آقاجری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
Aghajari | آقاجَری Aghajari | ||
(یا: آغاجری) ایل ترک‌تبار لر، از ایلات قدیمی کهگیلویه، متشکل از ترکان آقاجری و چادرنشینان لر، مرکب از تیره‌های افشار، بیگدلی، تیلکوهی، جامه‌بزرگی، جغتایی، داودی، شعری، قره‌باغی، گشتیل، لرزبان، آق‌باغی/آی‌باغی، ملوسی، جولکی، ماپازقلی و تیره‌های دیگر. جمعیت آقاجری در اوایل قاجاریه حدود ۳هزار تا ۵هزار خانوار بود. رشد یک‌جانشینی در دورۀ قاجاریه و تشدید آن در عصر پهلوی سبب اسکان همۀ مردم آقاجری در نواحی سردسیری و گرمسیری اطراف بهبهان شد. آقاجری‌ها در اصل از ترکان غُز بوده و همراه سلاجقه و مغولان به ایران و آناتولی آمده، در خلخال آذربایجان و مرعش و البستان آناتولی ساکن شدند. اینان پس از قتل جهان‌شاه قراقویونلو به اتحادیۀ آق‌قویونلو پیوستند و ظاهراً از همین دوره در کهگیلویه اسکان یافتند. | (یا: آغاجری) ایل ترک‌تبار لر، از ایلات قدیمی کهگیلویه، متشکل از ترکان آقاجری و چادرنشینان لر، مرکب از تیره‌های افشار، بیگدلی، تیلکوهی، جامه‌بزرگی، جغتایی، داودی، شعری، قره‌باغی، گشتیل، لرزبان، آق‌باغی/آی‌باغی، ملوسی، جولکی، ماپازقلی و تیره‌های دیگر. جمعیت آقاجری در اوایل قاجاریه حدود ۳هزار تا ۵هزار خانوار بود. رشد یک‌جانشینی در دورۀ قاجاریه و تشدید آن در عصر پهلوی سبب اسکان همۀ مردم آقاجری در نواحی سردسیری و گرمسیری اطراف بهبهان شد. آقاجری‌ها در اصل از ترکان غُز بوده و همراه سلاجقه و مغولان به ایران و آناتولی آمده، در خلخال آذربایجان و مرعش و البستان آناتولی ساکن شدند. اینان پس از قتل جهان‌شاه قراقویونلو به اتحادیۀ آق‌قویونلو پیوستند و ظاهراً از همین دوره در کهگیلویه اسکان یافتند. | ||
----<br/> | |||
<br/> | |||
[[Category:مردم شناسی]] [[Category:ایلات و عشایر ایران]] | [[Category:مردم شناسی]] [[Category:ایلات و عشایر ایران]] | ||
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۸
آقاجَری Aghajari
(یا: آغاجری) ایل ترک‌تبار لر، از ایلات قدیمی کهگیلویه، متشکل از ترکان آقاجری و چادرنشینان لر، مرکب از تیره‌های افشار، بیگدلی، تیلکوهی، جامه‌بزرگی، جغتایی، داودی، شعری، قره‌باغی، گشتیل، لرزبان، آق‌باغی/آی‌باغی، ملوسی، جولکی، ماپازقلی و تیره‌های دیگر. جمعیت آقاجری در اوایل قاجاریه حدود ۳هزار تا ۵هزار خانوار بود. رشد یک‌جانشینی در دورۀ قاجاریه و تشدید آن در عصر پهلوی سبب اسکان همۀ مردم آقاجری در نواحی سردسیری و گرمسیری اطراف بهبهان شد. آقاجری‌ها در اصل از ترکان غُز بوده و همراه سلاجقه و مغولان به ایران و آناتولی آمده، در خلخال آذربایجان و مرعش و البستان آناتولی ساکن شدند. اینان پس از قتل جهان‌شاه قراقویونلو به اتحادیۀ آق‌قویونلو پیوستند و ظاهراً از همین دوره در کهگیلویه اسکان یافتند.