعقوب (میاندوآب ۱۳۲۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Added English title to display title and first line)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
Azhand, Yaghoub
آژند، یعقوب (میاندوآب ۱۳۲۸ش- ) Azhand, Yaghoub<br>  
 
آژند، یعقوب (میاندوآب ۱۳۲۸ش)<br>


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
خط ۳۰: خط ۲۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>عضو هیئت علمی دانشگاه، نویسنده و مترجم. در ۱۳۴۷ دیپلم گرفت و در ۱۳۵۱ از دانشگاه تبریز در رشتۀ تاریخ فارغ‌التحصیل شد. در ۱۳۵۳ در آزمون فوق لیسانس پژوهشکدۀ فرهنگ ایران پذیرفته شد. در ۱۳۵۵ در رشتۀ تاریخ و فرهنگ ایران دانشنامۀ فوق لیسانس گرفت. در ۱۳۵۶ در امتحان ورودی دورۀ دکتری دانشگاه تهران در رشتۀ تاریخ پذیرفته شد. از ۱۳۶۶ به تدریس ادبیات معاصر ایران و جهان در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران پرداخت. در دانشگاه مشهد و زاهدان نیز تاریخ و ادبیات معاصر تدریس می‌کرد. در ۱۳۷۳ عضو هیئت علمی دانشکدۀ هنرهای زیبای تهران شد. از دیگر سمت‌های اوست: معاونت پژوهشی دانشکدۀ هنرهای زیبا؛ عضویت در شورای علمی ادارۀ کل آرشیو، اسناد و موزۀ نهاد ریاست جمهوری، عضو وابستۀ فرهنگستان هنر، و عضویت در شورای عالی فرهنگ ناموران معاصر ایران. در زمینۀ تألیف و ترجمه آثار متعددی دارد، که از آن جمله‌اند ''حروفیه در تاریخ'' (۱۳۷۱)، ''قیام شیعی سربداران'' (۱۳۶۴)، ''ادبیات ایران در زمان سلجوقیان و مغولان'' (۱۳۶۴)، ''درآمدی بر آیین تصوف'' (۱۳۷۴)،'' اسماعیلیان در تاریخ'' (۱۳۶۳)،'' تاریخ اقتصادی ایران'' (۱۳۶۴)،'' تاریخ‌نگاری در اسلام'' (۱۳۶۱)، ''نهضت قرامطه'' (۱۳۶۹)، ''هنر پارتی و سامانی'' (۱۳۷۶)، ''هنر صفوی، زند و قاجار'' (۱۳۷۶)، و ''هنر و معماری اسلامی'' (۱۳۷۸).</p>
}}<p>عضو هیئت علمی دانشگاه، نویسنده و مترجم. در ۱۳۴۷ دیپلم گرفت و در ۱۳۵۱ از دانشگاه تبریز در رشتۀ تاریخ فارغ‌التحصیل شد. در ۱۳۵۳ در آزمون فوق لیسانس پژوهشکدۀ فرهنگ ایران پذیرفته شد. در ۱۳۵۵ در رشتۀ تاریخ و فرهنگ ایران دانشنامۀ فوق لیسانس گرفت. در ۱۳۵۶ در امتحان ورودی دورۀ دکتری دانشگاه تهران در رشتۀ تاریخ پذیرفته شد. از ۱۳۶۶ به تدریس ادبیات معاصر ایران و جهان در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران پرداخت. در دانشگاه مشهد و زاهدان نیز تاریخ و ادبیات معاصر تدریس می‌کرد. در ۱۳۷۳ عضو هیئت علمی دانشکدۀ هنرهای زیبای تهران شد. از دیگر سمت‌های اوست: معاونت پژوهشی دانشکدۀ هنرهای زیبا؛ عضویت در شورای علمی ادارۀ کل آرشیو، اسناد و موزۀ نهاد ریاست جمهوری، عضو وابستۀ فرهنگستان هنر، و عضویت در شورای عالی فرهنگ ناموران معاصر ایران. </p><p>در زمینۀ تألیف و ترجمه آثار متعددی دارد، که از آن جمله‌اند ''حروفیه در تاریخ'' (۱۳۷۱)، ''قیام شیعی سربداران'' (۱۳۶۴)، ''ادبیات ایران در زمان سلجوقیان و مغولان'' (۱۳۶۴)، ''درآمدی بر آیین تصوف'' (۱۳۷۴)،'' اسماعیلیان در تاریخ'' (۱۳۶۳)،'' تاریخ اقتصادی ایران'' (۱۳۶۴)،'' تاریخ‌نگاری در اسلام'' (۱۳۶۱)، ''نهضت قرامطه'' (۱۳۶۹)، ''هنر پارتی و سامانی'' (۱۳۷۶)، ''هنر صفوی، زند و قاجار'' (۱۳۷۶)، و ''هنر و معماری اسلامی'' (۱۳۷۸).</p>
----
 
