جامبی، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جامْبی، شهر (Jambi)<br> | جامْبی، شهر (Jambi)<br> | ||
<p>مرکز [[جامبی، استان|استان جامبی]] در شرق [[سوماترا]]<ref>Sumatra</ref>، در [[اندونزی]]، با ۳۳۹,۸۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰). رودبندری پُر رفت‌وآمد کنار رود باتانگ هاری<ref>Batang Hari River </ref> است که برای عبور و مرور کشتی‌های اقیانوس‌پیما مناسب است. این شهر مرکز دادوستد کائوچو و روغن نخلِ مناطق اطراف است. جامبی بین قرون ۷ و ۱۲ با نام مِلایو<ref>Melayu </ref>، مرکز امپراتوری بودایی سری‌ویجایه<ref>Srivijaya </ref> بود. تندیس‌های بودایی و هندوی فراوانی در نزدیکی شهر باقی مانده است. ملایو و دومینیون<ref>dominion </ref>های آن از قرن ۱۴م تحت سلطۀ ماجاپاهیت<ref>Majapahit </ref> درآمدند. نیروهای سلطان‌نشین [[جوهور]]<ref>Johor</ref> در قرن ۱۷ آن را غارت کردند.</p><!--16009300--> | <p>مرکز [[جامبی، استان|استان جامبی]] در شرق [[سوماترا]]<ref>Sumatra</ref>، در [[اندونزی]]، با ۳۳۹,۸۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰). رودبندری پُر رفت‌وآمد کنار رود باتانگ هاری<ref>Batang Hari River </ref> است که برای عبور و مرور کشتی‌های اقیانوس‌پیما مناسب است. این شهر مرکز دادوستد [[کایوچو|کائوچو]] و روغن نخلِ مناطق اطراف است. جامبی بین قرون ۷ و ۱۲ با نام مِلایو<ref>Melayu </ref>، مرکز امپراتوری بودایی سری‌ویجایه<ref>Srivijaya </ref> بود. تندیس‌های بودایی و هندوی فراوانی در نزدیکی شهر باقی مانده است. ملایو و دومینیون<ref>dominion </ref>های آن از قرن ۱۴م تحت سلطۀ ماجاپاهیت<ref>Majapahit </ref> درآمدند. نیروهای سلطان‌نشین [[جوهور]]<ref>Johor</ref> در قرن ۱۷ آن را غارت کردند.</p><!--16009300--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۰
جامْبی، شهر (Jambi)
مرکز استان جامبی در شرق سوماترا[۱]، در اندونزی، با ۳۳۹,۸۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰). رودبندری پُر رفت‌وآمد کنار رود باتانگ هاری[۲] است که برای عبور و مرور کشتی‌های اقیانوس‌پیما مناسب است. این شهر مرکز دادوستد کائوچو و روغن نخلِ مناطق اطراف است. جامبی بین قرون ۷ و ۱۲ با نام مِلایو[۳]، مرکز امپراتوری بودایی سری‌ویجایه[۴] بود. تندیس‌های بودایی و هندوی فراوانی در نزدیکی شهر باقی مانده است. ملایو و دومینیون[۵]های آن از قرن ۱۴م تحت سلطۀ ماجاپاهیت[۶] درآمدند. نیروهای سلطان‌نشین جوهور[۷] در قرن ۱۷ آن را غارت کردند.