الآمر باحکام الله (قاهره ۴۹۰ـ همان جا ۵۲۴ق): تفاوت میان نسخهها
جز (Added English title to display title and first line) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
Amer Be-Ahkam Allah | آمِر بِاَحکامِ الله (اَلآمِر...) (قاهره ۴۹۰ـ همانجا ۵۲۴ق) Amer Be-Ahkam Allah<br /> ابوعلی منصور بن احمد مستعلی، دهمین خلیفۀ فاطمی (اسماعیلی) مصر. در روز مرگ پدرش با او که پنج سال و چهار ماه داشت برای خلافت بیعت کردند و افضل بن بدرالجمالی تدبیر کارها را بهدست گرفت. در خلافت آمر جنگهایی میان فاطمیان و صلیبیان درگرفت و بیشتر نواحی فلسطین و کرانۀ شام بهدست صلیبیها افتاد. آمر در عفونامهای رهبران نزاری را که پس از مستنصر خلافت را حق پسر بزرگترش نزار میدانستند به تجدید بیعت فراخواند، اما کاری از پیش نبرد. با اینکه خلافت خود را مدیون افضل بود در ۵۱۵ق او را کشت و ابن فاتک بطایحی را به وزارت خویش منصوب کرد، اما در ۵۱۹ق او را نیز به زندان انداخت و اموالش را مصادره کرد و سرانجام در ۵۲۲ق بهقتل رساند. از دیگر رویدادهای مهم خلافت آمر حمله بربرهای لواته به اسکندریه بود (۵۱۷ق). بطایحی، حمله این مردم را درهم شکست و آنان را به پرداخت خراج وادار ساخت. | ||
پس از مرگ الآمر بار دیگر در اسماعیلیان شکاف افتاد و آنان به دو گروه طیبیه و حافظیه تقسیم شدند. | |||
---- | |||
<br /> | |||
[[Category:دین اسلام]] [[Category:تاریخ و فرهنگ تشیع]] | [[Category:دین اسلام]] [[Category:تاریخ و فرهنگ تشیع]] |
نسخهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۱۸
آمِر بِاَحکامِ الله (اَلآمِر...) (قاهره ۴۹۰ـ همانجا ۵۲۴ق) Amer Be-Ahkam Allah
ابوعلی منصور بن احمد مستعلی، دهمین خلیفۀ فاطمی (اسماعیلی) مصر. در روز مرگ پدرش با او که پنج سال و چهار ماه داشت برای خلافت بیعت کردند و افضل بن بدرالجمالی تدبیر کارها را بهدست گرفت. در خلافت آمر جنگهایی میان فاطمیان و صلیبیان درگرفت و بیشتر نواحی فلسطین و کرانۀ شام بهدست صلیبیها افتاد. آمر در عفونامهای رهبران نزاری را که پس از مستنصر خلافت را حق پسر بزرگترش نزار میدانستند به تجدید بیعت فراخواند، اما کاری از پیش نبرد. با اینکه خلافت خود را مدیون افضل بود در ۵۱۵ق او را کشت و ابن فاتک بطایحی را به وزارت خویش منصوب کرد، اما در ۵۱۹ق او را نیز به زندان انداخت و اموالش را مصادره کرد و سرانجام در ۵۲۲ق بهقتل رساند. از دیگر رویدادهای مهم خلافت آمر حمله بربرهای لواته به اسکندریه بود (۵۱۷ق). بطایحی، حمله این مردم را درهم شکست و آنان را به پرداخت خراج وادار ساخت.
پس از مرگ الآمر بار دیگر در اسماعیلیان شکاف افتاد و آنان به دو گروه طیبیه و حافظیه تقسیم شدند.