آرگزی، تیودور (۱۸۸۰ـ۱۹۶۷): تفاوت میان نسخه‌ها

Tudor Arghezi
تیودور آرگزی; Tudor Arghezi
زادروز	بخارست ۱۸۸۰م;
درگذشت	۱۹۶۷م
ملیت	رومانیایی
شغل و تخصص اصلی	شاعر و نویسنده
شغل و تخصص های دیگر	روزنامه نگار
آثار	دفتر شعر حرف های سفارشی (۱۹۲۷م)؛ رمان دروازه سیاه (۱۹۳۰)؛ گورستان بشارت (۱۹۳۶)
گروه مقاله	ادبیات غرب

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۲۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۱۱

آرگِزی، تیودور (۱۸۸۰ـ۱۹۶۷)(Arghezi, Tudor)

(نام اصلی: یان تئودورِسکو^[۱]) شاعر، رساله‌نویس، مقاله‌نویس، و رمان‌نویس رومانیایی. تجربه‌های دوران راهبگی و سال‌هایی که به‌سبب نگارش آثار سیاسی در زندان گذرانید، الهام‌بخش اشعار و رمان‌هایش شدند. پس از انتشار دو مجموعه شعرش با نام‌های ۱۹۰۷‌ (۱۹۵۵م) و چکامه برای انسان^[۲] (۱۹۵۶م) در ردیف نویسندگان طراز اول قرار گرفت. آرگزی در بخارست متولد شد، نخستین اشعارش را ماچدونسکی^[۳] منتشر کرد (۱۸۹۶م). سه سال بعد در سلکِ راهبان درآمد، اما دوباره به نویسندگی روی آورد و در ۱۹۰۴م همکاری با مجلۀ جدیدی با نام لینیا درِئاپتا^[۴] را آغاز کرد. او با مجلۀ نقد ویاتا سوسیالا^[۵] و مجلۀ خودش،کرونیکا، به نویسنده‌ای پرشور و اهل مجادله مشهور شد. در ۱۹۱۸م به‌سبب همکاری با روزنامه‌ای که تحت نظارت آلمانی‌ها انتشار می‌یافت به زندان افتاد. بار دیگر طی جنگ جهانی دوم، با انتشار جزوه‌ای که در آن به سفیر آلمان تاخته بود، زندانی شد. او پس از جنگ، درپی فعالیت ادبی مختصری، از ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۴م سکوت پیشه کرد. آرگزی پس از انتشار دفتر شعرش، حرف‌های سفارشی^[۶] (۱۹۲۷م)، مشهور شد؛ شعرهای این دفتر اضطراب روحی را به‌نمایش می‌گذارد که در جست‌وجوی خداست. این شعرها همچنین احساس نزدیکی و همدردی شاعر با زمین و روستاییان را تصویر می‌کنند. رمان شمایل‌های چوبی^[۷] (۱۹۳۰م) برگرفته از تجربه‌های او در مقام راهب است، در حالی‌که تجربه‌های دوران حبسش الهام‌بخش او در نوشتن رمان دروازۀ سیاه^[۸] (۱۹۳۰م) و دفتر اشعارش، گل‌های کپک^[۹] (۱۹۳۱م)، بودند. درپی انتشار رمان طنزآمیز طرح‌هایی از سرزمین کوتی^[۱۰] (۱۹۳۳م)، چشمان مادونا^[۱۱] (۱۹۳۴م) و گورستان بشارت^[۱۲] (۱۹۳۶م) را نوشت. آرگزی در اشعار کتاب کوچک شب ^[۱۳] (۱۹۳۵م) و رقص‌های دوری^[۱۴] (۱۹۳۹م)، شگفتی‌های طبیعت از دید کودکی را بازگو می‌کند؛ به همین سبب، این اشعار غالباً کودکانه می‌نمایند.