 
 
<br><!--10119400-->
<br><!--10119400-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]

نسخهٔ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۵۲

آژند، یعقوب (میاندوآب ۱۳۲۸ش- ) Azhand, Yaghoub

یعقوب آژند
زادروز میاندوآب ۱۳۲۸ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل لیسانس تاریخ دانشگاه تبریز (۱۳۵۱)، فوق لیسانس تاریخ و فرهنگ ایران (۱۳۵۵)، دکتری تاریخ دانشگاه تهران (۱۳۵۶)
شغل و تخصص اصلی نویسنده و پژوهشگر
آثار تاریخ نگاری در اسلام (۱۳۶۱)؛ تاریخ اقتصادی ایران (۱۳۶۴)؛ هنر و معماری اسلامی (۱۳۷۸)
گروه مقاله تاریخ ایران

عضو هیئت علمی دانشگاه، نویسنده و مترجم. در ۱۳۴۷ دیپلم گرفت و در ۱۳۵۱ از دانشگاه تبریز در رشتۀ تاریخ فارغ‌التحصیل شد. در ۱۳۵۳ در آزمون فوق لیسانس پژوهشکدۀ فرهنگ ایران پذیرفته شد. در ۱۳۵۵ در رشتۀ تاریخ و فرهنگ ایران دانشنامۀ فوق لیسانس گرفت. در ۱۳۵۶ در امتحان ورودی دورۀ دکتری دانشگاه تهران در رشتۀ تاریخ پذیرفته شد. از ۱۳۶۶ به تدریس ادبیات معاصر ایران و جهان در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران پرداخت. در دانشگاه مشهد و زاهدان نیز تاریخ و ادبیات معاصر تدریس می‌کرد. در ۱۳۷۳ عضو هیئت علمی دانشکدۀ هنرهای زیبای تهران شد. از دیگر سمت‌های اوست: معاونت پژوهشی دانشکدۀ هنرهای زیبا؛ عضویت در شورای علمی ادارۀ کل آرشیو، اسناد و موزۀ نهاد ریاست جمهوری، عضو وابستۀ فرهنگستان هنر، و عضویت در شورای عالی فرهنگ ناموران معاصر ایران.

در زمینۀ تألیف و ترجمه آثار متعددی دارد، که از آن جمله‌اند حروفیه در تاریخ (۱۳۷۱)، قیام شیعی سربداران (۱۳۶۴)، ادبیات ایران در زمان سلجوقیان و مغولان (۱۳۶۴)، درآمدی بر آیین تصوف (۱۳۷۴)، اسماعیلیان در تاریخ (۱۳۶۳)، تاریخ اقتصادی ایران (۱۳۶۴)، تاریخ‌نگاری در اسلام (۱۳۶۱)، نهضت قرامطه (۱۳۶۹)، هنر پارتی و سامانی (۱۳۷۶)، هنر صفوی، زند و قاجار (۱۳۷۶)، و هنر و معماری اسلامی (۱۳۷۸).