محمدحسن خان قاجار (سدۀ 13ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
محمدحسن خان قاجار (سدۀ 13ق) | محمدحسن خان قاجار (سدۀ 13ق) | ||
(ملقب به آقا خان) نوۀ [[محمدحسن خان قاجار (۱۱۲۷ـ۱۱۷۲ق)|محمدحسن خان قاجار]] (نیای خاندان قاجار) و هم‌نام او٬ که به همین علت به آقا خان ملقب شد. پسر ارشد مصطفی‌قلی خان (برادر [[آقا محمدخان قاجار]]) بود. محمدحسن خان اغلب اوقات در شکارگاه‌ها همراه [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی شاه قاجار]] بود. روزی تصمیم گرفت شاه قاجار را به قتل برساند. از این‌رو، یکی از نوکران محرم خود به نام نصیر را واداشت که جایی کمین کند و شاه را هدف گلوله قرار دهد. محافظان شاه به قصد و نیت نصیر پی بردند و دستگیرش کردند. او نیز اقرار کرد. پس از اقرارش، آقا خان پا به فرار گذاشت و به تهران رفت. | (ملقب به آقا خان) نوۀ [[محمدحسن خان قاجار (۱۱۲۷ـ۱۱۷۲ق)|محمدحسن خان قاجار]] (نیای خاندان قاجار) و هم‌نام او٬ که به همین علت به آقا خان ملقب شد. پسر ارشد مصطفی‌قلی خان (برادر [[آقا محمدخان قاجار]]) بود. محمدحسن خان اغلب اوقات در شکارگاه‌ها همراه [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی شاه قاجار]] بود. روزی تصمیم گرفت شاه قاجار را به قتل برساند. از این‌رو، یکی از نوکران محرم خود به نام نصیر را واداشت که جایی کمین کند و شاه را هدف گلوله قرار دهد. محافظان شاه به قصد و نیت نصیر پی بردند و دستگیرش کردند. او نیز اقرار کرد. پس از اقرارش، آقا خان پا به فرار گذاشت و به تهران رفت. فتحعلی شاه دستور داد افرادش راهی تهران شوند و او را از هر دو چشم کور کنند. اما مدتی بعد شاه قاجار پشیمان و نسبت به وی مهربان شد و او را ندیم خود قرار داد و در مجالس بزم و طرب او را همراهش می‌برد. | ||
---- | ---- | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:دورۀ قاجار]] | [[رده:دورۀ قاجار]] | ||
نسخهٔ ۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۲
محمدحسن خان قاجار (سدۀ 13ق)
(ملقب به آقا خان) نوۀ محمدحسن خان قاجار (نیای خاندان قاجار) و هم‌نام او٬ که به همین علت به آقا خان ملقب شد. پسر ارشد مصطفی‌قلی خان (برادر آقا محمدخان قاجار) بود. محمدحسن خان اغلب اوقات در شکارگاه‌ها همراه فتحعلی شاه قاجار بود. روزی تصمیم گرفت شاه قاجار را به قتل برساند. از این‌رو، یکی از نوکران محرم خود به نام نصیر را واداشت که جایی کمین کند و شاه را هدف گلوله قرار دهد. محافظان شاه به قصد و نیت نصیر پی بردند و دستگیرش کردند. او نیز اقرار کرد. پس از اقرارش، آقا خان پا به فرار گذاشت و به تهران رفت. فتحعلی شاه دستور داد افرادش راهی تهران شوند و او را از هر دو چشم کور کنند. اما مدتی بعد شاه قاجار پشیمان و نسبت به وی مهربان شد و او را ندیم خود قرار داد و در مجالس بزم و طرب او را همراهش می‌برد.