امامزاده سید علاء الدین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:11487000.jpg|بندانگشتی|نمایی از گنبد و منارههای امامزاده]] | |||
امامزاده سیّد علاءِالدّین<br> | |||
<p>مقبرۀ سید علاءالدین حسین، برادر حضرت شاهچراغ و از راویان موثق [[شیعه]]. در تاریخ بنیان اولیۀ این بنا و بانی آن اختلاف است. در منابع مختلف، بانی مقبره را قتلغخان دانستهاند که احتمالاً در قرون ۸ و ۹ق والی شیراز بوده است. بعضی دیگر بانی را اتابک بن ابوبکر بن سعد زنگی، در قرن ۷ق، و برخی میرزا علی، در دورۀ [[صفویه|صفوی]]، میدانند. قدیمیترین کتیبههای موجود در بنا دو کتیبه در گنبدخانۀ آن است که تاریخهای ۹۲۳ق و ۹۴۳ق دارد. بنا در دورههای مختلف بازسازی و تزیین شده است. در ۱۳۳۰ش، گنبد بنا را با اسکلت فلزی بازسازی و سطح خارجی آن را مشابه طرح قدیمش کاشیکاری کردند. سطح داخلی گنبد در دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] به امر قوامالملک آینهکاری شده است.</p> | <p>مقبرۀ سید علاءالدین حسین، برادر حضرت شاهچراغ و از راویان موثق [[شیعه]]. در تاریخ بنیان اولیۀ این بنا و بانی آن اختلاف است. در منابع مختلف، بانی مقبره را قتلغخان دانستهاند که احتمالاً در قرون ۸ و ۹ق والی شیراز بوده است. بعضی دیگر بانی را اتابک بن ابوبکر بن سعد زنگی، در قرن ۷ق، و برخی میرزا علی، در دورۀ [[صفویه|صفوی]]، میدانند. قدیمیترین کتیبههای موجود در بنا دو کتیبه در گنبدخانۀ آن است که تاریخهای ۹۲۳ق و ۹۴۳ق دارد. بنا در دورههای مختلف بازسازی و تزیین شده است. در ۱۳۳۰ش، گنبد بنا را با اسکلت فلزی بازسازی و سطح خارجی آن را مشابه طرح قدیمش کاشیکاری کردند. سطح داخلی گنبد در دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] به امر قوامالملک آینهکاری شده است.</p> | ||
<br><!--11487000--> | <br><!--11487000--> |
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۰
امامزاده سیّد علاءِالدّین
مقبرۀ سید علاءالدین حسین، برادر حضرت شاهچراغ و از راویان موثق شیعه. در تاریخ بنیان اولیۀ این بنا و بانی آن اختلاف است. در منابع مختلف، بانی مقبره را قتلغخان دانستهاند که احتمالاً در قرون ۸ و ۹ق والی شیراز بوده است. بعضی دیگر بانی را اتابک بن ابوبکر بن سعد زنگی، در قرن ۷ق، و برخی میرزا علی، در دورۀ صفوی، میدانند. قدیمیترین کتیبههای موجود در بنا دو کتیبه در گنبدخانۀ آن است که تاریخهای ۹۲۳ق و ۹۴۳ق دارد. بنا در دورههای مختلف بازسازی و تزیین شده است. در ۱۳۳۰ش، گنبد بنا را با اسکلت فلزی بازسازی و سطح خارجی آن را مشابه طرح قدیمش کاشیکاری کردند. سطح داخلی گنبد در دورۀ قاجار به امر قوامالملک آینهکاری شده است.