مادورای: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
</ref>، در جنوب شرقی [[هند]]، کنار رود وایگای<ref>River Vaigai | </ref>، در جنوب شرقی [[هند]]، کنار رود وایگای<ref>River Vaigai | ||
</ref>، با ۹۴۱هزار نفر جمعیت (۱۹۹۱). از قرن ۵ تا۱۱پ‌م پایتخت [[پاندیا، سلسله (قرن ۳پ م ـ۱۶م)|سلسلۀ پاندیا]]<ref>Pandya</ref> بود. این شهر مرکز فرهنگ [[دراویدی (قوم)|دراویدی]]<ref> Dravidian </ref> نیز است. معبد هندوی میناکشی<ref>Meenakshi </ref> متعلق به قرن‌های ۱۶ و ۱۷ در مادورای قرار دارد و نمونۀ بارز معماری معبد | </ref>، با ۹۴۱هزار نفر جمعیت (۱۹۹۱). از قرن ۵ تا۱۱پ‌م پایتخت [[پاندیا، سلسله (قرن ۳پ م ـ۱۶م)|سلسلۀ پاندیا]]<ref>Pandya</ref> بود. این شهر مرکز فرهنگ [[دراویدی (قوم)|دراویدی]]<ref> Dravidian </ref> نیز است. معبد هندوی میناکشی<ref>Meenakshi </ref> متعلق به قرن‌های ۱۶ و ۱۷ در مادورای قرار دارد و نمونۀ بارز معماری معبد ویجینگر<ref>Vijayanagar </ref> است. مادورای در قرن ۱۴م بخشی از امپراتوری ویجینگر شد؛ سلسلۀ نایاکا<ref>Nayaka </ref> از ۱۵۶۵ بر آن فرمان راند، و کمپانی هند شرقیِ انگلستان<ref>British East India Company</ref> در ۱۸۰۱ آن را اشغال کرد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۷
مادورای (Madurai)
شهری در تامیل نادو[۱]، در جنوب شرقی هند، کنار رود وایگای[۲]، با ۹۴۱هزار نفر جمعیت (۱۹۹۱). از قرن ۵ تا۱۱پ‌م پایتخت سلسلۀ پاندیا[۳] بود. این شهر مرکز فرهنگ دراویدی[۴] نیز است. معبد هندوی میناکشی[۵] متعلق به قرن‌های ۱۶ و ۱۷ در مادورای قرار دارد و نمونۀ بارز معماری معبد ویجینگر[۶] است. مادورای در قرن ۱۴م بخشی از امپراتوری ویجینگر شد؛ سلسلۀ نایاکا[۷] از ۱۵۶۵ بر آن فرمان راند، و کمپانی هند شرقیِ انگلستان[۸] در ۱۸۰۱ آن را اشغال کرد.