صاغانی، محمد (ح ۲۹۰ـ ح ۳۶۰ق): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
صاغانی، محمد (ح ۲۹۰ـ ح ۳۶۰ق)<br> | صاغانی، محمد (ح ۲۹۰ـ ح ۳۶۰ق)<br>(نام کامل: ابوحامد احمد بن محمد صاغانی اسطرلابی<ref>Abu Hamid Ahmed ibn Mohammad al-Saghani al-Asturlabi</ref>) ریاضی‌دان و منجم ایرانی. احتمالاً زادۀ صاغان، در حوالی مرو بود، اما همۀ عمر یا اواخر عمر خود را در ری گذراند. نخست ریاضی و مسائل اعداد را آموخت و پس از آن مسائل نجوم را فراگرفت و سرانجام به مطالعۀ فلسفه پرداخت. به‌همین سبب، ابوزید احمد بن سهل بلخی شرح کتاب ''السماء و العالم'' ارسطو را به نام او نوشت. خازن در به‌کاربردن آلات نجومی که خود می‌ساخت، مهارت داشت. بزرگانی چون ابوریحان بیرونی، عمر خیام و خواجه نصیرالدین طوسی در آثار خود از وی یاد کرده‌اند. در ۳۴۸ق در رصدِ ابوالفضل هروی، در ری، حضور داشت. در دستگاه رکن‌الدوله دیلمی مقام و منزلت داشت و از حمایت وزیر او، ابن عمید، برخوردار بود. به گفتۀ خیام در ''جبر و مقابله''، وی معادلۀ درجۀ سوم x<sup>۳</sup> + a = cx<sup>۲</sup> را که ماهانی آن را ممتنع انگاشته و حل نکرده بود، با مقاطع مخروطی حل کرد. از آثارش: ''رسالة فی انشاء المثلثات القائمةالزوایا المنطقة الاضلاع''؛ ''تفسیر صدر المقالة العاشرة من کتاب اقلیدس''؛ ''اصلاح کتاب المخروطات''؛ ''تفسیر المجسطی''؛ ''زیج‌الصفائح''؛ ''سِرّالعالمین''/''کتاب‌العالمین''؛ ''المدخل الکبیر الی علم‌النجوم.''<br><!--27006300--> | ||
ریاضی‌دان و منجم ایرانی. احتمالاً زادۀ صاغان، در حوالی مرو بود، اما همۀ عمر یا اواخر عمر خود را در ری گذراند. نخست ریاضی و مسائل اعداد را آموخت و پس از آن مسائل نجوم را فراگرفت و سرانجام به مطالعۀ فلسفه پرداخت. به‌همین سبب، ابوزید احمد بن سهل بلخی شرح کتاب ''السماء و العالم'' ارسطو را به نام او نوشت. خازن در به‌کاربردن آلات نجومی که خود می‌ساخت، مهارت داشت. بزرگانی چون ابوریحان بیرونی، عمر خیام و خواجه نصیرالدین طوسی در آثار خود از وی یاد کرده‌اند. در ۳۴۸ق در رصدِ ابوالفضل هروی، در ری، حضور داشت. در دستگاه رکن‌الدوله دیلمی مقام و منزلت داشت و از حمایت وزیر او، ابن عمید، برخوردار بود. به گفتۀ خیام در ''جبر و مقابله''، وی معادلۀ درجۀ سوم x<sup>۳</sup> + a = cx<sup>۲</sup> را که ماهانی آن را ممتنع انگاشته و حل نکرده بود، با مقاطع مخروطی حل کرد. از آثارش: ''رسالة فی انشاء المثلثات القائمةالزوایا المنطقة الاضلاع''؛ ''تفسیر صدر المقالة العاشرة من کتاب اقلیدس''؛ ''اصلاح کتاب المخروطات''؛ ''تفسیر المجسطی''؛ ''زیج‌الصفائح''؛ ''سِرّالعالمین''/''کتاب‌العالمین''؛ ''المدخل الکبیر الی علم‌النجوم.'' | |||
<br><!--27006300--> | |||
[[رده:اخترشناسی]] | [[رده:اخترشناسی]] | ||
[[رده:اخترشناسی قدیم (نجوم)]] | [[رده:اخترشناسی قدیم (نجوم)]] | ||
[[رده:ریاضیات]] | [[رده:ریاضیات]] | ||
[[رده:(ریاضیات)اشخاص و آثار]] | [[رده:(ریاضیات)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۹
صاغانی، محمد (ح ۲۹۰ـ ح ۳۶۰ق)
(نام کامل: ابوحامد احمد بن محمد صاغانی اسطرلابی[۱]) ریاضی‌دان و منجم ایرانی. احتمالاً زادۀ صاغان، در حوالی مرو بود، اما همۀ عمر یا اواخر عمر خود را در ری گذراند. نخست ریاضی و مسائل اعداد را آموخت و پس از آن مسائل نجوم را فراگرفت و سرانجام به مطالعۀ فلسفه پرداخت. به‌همین سبب، ابوزید احمد بن سهل بلخی شرح کتاب السماء و العالم ارسطو را به نام او نوشت. خازن در به‌کاربردن آلات نجومی که خود می‌ساخت، مهارت داشت. بزرگانی چون ابوریحان بیرونی، عمر خیام و خواجه نصیرالدین طوسی در آثار خود از وی یاد کرده‌اند. در ۳۴۸ق در رصدِ ابوالفضل هروی، در ری، حضور داشت. در دستگاه رکن‌الدوله دیلمی مقام و منزلت داشت و از حمایت وزیر او، ابن عمید، برخوردار بود. به گفتۀ خیام در جبر و مقابله، وی معادلۀ درجۀ سوم x۳ + a = cx۲ را که ماهانی آن را ممتنع انگاشته و حل نکرده بود، با مقاطع مخروطی حل کرد. از آثارش: رسالة فی انشاء المثلثات القائمةالزوایا المنطقة الاضلاع؛ تفسیر صدر المقالة العاشرة من کتاب اقلیدس؛ اصلاح کتاب المخروطات؛ تفسیر المجسطی؛ زیج‌الصفائح؛ سِرّالعالمین/کتاب‌العالمین؛ المدخل الکبیر الی علم‌النجوم.
- ↑ Abu Hamid Ahmed ibn Mohammad al-Saghani al-Asturlabi