آقا فتح الله قدسی کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۳۰

آقا فتح‌الله قدسی کرمانی (کرمان 1274- همان جا 1358ق) Agha Fathollah Ghodsi Kermani

(متخلص به فؤاد) از شاعران ولایی کرمان و از جمله شعرای نامدار آیینی و مدیحه‌سرایان اهل بیت در قرن چهاردهم. او از سبک عراقى پیروى مى‌کرد. پدرش، سلطانعلى، به کار عطاری اشتغال داشت و از شعرای نامی کرمان بود. او پسرش را از مکتب بازداشت و به شغل عطاری مشغول کرد. قدسی کرمانی علاقۀ بسیاری به دیوان سعدی داشت و به شیوۀ او شعر می‌سرود. پس از آن، به کتاب مثنوی مولوی رو آورد. دیوان اشعار فؤاد کرمانى موسوم به شمع جمع، شامل ۶۸۷۶ بیت و مشتمل بر مدح و مراثی ائمه (ع)، غزلیات عرفانی، ترجیع‌بند و رباعیات است. او در دیوان خود، مصائب اهل بیت عصمت و طهارت را به گونه‌ای عاشقانه و عارفانه به نظم کشیده است. در کتاب شمع جمع، او شرح حال اجمالی خودش از ۷ تا ۶۰سالگی را نیز در قالب مثنوی گردآورده است.

آقا فتح الله قدسی کرمانی در 1318ش (1358ق) در 85 سالگی در زادگاهش درگذشت. آرامگاهش در سه کیلومتری شهر کرمان، در دامنۀ کوه سیدحسین است.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-Agha Fathollah Ghodsi Kermani
+آقا فتح‌الله قدسی کرمانی (کرمان 1274- همان جا 1358ق)   Agha Fathollah Ghodsi Kermani
-آقا فتح الله قدسی کرمانی (کرمان 1274-همان جا 1358ق)
+(متخلص به فؤاد) از شاعران ولایی کرمان و از جمله شعرای نامدار آیینی و مدیحه‌سرایان اهل بیت در قرن چهاردهم. او از سبک عراقى پیروى مى‌کرد. پدرش، سلطانعلى، به کار عطاری اشتغال داشت و از شعرای نامی کرمان بود. او پسرش را از مکتب بازداشت و به شغل عطاری مشغول کرد. قدسی کرمانی علاقۀ بسیاری به دیوان [[سعدی، مصلح الدین (شیراز ح ۶۰۶ـ ح ۶۹۱ق)|سعدی]] داشت و به شیوۀ او شعر می‌سرود. پس از آن، به کتاب [[مثنوی معنوی|مثنوی]] [[مولوی، جلال الدین محمد (بلخ ۶۰۴ـ قونیه ۶۷۲ق)|مولوی]] رو آورد. دیوان اشعار فؤاد کرمانى موسوم به ''شمع جمع''، شامل ۶۸۷۶ بیت و مشتمل بر مدح و مراثی ائمه (ع)، غزلیات عرفانی، [[ترجیع بند|ترجیع‌بند]] و رباعیات است. او در دیوان خود، مصائب اهل بیت عصمت و طهارت را به گونه‌ای عاشقانه و عارفانه به نظم کشیده است. در کتاب ''شمع جمع''، او شرح حال اجمالی خودش از ۷ تا ۶۰سالگی را نیز در قالب مثنوی گردآورده است.
+آقا فتح الله قدسی کرمانی در 1318ش (1358ق) در 85 سالگی در زادگاهش درگذشت. آرامگاهش در سه کیلومتری [[کرمان، شهر|شهر کرمان]]، در دامنۀ کوه سیدحسین است.
+----
-(متخلص به فؤاد) از شاعران ولایی کرمان و از جمله شعرای نامدار آیینی و مدیحه‌سرایان اهل بیت در قرن چهاردهم. او از سبک عراقى پیروى مى‌کرد. پدرش، سلطان على، به کار عطاری اشتغال داشت و از شعرای نامی کرمان بود. او پسرش را از مکتب بازداشت و به شغل عطاری مشغول کرد. قدسی کرمانی علاقۀ بسیاری به دیوان [[سعدی، مصلح الدین (شیراز ح ۶۰۶ـ ح ۶۹۱ق)|سعدی]] داشت و به شیوۀ او شعر می‌سرود. پس از آن، به کتاب [[مثنوی معنوی|مثنوی]] [[مولوی، جلال الدین محمد (بلخ ۶۰۴ـ قونیه ۶۷۲ق)|مولوی]] رو آورد. دیوان اشعار فؤاد کرمانى موسوم به ''شمع جمع''، شامل ۶۸۷۶ بیت و مشتمل بر مدح و مراثی ائمه (ع)، غزلیات عرفانی، [[ترجیع بند|ترجیع‌بند]] و رباعیات است. او در دیوان خود، مصائب اهل بیت عصمت و طهارت را به گونه‌ای عاشقانه و عارفانه به نظم کشیده است. در کتاب ''شمع جمع''، او شرح حال اجمالی خودش از ۷ تا۶۰ سالگی را نیز در قالب مثنوی گردآورده است.
-آقا فتح الله قدسی کرمانی در 1318ش (1358ق) در 85 سالگی در زادگاهش درگذشت. آرامگاهش در سه کیلومتری [[کرمان، شهر|شهر کرمان]]، در دامنۀ کوه سید حسین است.
 [[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]