آتش اصفهانی، حسن (اصفهان ۱۲۸۴ـ همان جا ۱۳۴۹ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
متخلص به بی‌نوا و آتش، شاعر ایرانی. از شاگردان ملک‌الشعرای عنقا و آشفتۀ اصفهانی بود. به [[سبک هندی]] شعر می‌گفت و پیرو کلیم اصفهانی و [[صایب تبریزی، محمدعلی (تبریز ۱۰۱۰ـ اصفهان ۱۰۸۷ق)|صائب تبریزی]] بود. ''دیوان'' اشعارش، که بیشتر غزلیات اوست، به‌چاپ رسیده است (اصفهان، ۱۳۲۱ و ۱۳۳۶ش). | متخلص به بی‌نوا و آتش، شاعر ایرانی. از شاگردان ملک‌الشعرای عنقا و آشفتۀ اصفهانی بود. به [[سبک هندی]] شعر می‌گفت و پیرو کلیم اصفهانی و [[صایب تبریزی، محمدعلی (تبریز ۱۰۱۰ـ اصفهان ۱۰۸۷ق)|صائب تبریزی]] بود. ''دیوان'' اشعارش، که بیشتر غزلیات اوست، به‌چاپ رسیده است (اصفهان، ۱۳۲۱ و ۱۳۳۶ش). | ||
---- | |||
| | ||
[[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۷
آتش اصفهانی، حسن (اصفهان ۱۲۸۴ـ همان‌جا ۱۳۴۹ق) Atash Esfahani, Hassan (Iranian poet 1905-1970)
متخلص به بی‌نوا و آتش، شاعر ایرانی. از شاگردان ملک‌الشعرای عنقا و آشفتۀ اصفهانی بود. به سبک هندی شعر می‌گفت و پیرو کلیم اصفهانی و صائب تبریزی بود. دیوان اشعارش، که بیشتر غزلیات اوست، به‌چاپ رسیده است (اصفهان، ۱۳۲۱ و ۱۳۳۶ش).