آتشکده باکو: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| سازنده = | | سازنده = | ||
| زمان ساخت =ساسانيان | | زمان ساخت =ساسانيان | ||
}} | }} | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۳: | ||
بنایی است به شکل چهارطاقی که از چهار سو باز است و در میانۀ بنا، آتشدانی است که سوخت آن طبیعی است و از منابع طبیعی [[نفت]] و [[گاز]] [[باکو]] سرچشمه می‌گیرد؛ از این‌رو، آتشی است کهن و تاریخی که نزد ایرانیان باستان مقدس بوده است. آتشکدۀ باکو را آتشکدۀ سوراخانی یا سوراخ‌خانه نیز گویند که در شبه‌جزیرۀ [[آبشوران]] در کنارۀ [[خزر، دریای|دریای خزر]] قرار دارد. سوراخ‌خانه چندین‌بار بازسازی شده است. پس از آن‌که آتشکدۀ باکو را پارسیان مهاجر از [[هندوستان]] در اواخر قرن ۱۹م بازسازی کردند، در ۱۹۲۰ و درخلال رخدادهای [[انقلاب روسیه (۱۹۱۷)|انقلاب روسیه]] به‌کلّی ویران شد و سپس به شکل قدیم بازسازی شد. از آتشکدۀ دوران ساسانی اثری برجا نمانده است. میرزا [[فراهانی، میرزا محمد حسین|محمدحسین خان فراهانی]]، که در سفرنامۀ خود این آتشکده را توصیف کرده است، اشاره می‌کند که پارسیان هندوستان و زردشتیان ایران به زیارت آن‌جا می‌رفتند. فراهانی از آخرین کسانی است که این آتشکده را به شکل قدیم آن دیده است. | بنایی است به شکل چهارطاقی که از چهار سو باز است و در میانۀ بنا، آتشدانی است که سوخت آن طبیعی است و از منابع طبیعی [[نفت]] و [[گاز]] [[باکو]] سرچشمه می‌گیرد؛ از این‌رو، آتشی است کهن و تاریخی که نزد ایرانیان باستان مقدس بوده است. آتشکدۀ باکو را آتشکدۀ سوراخانی یا سوراخ‌خانه نیز گویند که در شبه‌جزیرۀ [[آبشوران]] در کنارۀ [[خزر، دریای|دریای خزر]] قرار دارد. سوراخ‌خانه چندین‌بار بازسازی شده است. پس از آن‌که آتشکدۀ باکو را پارسیان مهاجر از [[هندوستان]] در اواخر قرن ۱۹م بازسازی کردند، در ۱۹۲۰ و درخلال رخدادهای [[انقلاب روسیه (۱۹۱۷)|انقلاب روسیه]] به‌کلّی ویران شد و سپس به شکل قدیم بازسازی شد. از آتشکدۀ دوران ساسانی اثری برجا نمانده است. میرزا [[فراهانی، میرزا محمد حسین|محمدحسین خان فراهانی]]، که در سفرنامۀ خود این آتشکده را توصیف کرده است، اشاره می‌کند که پارسیان هندوستان و زردشتیان ایران به زیارت آن‌جا می‌رفتند. فراهانی از آخرین کسانی است که این آتشکده را به شکل قدیم آن دیده است. | ||
<br /> <!--10037700--> | <br /> <!--10037700--> | ||
[[Category:باستان شناسی جهان]] [[Category:(باستان شناسی جهان)آثار، مناطق و محوطه ها]] | ----[[Category:باستان شناسی جهان]] [[Category:(باستان شناسی جهان)آثار، مناطق و محوطه ها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۴
| آتشکدۀ باکو | |
|---|---|
| نام فارسی | آتشکدۀ باکو |
| کشور | ایران |
| نام لاتین | Fire temple of Baku |
| نام‌های دیگر | آتشکدۀ سوراخ‌خانی - آتشکدۀ سوراخ‌خانه |
| موقعیت | شبه‌جزيرۀ آبشوران - كناره دريای خزر |
| کاربری | آتشكده |
| مشخصات معماری | چهارطاقی و از چهارسو باز - آتشدانی در مركز بنا |
| زمان ساخت | ساسانيان |
آتشکدۀ باکو (the Republic of Azerbaijan) Fire temple of Baku
بنایی است به شکل چهارطاقی که از چهار سو باز است و در میانۀ بنا، آتشدانی است که سوخت آن طبیعی است و از منابع طبیعی نفت و گاز باکو سرچشمه می‌گیرد؛ از این‌رو، آتشی است کهن و تاریخی که نزد ایرانیان باستان مقدس بوده است. آتشکدۀ باکو را آتشکدۀ سوراخانی یا سوراخ‌خانه نیز گویند که در شبه‌جزیرۀ آبشوران در کنارۀ دریای خزر قرار دارد. سوراخ‌خانه چندین‌بار بازسازی شده است. پس از آن‌که آتشکدۀ باکو را پارسیان مهاجر از هندوستان در اواخر قرن ۱۹م بازسازی کردند، در ۱۹۲۰ و درخلال رخدادهای انقلاب روسیه به‌کلّی ویران شد و سپس به شکل قدیم بازسازی شد. از آتشکدۀ دوران ساسانی اثری برجا نمانده است. میرزا محمدحسین خان فراهانی، که در سفرنامۀ خود این آتشکده را توصیف کرده است، اشاره می‌کند که پارسیان هندوستان و زردشتیان ایران به زیارت آن‌جا می‌رفتند. فراهانی از آخرین کسانی است که این آتشکده را به شکل قدیم آن دیده است.