آقا میرک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:10151200.jpg|بندانگشتی|برگی از شاهنامۀ | [[پرونده:10151200.jpg|بندانگشتی|برگی از شاهنامۀ طهماسبی؛ نگارۀ کیخسرو منسوب به آقا میرک]] | ||
(نام اصلی: میرجلال‌الدین حسینی اصفهانی) نگارگر، مذهِّب و خوشنویس ایرانی. از سرامدان مکتب دوم تبریز. به قطع معلوم نیست از شاگردان کمال‌الدین بهزاد بوده باشد، ولی از دستاورد بهزاد بهره برد. در زمان شاه‌طهماسب در تبریز به دربار راه یافت، و مدتی سرپرستی کتابخانه شاه صفوی و کارگاه او را برعهده داشت. از آن‌پس در مصورسازی ''خمسۀ طهماسبی''، و ''شاهنامۀ طهماسبی'' همت گماشت. از دستاوردهای بهزاد به‌خوبی بهره گرفت؛ در طبیعت‌پردازی، و طراحی جانوران، به‌ویژه اسب‌ها، بسیار مهارت داشت. خواجه عبدالصمد شیرین‌قلم از شاگردان اوست. در کتابت نیز دست داشت و اغلب خطوط نستعلیق و ثلث نقاشی‌هایش را، خودش می‌نوشت. | (نام اصلی: میرجلال‌الدین حسینی اصفهانی) نگارگر، مذهِّب و خوشنویس ایرانی. از سرامدان مکتب دوم تبریز. به قطع معلوم نیست از شاگردان کمال‌الدین بهزاد بوده باشد، ولی از دستاورد بهزاد بهره برد. در زمان شاه‌طهماسب در تبریز به دربار راه یافت، و مدتی سرپرستی کتابخانه شاه صفوی و کارگاه او را برعهده داشت. از آن‌پس در مصورسازی ''خمسۀ طهماسبی''، و ''شاهنامۀ طهماسبی'' همت گماشت. از دستاوردهای بهزاد به‌خوبی بهره گرفت؛ در طبیعت‌پردازی، و طراحی جانوران، به‌ویژه اسب‌ها، بسیار مهارت داشت. خواجه عبدالصمد شیرین‌قلم از شاگردان اوست. در کتابت نیز دست داشت و اغلب خطوط نستعلیق و ثلث نقاشی‌هایش را، خودش می‌نوشت. | ||
نسخهٔ ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۱۴
آقا میرَک (قرن ۱۰ق) Agha Mirak
| آقا میرک | |
|---|---|
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نگارگر |
| شغل و تخصص های دیگر | خوشنویس و مذهب |
| دوره | قرن ۱۰ق |
| مکتب | دوم تبریز |
| آثار | مصورسازی خمسه طهماسبی؛ مجنون در بیابان؛ مواجهه فردوسی با سه شاعر غزنه |
| گروه مقاله | خوشنویسی |
(نام اصلی: میرجلال‌الدین حسینی اصفهانی) نگارگر، مذهِّب و خوشنویس ایرانی. از سرامدان مکتب دوم تبریز. به قطع معلوم نیست از شاگردان کمال‌الدین بهزاد بوده باشد، ولی از دستاورد بهزاد بهره برد. در زمان شاه‌طهماسب در تبریز به دربار راه یافت، و مدتی سرپرستی کتابخانه شاه صفوی و کارگاه او را برعهده داشت. از آن‌پس در مصورسازی خمسۀ طهماسبی، و شاهنامۀ طهماسبی همت گماشت. از دستاوردهای بهزاد به‌خوبی بهره گرفت؛ در طبیعت‌پردازی، و طراحی جانوران، به‌ویژه اسب‌ها، بسیار مهارت داشت. خواجه عبدالصمد شیرین‌قلم از شاگردان اوست. در کتابت نیز دست داشت و اغلب خطوط نستعلیق و ثلث نقاشی‌هایش را، خودش می‌نوشت.
برخی از آثار مرقوم برجامانده از او عبارت‌اند از مجنون در بیابان، و گوش فرادادن خسرو به قصّۀ ساختۀ شیرین (از خمسۀ طهماسبی)، و مواجهۀ فردوسی با سه شاعر غزنه (از شاهنامۀ طهماسبی). با روح‌الله میرک اشتباه نشود.