تامیل نادو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
}} | }} | ||
(نام سابق: ایالت مَدرَس<ref>Madras State</ref>، تا ۱۹۶۸) ایالتی در جنوب شرقی | (نام سابق: ایالت مَدرَس<ref>Madras State</ref>، تا ۱۹۶۸) ایالتی در جنوب شرقی [[هند]]، با ۱۳۰,۰۶۹ کیلومتر مربع مساحت و ۶۴,۱۵۸,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۱). از شمال به [[کرناتاکا]]<ref>Karnataka </ref> و [[آندرا پرادش]]<ref>Andhra Pradesh</ref>، از غرب به [[کرالا]]<ref> Kerala </ref>، و از شرق و جنوب به [[خلیج بنگال]]<ref>Bay of Bengal </ref> و [[اقیانوس هند]] محدود است. مرکز آن [[چنای]]<ref>Chennai </ref> (مَدرَس سابق) و صنایع آن شامل پنبه‌ریسی، چرم‌سازی، و پالایش شکر است. تولیدات آن عبارت‌اند از چای، قهوه، ادویه، نیشکر، و نارگیل. تامیل نادو دارای جلگه‌های ساحلی، از جمله دلتای [[کاوری]]<ref>Cauvery </ref>، است. در بخش غیرساحلی آن [[نیلگیری، تپه های|تپه‌های نیلگیری]]<ref>Nilgiri Hills </ref> و ادامۀ کوه‌های غات غربی<ref>Western Ghats </ref> واقع شده‌اند. میزان بارش باران در این ایالت کافی نیست، و غالباً از بادهای موسمی شمال شرقی ناشی می‌شود. زبان اصلی ساکنان آن تامیلی<ref>Tamil </ref> است و ۱۰ درصد مردم شمال منطقه به زبان تلوگویی<ref>Telugu </ref> تکلم می‌کنند. ایالت کنونی در ۱۹۵۶ تأسیس شد. تامیل نادو شامل بخشی از نواب‌نشین سابق مدرس بریتانیا<ref>British Madras </ref> است که از مناطقی تشکیل شده که از [[فرانسه]] و تیپو سلطان یا تیپو صاحب<ref>Tipu Sahib</ref>، سلطان میسور، در قرن ۱۸ گرفته شده بود و در ۱۹۵۰ به یکی از ایالت‌های جمهوری هند<ref> Republic of India</ref> تبدیل شد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۰
تامیلْ نادو (Tamil Nadu)
| تامیل نادو | |
|---|---|
| نام فارسی | تامیل نادو |
| نام های دیگر | مدرس |
| نام لاتین | Tamil Nadu |
| کشور | هند |
| موقعیت | جنوب شرقی هند |
| مرکز | چنای |
| جمعیت | ۶۴,۱۵۸,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۱) |
| مساحت(کیلومتر مربع) | ۱۳۰۰۶۹ |
| تولیدات و صنایع مهم | پنبه ریسی، چرم سازی، پالایش، چای، قهوه، ادویه، نیشکر، و نارگیل |
(نام سابق: ایالت مَدرَس[۱]، تا ۱۹۶۸) ایالتی در جنوب شرقی هند، با ۱۳۰,۰۶۹ کیلومتر مربع مساحت و ۶۴,۱۵۸,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۱). از شمال به کرناتاکا[۲] و آندرا پرادش[۳]، از غرب به کرالا[۴]، و از شرق و جنوب به خلیج بنگال[۵] و اقیانوس هند محدود است. مرکز آن چنای[۶] (مَدرَس سابق) و صنایع آن شامل پنبه‌ریسی، چرم‌سازی، و پالایش شکر است. تولیدات آن عبارت‌اند از چای، قهوه، ادویه، نیشکر، و نارگیل. تامیل نادو دارای جلگه‌های ساحلی، از جمله دلتای کاوری[۷]، است. در بخش غیرساحلی آن تپه‌های نیلگیری[۸] و ادامۀ کوه‌های غات غربی[۹] واقع شده‌اند. میزان بارش باران در این ایالت کافی نیست، و غالباً از بادهای موسمی شمال شرقی ناشی می‌شود. زبان اصلی ساکنان آن تامیلی[۱۰] است و ۱۰ درصد مردم شمال منطقه به زبان تلوگویی[۱۱] تکلم می‌کنند. ایالت کنونی در ۱۹۵۶ تأسیس شد. تامیل نادو شامل بخشی از نواب‌نشین سابق مدرس بریتانیا[۱۲] است که از مناطقی تشکیل شده که از فرانسه و تیپو سلطان یا تیپو صاحب[۱۳]، سلطان میسور، در قرن ۱۸ گرفته شده بود و در ۱۹۵۰ به یکی از ایالت‌های جمهوری هند[۱۴] تبدیل شد.