امامزاده سید نصرالدین (ناصرالدین): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:11487200.jpg|جایگزین=نمای ورودی امامزاده|بندانگشتی|نمای ورودی امامزاده]] | [[پرونده:11487200.jpg|جایگزین=نمای ورودی امامزاده|بندانگشتی|نمای ورودی امامزاده]] | ||
امامزاده سیّد نصرالدین (ناصرالدین)<br> | امامزاده سیّد نصرالدین (ناصرالدین)<br> | ||
<p>بقعه‌ای واقع در تهران، در ضلع غربی خیابان خیام. این امامزاده از نوادگان امام زین‌العابدین (ع) است. تاریخ بنا اگر متعلق به پیش از دورۀ صفویه نباشد، از ابنیۀ اوایل عهد صفویه است. مسجد، ضریح نقره، مدرسه و گنبد آن که هم‌اکنون وجود دارد، از آثار مُنیرالسلطنه مادر کامران میرزا است. بنای آرامگاه در ۱۷ خرداد ۱۳۷۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.</p> | <p>بقعه‌ای واقع در تهران، در ضلع غربی خیابان خیام. این امامزاده از نوادگان امام زین‌العابدین (ع) است. تاریخ بنا اگر متعلق به پیش از دورۀ صفویه نباشد، از ابنیۀ اوایل عهد صفویه است. مسجد، ضریح نقره، مدرسه و گنبد آن که هم‌اکنون وجود دارد، از آثار مُنیرالسلطنه مادر کامران میرزا است. بنای آرامگاه در ۱۷ خرداد ۱۳۷۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. طبق نوشته‌های روی کتیبۀ تاریخی امامزاده، فردی به نام «حاجی میرزا تقی طهرانی» در سال 993ق بانی ساخت بقعه و ضریح قدیمی این آستان بوده. این کتیبۀ چوبی تنها اثر باقی مانده از اولین دورۀ ساخت مقبره و جز آن چیز دیگری از آن دوره باقی نمانده است.</p> | ||
<br><!--11487200--> | <br><!--11487200--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۹
امامزاده سیّد نصرالدین (ناصرالدین)
بقعه‌ای واقع در تهران، در ضلع غربی خیابان خیام. این امامزاده از نوادگان امام زین‌العابدین (ع) است. تاریخ بنا اگر متعلق به پیش از دورۀ صفویه نباشد، از ابنیۀ اوایل عهد صفویه است. مسجد، ضریح نقره، مدرسه و گنبد آن که هم‌اکنون وجود دارد، از آثار مُنیرالسلطنه مادر کامران میرزا است. بنای آرامگاه در ۱۷ خرداد ۱۳۷۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. طبق نوشته‌های روی کتیبۀ تاریخی امامزاده، فردی به نام «حاجی میرزا تقی طهرانی» در سال 993ق بانی ساخت بقعه و ضریح قدیمی این آستان بوده. این کتیبۀ چوبی تنها اثر باقی مانده از اولین دورۀ ساخت مقبره و جز آن چیز دیگری از آن دوره باقی نمانده است.