آدیوار، عبدالحق عدنان (گلیبولو ۱۸۸۱ـ استانبول ۱۹۵۵): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =عبدالحق عدنان آدیوار | |عنوان =عبدالحق عدنان آدیوار | ||
|نام = | |نام =Abdolhaq Adnan Adivar | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}پزشک، دولتمرد و اندیشمند ترک. در | }} | ||
[[پرونده:10063500.jpg|بندانگشتی|عبدالحق عدنان آدیوار]] | |||
آدیوار، عبدالحق عدنان (گلیبولو ۱۸۸۱ـ استانبول ۱۹۵۵م) Adivar, Abdolhaq Adnan | |||
پزشک، دولتمرد و اندیشمند ترک. در ۱۹۰۵م از دانشکدۀ طب فارغ‌التحصیل شد. به‌سبب مخالفت با حکومت عبدالحمید دوم به اروپا فرار کرد. در ۱۹۰۳م با اعلان مشروطیت به وطن بازگشت و عضو هیئت علمی دانشکدۀ طب شد. در زمان اشغال [[استانبول]] با همسرش خالده ادیب به [[آناتولی]] رفت و در جنگ استقلال (۱۹۱۸ـ۱۹۲۳م) شرکت کرد. بعدها در حکومت جدید معاون وزارت بهداری و امور اجتماعی شد، اما به‌زودی به مخالفت با افکار [[آتاتورک، مصطفی کمال (۱۸۸۱ـ۱۹۳۸)|آتاتورک]] برخاست. به ریاست بنیاد دایرةالمعارف اسلامی منصوب شد. بعدها به وکالت مجلس رسید. در آثار خود مسائل جامعه‌اش را با رویکردی انتقادی کاویده است. | |||
از آثارش: ''علم در ترکیۀ عثمانی'' ( | از آثارش: ''علم در ترکیۀ عثمانی'' (۱۹۴۳م)؛ ''علم و دین در طول تاریخ'' (۱۹۵۰م). | ||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۵۵
| عبدالحق عدنان آدیوار Abdolhaq Adnan Adivar | |
|---|---|
| زادروز |
گلیبولو ۱۸۸۱م |
| درگذشت | استانبول ۱۹۵۵م |
| ملیت | ترکیه ای |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشکده طب (۱۹۰۵م) |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | پزشک |
| آثار | علم در ترکیه عثمانی (۱۹۴۳م)، علم و دین در طول تاریخ (۱۹۵۰م) |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | خالده ادیب (همسر) |
آدیوار، عبدالحق عدنان (گلیبولو ۱۸۸۱ـ استانبول ۱۹۵۵م) Adivar, Abdolhaq Adnan
پزشک، دولتمرد و اندیشمند ترک. در ۱۹۰۵م از دانشکدۀ طب فارغ‌التحصیل شد. به‌سبب مخالفت با حکومت عبدالحمید دوم به اروپا فرار کرد. در ۱۹۰۳م با اعلان مشروطیت به وطن بازگشت و عضو هیئت علمی دانشکدۀ طب شد. در زمان اشغال استانبول با همسرش خالده ادیب به آناتولی رفت و در جنگ استقلال (۱۹۱۸ـ۱۹۲۳م) شرکت کرد. بعدها در حکومت جدید معاون وزارت بهداری و امور اجتماعی شد، اما به‌زودی به مخالفت با افکار آتاتورک برخاست. به ریاست بنیاد دایرةالمعارف اسلامی منصوب شد. بعدها به وکالت مجلس رسید. در آثار خود مسائل جامعه‌اش را با رویکردی انتقادی کاویده است.
از آثارش: علم در ترکیۀ عثمانی (۱۹۴۳م)؛ علم و دین در طول تاریخ (۱۹۵۰م).