↑ Ion Theodorescu
↑ Cítare omului/Ode to Man
↑ Macedonski
↑ Linea dreapta
↑ Viata sociala
↑ Cuvinte potrivite/Words Made to Measure
↑ Icoane de lemn/Wooden Icons
↑ Poarte negra/The Black Gate
↑ Flori de mucegai/Flowers of Mildew
↑ Tablete din tara de Kuty/Sketches from the Land of Kuty
↑ Ochii Maicii Domnului/The Eyes of the Madonna
↑ Cimitirul Buna-Vestire/The Cemetery of Annunciations
↑ Carticica de seara/Little Book of Evening
↑ Hore/Round Dances

[1] Ion Theodorescu

[2] Cítare omului/Ode to Man

[3] Macedonski

[4] Linea dreapta

[5] Viata sociala

[6] Cuvinte potrivite/Words Made to Measure

[7] Icoane de lemn/Wooden Icons

[8] Poarte negra/The Black Gate

[9] Flori de mucegai/Flowers of Mildew

[10] Tablete din tara de Kuty/Sketches from the Land of Kuty

[11] Ochii Maicii Domnului/The Eyes of the Madonna

[12] Cimitirul Buna-Vestire/The Cemetery of Annunciations

[13] Carticica de seara/Little Book of Evening

[14] Hore/Round Dances

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+{{جعبه زندگینامه
-آرگِزی، تیودور (۱۸۸۰ـ۱۹۶۷)(Arghezi, Tudor){{جعبه زندگینامه
 |عنوان =تیودور آرگزی
 |نام =Tudor Arghezi
@@ خط ۲۷: / خط ۲۶: @@
 |پست تخصصی =
 |باشگاه =
-}}(نام اصلی: یان تئودورِسکو<ref>Ion Theodorescu</ref>) شاعر، رساله‌نویس، مقاله‌نویس، و رمان‌نویس رومانیایی. تجربه‌های دوران راهبگی و سال‌هایی که به‌سبب نگارش آثار سیاسی در زندان گذرانید، الهام‌بخش اشعار و رمان‌هایش شدند. پس از انتشار دو مجموعه شعرش با نام‌های ''۱۹۰۷‌''(۱۹۵۵) و ''چکامه برای انسان''<ref>Cítare omului/Ode to Man</ref>&nbsp;(۱۹۵۶) در ردیف نویسندگان طراز اول قرار گرفت. آرگزی در بخارست متولد شد، نخستین اشعارش را ماچدونسکی<ref>Macedonski</ref>&nbsp;منتشر کرد (۱۸۹۶). سه سال بعد در سلکِ راهبان درآمد، اما دوباره به نویسندگی روی آورد و در ۱۹۰۴ همکاری با مجلۀ جدیدی با نام لینیا درِئاپتا<ref>Linea dreapta</ref>&nbsp;را آغاز کرد. او با مجلۀ نقد ''ویاتا سوسیالا''<ref>Viata sociala</ref>&nbsp;و مجلۀ خودش،کرونیکا، به نویسنده‌ای پرشور و اهل مجادله مشهور شد. در ۱۹۱۸ به‌سبب همکاری با روزنامه‌ای که تحت نظارت آلمانی‌ها انتشار می‌یافت به زندان افتاد. بار دیگر طی جنگ جهانی دوم، با انتشار جزوه‌ای که در آن به سفیر آلمان تاخته بود، زندانی شد. او پس از جنگ، درپی فعالیت ادبی مختصری، از ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۴ سکوت پیشه کرد. آرگزی پس از انتشار دفتر شعرش، ''حرف‌های سفارشی''<ref>Cuvinte potrivite/Words Made to Measure</ref>&nbsp;(۱۹۲۷)، مشهور شد؛ شعرهای این دفتر اضطراب روحی را به‌نمایش می‌گذارد که در جست‌وجوی خداست. این شعرها همچنین احساس نزدیکی و همدردی شاعر با زمین و روستاییان را تصویر می‌کنند. رمان ''شمایل‌های چوبی''<ref>Icoane de lemn/Wooden Icons</ref>(۱۹۳۰) برگرفته از تجربه‌های او در مقام راهب است، در حالی‌که تجربه‌های دوران حبسش الهام‌بخش او در نوشتن رمان ''دروازۀ سیاه''<ref>Poarte negra/The Black Gate</ref>&nbsp;(۱۹۳۰) و دفتر اشعارش، ''گل‌های کپک''<ref>Flori de mucegai/Flowers of Mildew</ref>&nbsp;(۱۹۳۱)، بودند. درپی انتشار رمان طنزآمیز ''طرح‌هایی