امامزاده سید اسماعیل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
<p></p> | <p></p> | ||
<p>'''مشخصات معماری'''</p> | <p>'''مشخصات معماری'''</p> | ||
<p>بنای آرامگاه از صحن، ایوان، رواق، بقعه و مسجد تشکیل شده. صحن امامزاده به مستطیلی‌شکل و دارای سه در ورودی است. ورودی شرقی مقابل سردر آب‌انبار، در اصلی آرامگاه است. دو در دیگر یکی در ضلع شمالی و دیگری در غرب آرامگاه قرار دارند که به معابر فرعی بازار سید اسماعیل منتهی می‌شوند.</p> | <p>بنای آرامگاه از صحن، ایوان، رواق، بقعه و مسجد تشکیل شده. صحن امامزاده به مستطیلی‌شکل و دارای سه در ورودی است. ورودی شرقی مقابل سردر آب‌انبار، در اصلی آرامگاه است. دو در دیگر یکی در ضلع شمالی و دیگری در غرب آرامگاه قرار دارند که به معابر فرعی بازار سید اسماعیل منتهی می‌شوند. در ضلع غربی بنا ایوانی خوش‌منظره وجود دارد که دو منارۀ زیبا در طرفین آن دیده می‌شود. همچنین در کنار ایوان، سه ایوانچه در لبۀ صحن قرار دارد.</p> | ||
<br><!--11486800--> | <br><!--11486800--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۶
اِمامزاده سیّد اسماعیل
بقعه‌ای واقع در جنوب شرقی تهران. امامزاده سید اسماعیل فرزند زکریا از اولاد امام موسی کاظم (ع) است، اما در کتاب تاریخ تهران آمده که لوحۀ زیارت‌نامه، این امامزاده را فرزند جعفر بن امام محمدتقی (ع) معرفی کرده است. بنای بقعه متعلق به ۸۸۶ق، یعنی قدیمی‌ترین تاریخ از بنایی باستانی در شهر قدیم تهران، است. در ۱۲۶۲ق، در سلطنت ناصرالدین‌شاه قاجار، تعمیرات اساسی در بنای بقعه صورت گرفته است. مجموعۀ بنا در سال ۱۳۳۴ با شمارهٔ ثبت ۴۰۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مشخصات معماری
بنای آرامگاه از صحن، ایوان، رواق، بقعه و مسجد تشکیل شده. صحن امامزاده به مستطیلی‌شکل و دارای سه در ورودی است. ورودی شرقی مقابل سردر آب‌انبار، در اصلی آرامگاه است. دو در دیگر یکی در ضلع شمالی و دیگری در غرب آرامگاه قرار دارند که به معابر فرعی بازار سید اسماعیل منتهی می‌شوند. در ضلع غربی بنا ایوانی خوش‌منظره وجود دارد که دو منارۀ زیبا در طرفین آن دیده می‌شود. همچنین در کنار ایوان، سه ایوانچه در لبۀ صحن قرار دارد.