صنعتی، علی اکبر (کرمان ۱۲۹۵ـ۱۳۸۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده: 27050700.jpg | بندانگشتی| | }}[[پرونده: 27050700.jpg | بندانگشتی|صنعتی، علی‌اکبر]] | ||
[[پرونده:27050700- 2.jpg|جایگزین=مدیر یتیم‌خانه- اثری از صنعتی|بندانگشتی|مدیر یتیم‌خانه- اثری از صنعتی]] | [[پرونده:27050700- 2.jpg|جایگزین=مدیر یتیم‌خانه- اثری از صنعتی|بندانگشتی|مدیر یتیم‌خانه- اثری از صنعتی]] | ||
<p>مجسمه‌ساز و نقاش ایرانی. در مجسمه‌هایش، مردم کوچه و بازار و محرومان و تهی‌دستان جامعه، که صنعتی خود برخاسته از آنان بود، اعتبار و منزلت یافته‌اند. در طول زندگی‌اش مکرراً شاهد ازمیان‌رفتن آثارش در رویدادهای گوناگون بود؛ ازجمله شکسته‌شدن بیشتر آثارش در حوادث ۱۳۳۲ش. در یتیم‌خانه‌ای در کرمان بزرگ شد که اکنون نمایشگاه دائمی آثار اوست و تحت حمایت حاج علی‌اکبر صنعتی به نقاشی و مجسمه‌سازی روآورد. در مدرسۀ صنایع مستظرفه درس خواند، و شاگرد استاد ابوالحسن صدیقی، پدر مجسمه‌سازی نوین ایران و یار و همراه کمال‌الملک، بود. بیشترِ مجسمه‌هایش را با گچ خلق کرده است. گروه‌پیکرۀ زندانیانِ دربند (۱۳۲۹ش، مجموعۀ موزۀ صنعتی، تهران)، و نیم‌تنۀ حکیم ابوالقاسم فردوسی، از مجسمه‌های اوست. با موزائیک هم کار می‌کرد. ازجمله تک‌چهرۀ فیاض همدانی، و ''آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی''. در آبرنگ مهارت داشت، و تک‌چهرۀ شماری از مشاهیر ایرانی را با آبرنگ کشیده است. شماری از آثارش در موزۀ صنعتی در تهران و کرمان نگهداری می‌شوند. موزۀ صنعتی کرمان در محل پرورشگاهی که حاج علی‌اکبر صنعتی احداث کرده بود (۱۳۰۵) دایر شده است. این موزه باغی دلگشا و سردری بسیار زیبا و باشکوه دارد.</p> | <p>مجسمه‌ساز و نقاش ایرانی. در مجسمه‌هایش، مردم کوچه و بازار و محرومان و تهی‌دستان جامعه، که صنعتی خود برخاسته از آنان بود، اعتبار و منزلت یافته‌اند. در طول زندگی‌اش مکرراً شاهد ازمیان‌رفتن آثارش در رویدادهای گوناگون بود؛ ازجمله شکسته‌شدن بیشتر آثارش در حوادث ۱۳۳۲ش. در یتیم‌خانه‌ای در کرمان بزرگ شد که اکنون نمایشگاه دائمی آثار اوست و تحت حمایت حاج علی‌اکبر صنعتی به نقاشی و مجسمه‌سازی روآورد. در مدرسۀ صنایع مستظرفه درس خواند، و شاگرد استاد ابوالحسن صدیقی، پدر مجسمه‌سازی نوین ایران و یار و همراه کمال‌الملک، بود. بیشترِ مجسمه‌هایش را با گچ خلق کرده است. گروه‌پیکرۀ زندانیانِ دربند (۱۳۲۹ش، مجموعۀ موزۀ صنعتی، تهران)، و نیم‌تنۀ حکیم ابوالقاسم فردوسی، از مجسمه‌های اوست. با موزائیک هم کار می‌کرد. ازجمله تک‌چهرۀ فیاض همدانی، و ''آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی''. در آبرنگ مهارت داشت، و تک‌چهرۀ شماری از مشاهیر ایرانی را با آبرنگ کشیده است. شماری از آثارش در موزۀ صنعتی در تهران و کرمان نگهداری می‌شوند. موزۀ صنعتی کرمان در محل پرورشگاهی که حاج علی‌اکبر صنعتی احداث کرده بود (۱۳۰۵) دایر شده است. این موزه باغی دلگشا و سردری بسیار زیبا و باشکوه دارد.</p> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۲
علی‌اکبر صنعتی (کرمان ۱۲۹۵ـ ۱۳۸۵ش)
| علی‌اکبر صنعتی | |
|---|---|
| زادروز |
کرمان 1295ش |
| درگذشت | 1385ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسۀ صنایع مستظرفه |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمه‌ساز |
| شغل و تخصص های دیگر | نقاش |
| آثار | گروه‌پیکرۀ زندانیانِ دربند (1329ش، مجموعۀ موزۀ صنعتی، تهران)؛ نیم‌تنۀ حکیم ابوالقاسم فردوسی |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه‌سازی ایران |
مجسمه‌ساز و نقاش ایرانی. در مجسمه‌هایش، مردم کوچه و بازار و محرومان و تهی‌دستان جامعه، که صنعتی خود برخاسته از آنان بود، اعتبار و منزلت یافته‌اند. در طول زندگی‌اش مکرراً شاهد ازمیان‌رفتن آثارش در رویدادهای گوناگون بود؛ ازجمله شکسته‌شدن بیشتر آثارش در حوادث ۱۳۳۲ش. در یتیم‌خانه‌ای در کرمان بزرگ شد که اکنون نمایشگاه دائمی آثار اوست و تحت حمایت حاج علی‌اکبر صنعتی به نقاشی و مجسمه‌سازی روآورد. در مدرسۀ صنایع مستظرفه درس خواند، و شاگرد استاد ابوالحسن صدیقی، پدر مجسمه‌سازی نوین ایران و یار و همراه کمال‌الملک، بود. بیشترِ مجسمه‌هایش را با گچ خلق کرده است. گروه‌پیکرۀ زندانیانِ دربند (۱۳۲۹ش، مجموعۀ موزۀ صنعتی، تهران)، و نیم‌تنۀ حکیم ابوالقاسم فردوسی، از مجسمه‌های اوست. با موزائیک هم کار می‌کرد. ازجمله تک‌چهرۀ فیاض همدانی، و آرامگاه شاه نعمت‌الله ولی. در آبرنگ مهارت داشت، و تک‌چهرۀ شماری از مشاهیر ایرانی را با آبرنگ کشیده است. شماری از آثارش در موزۀ صنعتی در تهران و کرمان نگهداری می‌شوند. موزۀ صنعتی کرمان در محل پرورشگاهی که حاج علی‌اکبر صنعتی احداث کرده بود (۱۳۰۵) دایر شده است. این موزه باغی دلگشا و سردری بسیار زیبا و باشکوه دارد.