هال، چارلز فرانسیس (۱۸۲۱ـ۱۸۷۱): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[File:41025400.jpg|thumb|هال، چارْلْز فرانْسيس]] | [[File:41025400.jpg|thumb|هال، چارْلْز فرانْسيس]] | ||
کاشف امریکایی شمالگان<ref>Arctic</ref>. در ساحل جنوب شرقی جزیرۀ بافین<ref>Baffin Island | کاشف امریکایی [[شمالگان]]<ref>Arctic</ref>. در ساحل جنوب شرقی [[بافین، جزیره|جزیرۀ بافین]]<ref>Baffin Island | ||
</ref> به اکتشاف پرداخت (۱۸۶۰ـ۱۸۶۲) و نشانه‌هایی از حملۀ اینوئیت<ref>Inuit </ref>ها به مارتین فروبیشر<ref>Martin Frobisher </ref>، دریانورد انگلیسی (۱۵۷۶ـ۱۵۷۸)، به‌دست آورد. از ۱۸۶۴ تا ۱۸۶۹ با سورتمه حدود ۴,۸۳۰ کیلومتر را پیمود و اینوئیتها او را از سرنوشت هیئت اکتشافی سِر جان فرانکلین<ref>Sir John Franklin </ref> آگاه کردند، که در ۱۸۴۵ ناپدید شده بود. مرگ او در ۱۸۷۱، به هنگام تلاش برای رسیدن به قطب شمال<ref>North Pole</ref>، در دهۀ ۱۹۶۰، باعث بروز بحث و جدل شد؛ زیرا در تحقیقات مربوط به نبش قبر جسدش آشکار شد که مقدار آرسنیک موجود در بدنش برای وقوع مرگش کافی بوده است. | </ref> به اکتشاف پرداخت (۱۸۶۰ـ۱۸۶۲) و نشانه‌هایی از حملۀ [[اینوییت|اینوئیت]]<ref>Inuit </ref>ها به [[مارتین فروبیشر]]<ref>Martin Frobisher </ref>، دریانورد انگلیسی (۱۵۷۶ـ۱۵۷۸)، به‌دست آورد. از ۱۸۶۴ تا ۱۸۶۹ با سورتمه حدود ۴,۸۳۰ کیلومتر را پیمود و اینوئیتها او را از سرنوشت هیئت اکتشافی [[فرانکلین،سر جان (۱۷۸۶ـ۱۸۴۷)|سِر جان فرانکلین]]<ref>Sir John Franklin </ref> آگاه کردند، که در ۱۸۴۵ ناپدید شده بود. مرگ او در ۱۸۷۱، به هنگام تلاش برای رسیدن به [[قطب شمال]]<ref>North Pole</ref>، در دهۀ ۱۹۶۰، باعث بروز بحث و جدل شد؛ زیرا در تحقیقات مربوط به نبش قبر جسدش آشکار شد که مقدار [[آرسنیک]] موجود در بدنش برای وقوع مرگش کافی بوده است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۷
هال، چارْلْز فرانْسیس (۱۸۲۱ـ۱۸۷۱)(Hall, Charles Francis)
کاشف امریکایی شمالگان[۱]. در ساحل جنوب شرقی جزیرۀ بافین[۲] به اکتشاف پرداخت (۱۸۶۰ـ۱۸۶۲) و نشانه‌هایی از حملۀ اینوئیت[۳]ها به مارتین فروبیشر[۴]، دریانورد انگلیسی (۱۵۷۶ـ۱۵۷۸)، به‌دست آورد. از ۱۸۶۴ تا ۱۸۶۹ با سورتمه حدود ۴,۸۳۰ کیلومتر را پیمود و اینوئیتها او را از سرنوشت هیئت اکتشافی سِر جان فرانکلین[۵] آگاه کردند، که در ۱۸۴۵ ناپدید شده بود. مرگ او در ۱۸۷۱، به هنگام تلاش برای رسیدن به قطب شمال[۶]، در دهۀ ۱۹۶۰، باعث بروز بحث و جدل شد؛ زیرا در تحقیقات مربوط به نبش قبر جسدش آشکار شد که مقدار آرسنیک موجود در بدنش برای وقوع مرگش کافی بوده است.