از سرزمین کوتی''<ref>Tablete din tara de Kuty/Sketches from the Land of Kuty</ref>&nbsp;(۱۹۳۳)، ''چشمان مادونا''<ref>Ochii Maicii Domnului/The Eyes of the Madonna</ref>&nbsp;(۱۹۳۴) و ''گورستان بشارت''<ref>Cimitirul Buna-Vestire/The Cemetery of Annunciations</ref>&nbsp;(۱۹۳۶) را نوشت. آرگزی در اشعار ''کتاب کوچک شب''<ref>Carticica de seara/Little Book of Evening</ref>&nbsp;(۱۹۳۵) و ''رقص‌های دوری''<ref>Hore/Round Dances</ref>&nbsp;(۱۹۳۹)، شگفتی‌های طبیعت از دید کودکی را بازگو می‌کند؛ به همین سبب، این اشعار غالباً کودکانه می‌نمایند.
+}}
+[[پرونده:10092200.jpg|بندانگشتی|تیودور آرگزی]]
+آرگِزی، تیودور (۱۸۸۰ـ۱۹۶۷)(Arghezi, Tudor)
+(نام اصلی: یان تئودورِسکو<ref>Ion Theodorescu</ref>) شاعر، رساله‌نویس، مقاله‌نویس، و رمان‌نویس رومانیایی. تجربه‌های دوران راهبگی و سال‌هایی که به‌سبب نگارش آثار سیاسی در زندان گذرانید، الهام‌بخش اشعار و رمان‌هایش شدند. پس از انتشار دو مجموعه شعرش با نام‌های ''۱۹۰۷‌'' (۱۹۵۵م) و ''چکامه برای انسان''<ref>''Cítare omului/Ode to Man''</ref> (۱۹۵۶م) در ردیف نویسندگان طراز اول قرار گرفت. آرگزی در بخارست متولد شد، نخستین اشعارش را ماچدونسکی<ref>Macedonski</ref> منتشر کرد (۱۸۹۶م). سه سال بعد در سلکِ راهبان درآمد، اما دوباره به نویسندگی روی آورد و در ۱۹۰۴م همکاری با مجلۀ جدیدی با نام لینیا درِئاپتا<ref>Linea dreapta</ref> را آغاز کرد. او با مجلۀ نقد ''ویاتا سوسیالا''<ref>''Viata sociala''</ref> و مجلۀ خودش،کرونیکا، به نویسنده‌ای پرشور و اهل مجادله مشهور شد. در ۱۹۱۸م به‌سبب همکاری با روزنامه‌ای که تحت نظارت آلمانی‌ها انتشار می‌یافت به زندان افتاد. بار دیگر طی جنگ جهانی دوم، با انتشار جزوه‌ای که در آن به سفیر آلمان تاخته بود، زندانی شد. او پس از جنگ، درپی فعالیت ادبی مختصری، از ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۴م سکوت پیشه کرد. آرگزی پس از انتشار دفتر شعرش، ''حرف‌های سفارشی''<ref>''Cuvinte potrivite/Words Made to Measure''</ref> (۱۹۲۷م)، مشهور شد؛ شعرهای این دفتر اضطراب روحی را به‌نمایش می‌گذارد که در جست‌وجوی خداست. این شعرها همچنین احساس نزدیکی و همدردی شاعر با زمین و روستاییان را تصویر می‌کنند. رمان ''شمایل‌های چوبی''<ref>''Icoane de lemn/Wooden Icons''</ref> (۱۹۳۰م) برگرفته از تجربه‌های او در مقام راهب است، در حالی‌که تجربه‌های دوران حبسش الهام‌بخش او در نوشتن رمان ''دروازۀ سیاه''<ref>''Poarte negra/The Black Gate''</ref> (۱۹۳۰م) و دفتر اشعارش، ''گل‌های کپک''<ref>''Flori de mucegai/Flowers of Mildew''</ref> (۱۹۳۱م)، بودند. درپی انتشار رمان طنزآمیز ''طرح‌هایی از سرزمین کوتی''<ref>''Tablete din tara de Kuty/Sketches from the Land of Kuty''</ref> (۱۹۳۳م)، ''چشمان مادونا''<ref>''Ochii Maicii Domnului/The Eyes of the Madonna''</ref> (۱۹۳۴م) و ''گورستان بشارت''<ref>''Cimitirul Buna-Vestire/The Cemetery of Annunciations''</ref> (۱۹۳۶م) را نوشت. آرگزی در اشعار ''کتاب کوچک شب'' <ref>''Carticica de seara/Little Book of Evening''</ref> (۱۹۳۵م) و ''رقص‌های دوری''<ref>''Hore/Round Dances''</ref> (۱۹۳۹م)، شگفتی‌های طبیعت از دید کودکی را بازگو می‌کند؛ به همین سبب، این اشعار غالباً کودکانه می‌نمایند.
 &nbsp;