ملنیکوف، کنستانتین (۱۸۹۰ـ۱۹۷۴): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مِلنیکوف، کُنستانتین (۱۸۹۰ـ۱۹۷۴)(Melnikov, Konstantine)<br/> {{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان = کنستانتین ملنیکوف | |عنوان = کنستانتین ملنیکوف | ||
|نام =Konstantine Melnikov | |نام =Konstantine Melnikov | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=۱۸۹۰م | |زادروز=مسکو ۱۸۹۰م | ||
|تاریخ مرگ=۱۹۷۴م | |تاریخ مرگ=۱۹۷۴م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =خانه خودش در مسکو (۱۹۲۷) | |آثار =خانه خودش در مسکو (۱۹۲۷)، طراحی غرفه شوروی در نمایشگاه بین‌المللی هنرهای تزیینی | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =معماری | |گروه مقاله =معماری | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
[[File:38408100.jpg|thumb|نمايي از پشت خانه ملنيکوف]] | [[File:38408100.jpg|thumb|نمايي از پشت خانه ملنيکوف]] | ||
معمار روس<ref>Russian </ref>. از برجسته‌ترین اعضای گروه پیشتاز روس در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰، و نخستین معمار شوروی<ref>Soviet </ref> بود که شهرت جهانی یافت. شیوۀ ملنیکوف با نفی کامل سبک‌های متعارف، و پیروی از معماری قویاً کارکردگرا<ref>functional </ref> و به‌کارگیری مصالح و فنون ساخت مدرن، با ساختگری<ref>constructivism </ref> قرابت داشت؛ هرچند | معمار روس<ref>Russian </ref>. از برجسته‌ترین اعضای گروه پیشتاز روس در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰، و نخستین معمار شوروی<ref>Soviet </ref> بود که شهرت جهانی یافت. شیوۀ ملنیکوف با نفی کامل سبک‌های متعارف، و پیروی از معماری قویاً کارکردگرا<ref>functional </ref> و به‌کارگیری مصالح و فنون ساخت مدرن، با ساختگری<ref>constructivism </ref> قرابت داشت؛ هرچند رهیافت فردی‌اش را به‌سختی می‌توان طبقه‌بندی کرد. در بعضی از طرح‌هایش، ازجمله خانۀ خودش در مسکو (۱۹۲۷)، از نظامی ساده متشکل از استوانه‌های متقاطع، استفاده کرد. در دهۀ ۱۹۳۰، که رئالیسم سوسیالیستی<ref>socialist realism</ref> سبک رسمی شوروی در همۀ هنرها شد، مقامات این کشور نگرش فردگرایانۀ ملنیکوف به معماری را تخطئه کردند و پس از ۱۹۳۴ دیگر نتوانست کار کند. ملنیکوف در [[مسکو، شهر|مسکو]] به‌دنیا آمد، و در مدرسۀ نقاشی، مجسمه‌سازی و معماری مسکو<ref>Moscow School of Painting, Sculpture, and Architecture</ref> درس خواند. طرفدار پرشور انقلاب روسیه<ref>Russian Revolution</ref> بود، و اعتقاد داشت که معماری در خلق جامعۀ نوین نقش مهمی دارد. کارهای اولیه‌اش برای کارخانه‌ها، خانه‌های کارگری، و مراکز اجتماعی، از طرح‌هایی بدیع برخوردارند. با طراحی غرفۀ شوروی<ref>Soviet Pavilion</ref> در نمایشگاه بین‌المللی هنرهای تزیینی<ref>International Exhibition of Decorative Arts</ref> به شهرت رسید، که در ۱۹۲۵ در پاریس برگزار شد. دنیا با این طرح، معماری شوروی را به رسمیت شناخت. در طرح پیش‌نهادی جسورانه‌اش برای یک آکادمی نظامی در ۱۹۳۰، آسایشگاه‌هایی متشکل از دوازده بلوک استوانه با آرایش عمودی در سه ردیف، پیش‌بینی شده بود. طرح‌های نوآورانه‌اش حاکی از این گمان است که اگر دوران فعالیتش بیشتر می‌پایید، از معماران بزرگ قرن ۲۰ می‌شد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۸
مِلنیکوف، کُنستانتین (۱۸۹۰ـ۱۹۷۴)(Melnikov, Konstantine)
| کنستانتین ملنیکوف Konstantine Melnikov | |
|---|---|
| زادروز |
مسکو ۱۸۹۰م |
| درگذشت | ۱۹۷۴م |
| ملیت | روسیه ای |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسه نقاشی، مجسمه سازی و معماری مسکو |
| شغل و تخصص اصلی | معمار |
| آثار | خانه خودش در مسکو (۱۹۲۷)، طراحی غرفه شوروی در نمایشگاه بین‌المللی هنرهای تزیینی |
| گروه مقاله | معماری |
معمار روس[۱]. از برجسته‌ترین اعضای گروه پیشتاز روس در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰، و نخستین معمار شوروی[۲] بود که شهرت جهانی یافت. شیوۀ ملنیکوف با نفی کامل سبک‌های متعارف، و پیروی از معماری قویاً کارکردگرا[۳] و به‌کارگیری مصالح و فنون ساخت مدرن، با ساختگری[۴] قرابت داشت؛ هرچند رهیافت فردی‌اش را به‌سختی می‌توان طبقه‌بندی کرد. در بعضی از طرح‌هایش، ازجمله خانۀ خودش در مسکو (۱۹۲۷)، از نظامی ساده متشکل از استوانه‌های متقاطع، استفاده کرد. در دهۀ ۱۹۳۰، که رئالیسم سوسیالیستی[۵] سبک رسمی شوروی در همۀ هنرها شد، مقامات این کشور نگرش فردگرایانۀ ملنیکوف به معماری را تخطئه کردند و پس از ۱۹۳۴ دیگر نتوانست کار کند. ملنیکوف در مسکو به‌دنیا آمد، و در مدرسۀ نقاشی، مجسمه‌سازی و معماری مسکو[۶] درس خواند. طرفدار پرشور انقلاب روسیه[۷] بود، و اعتقاد داشت که معماری در خلق جامعۀ نوین نقش مهمی دارد. کارهای اولیه‌اش برای کارخانه‌ها، خانه‌های کارگری، و مراکز اجتماعی، از طرح‌هایی بدیع برخوردارند. با طراحی غرفۀ شوروی[۸] در نمایشگاه بین‌المللی هنرهای تزیینی[۹] به شهرت رسید، که در ۱۹۲۵ در پاریس برگزار شد. دنیا با این طرح، معماری شوروی را به رسمیت شناخت. در طرح پیش‌نهادی جسورانه‌اش برای یک آکادمی نظامی در ۱۹۳۰، آسایشگاه‌هایی متشکل از دوازده بلوک استوانه با آرایش عمودی در سه ردیف، پیش‌بینی شده بود. طرح‌های نوآورانه‌اش حاکی از این گمان است که اگر دوران فعالیتش بیشتر می‌پایید، از معماران بزرگ قرن ۲۰ می‌شد.